Мања Величковска

Авторка

Транспарентна скоро-медуза, родена 1995 година. Природно тропски организам, и следствено - постојано зиморлива. Ќерка, внука, студентка, феминистка, пријателка и пред се' единка која има мноштво идентитети. Дел од фамилија уметници и дологодишна цимерка со мајка Нена и татко Бранко. Компаратиска која сака да пишува заедно со други луѓе и да чита автор(к)и кои практикуваат да пишуваат кооперативно.
До денес, пасивен „дрифтер“ или номад во сопствената земја, во постојан обид да остане на површината на општественото море, без да се „удави“. Моментално се занимава со геокритика и феминизам.

Анусот како критички пункт за ново читање на стварноста одзади

Кон танцовиот перформанс „Силата на С“ од Алексадар Георгиев – Аце.

Can we concentrate? – Кратка размисла за изборот и егзистенцијата кон Танц на раце без наслов од boychild

„Денес немам никаква желба. Освен можеби да молчам и да ја гледам, во тишината да ја остварам сета важност на оваа необична случка: присутноста на Ани, тука спроти мене.“ ― Жан-Пол Сартр, Тегобност, 210

IN-YOUR-FACE КОНЦЕПТУАЛНА УМЕТНОСТ: Кон отворањето на првата самостојна изложба „Ова објективизирано тело“ на Марија Ангеловска

Со изложбата „Ова објективизирано тело“ се отвори седмиот по ред Фестивал за феминистичка култура и акција ПРВО ПА ЖЕНСКО, кој се одржа во просториите на МКЦ од 9 до 12 мај, 2019 година.

ЖЕНАТА И ГРАДОТ

Преку пишувањето му се овозможува на телото да продолжи да постои. Така обработувањето на сеќавањата е најмакотрпната активност во средина каде времето се забавува „до точка на застанување“ и каде часовите „како капки пот, лека-полека се откинуваат и капат“
Scroll to Top