Радица Стојановска

Авторка

Студентка на Катедрата за македонска книжевност. Сè што е поврзано со уметност автоматски ѝ го привлекува окото. Сака алтернативна музика, културологија и психологија, сака да танцува, а омилен комплимент ѝ е кога ќе ѝ кажат дека има заразно смеење. Понекогаш пишува поезија во обид да си се објасни самата на себе.

Женското лице на војната и историјата

Кон романот „Војната нема женско лице“ од Светлана Алексиевич
Hands

Стареењето, телото и погледот

Кон расказите „Невидлива жена“ од Славенка Дракулиќ и „Жената на каменот“ од Иво Андриќ

Одисеј и Пенелопа или Одисеј и Партенопа: аспекти на романот „Лисица“ од Дубравка Угрешиќ

Феминистичко читање на ликот на Вдовицата преку симболиката на Партенопа и лисицата.

Нам жените потешко ни се простуваат грешки: Интервју со Лана Басташиќ

Пишувам главно за женското искуство затоа што тоа е и мое искуство.

Неортодоксна (2020) или за ослободувањето од товарот на традициите

Приказната за хасидска Еврејка од Бруклин која успева да излезе од рамките на договорен брак и заминува во Берлин, звучи фасцинантно и само како концепт, а уште повеќе кога се заснова на вистински настани.

Апсурдноста на модерните вештерски кампови во Јас не сум вештерка (2017)

Што се случува кога мислењето на колективот ќе се земе здраво за готово, а молчењето како потврден одговор.
Scroll to Top