Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, КУЛТУРА
Кога сакаме, не сме сами: интервју со Јелисавета Благојевиќ (втор дел)
Љубовта е модел, начин на однесување кој припаѓа на традицијата на мислење на заедницата, и тоа е постаро од моделот на индивидуалност.
(продолжува)
*Разговорот со проф. Јелисавета Благојевиќ беше воден во Скопје, јуни, 2021 година. Првиот дел е достапен тука.
Сите референци, тези, поенти, воздишки кои ги користевте и предизвикавте и во текот на затворениот семинар „Врзете се, ќе љубиме!“ и перформативното предавање „Хиероглифи на љубомората“, може да се каже дека се женски. Љубовта, пријателството и можеби филозофијата воопшто, дури и политиката – може и треба да бидат женски. Женски, во смисла на тоа дека ерекцијата мора да престане да биде принцип, мора да се откажеме од висови и хиерархии кои ни служат за насилство и исклучување. Како што Лис Иригаре вели: Ерекцијата не е наша работа: ние се задомуваме по рамнини. Имаме толку многу простор да споделиме. Нашиот хоризонт никогаш нема да престане да се шири, ние сме секогаш отворени. (Luce Irigaray, 1985: This Sex Which is Not One, с.213)

 

 

Семинарот кој се одржа во Скопје беше насловен Врзете се, ќе љубиме, инспирацијата за тоа беше еден белградски графит, споделуван на Фејсбук и за кој навистина мислам дека е поттикнувачки за еден разговор за љубовта. Затоа што Врзете се, ќе љубиме има една конотација која дозволува низ овој наслов да се очитува неолибералниот принцип во љубовта, во смисла на позитивистичкото одредување на слободата (кое, впрочем, произлегува од неолиберализмот), односно дека институциите имаат право да нѐ штитат од нас самите, значи Врзете се, ќе љубиме – токму затоа што сакањето носи ризик. Тоа е еден можен начин на читање. А другиот, кој мене ми е поблизок, се чини дека е и попровокативен, ја носи смислата на тоа дека – Врзете се, ќе љубиме затоа што се упатуваме кон непознатото, да се сака значи да се отвориме за нешто непознато, за ризик, а оттука и за страдање, болка; да сакаш во оваа смисла значи да бидеш изложен и тоа постојано, засекогаш и без воспоставена контрола. Изложеноста, заправо може да се поврзе со феминистичката традиција, која за мене е интересна и го третира концептот на љубов. На пример, францускиот феминизам и како тоа го прави Лис Иригарај во однос на прашањето за љубовта и не само тоа, туку воопшто целата традиција на западно-европското мислење (или мислењето преку машкиот принцип), подразбира женско и машко мислење, изведени и така насловени преку морфологијата на половите органи. Ќе се вратам на тоа, а сега: во ова прашање постои таа категоризација, дека нешто може да биде женско, дека овој обид за мислење на љубовта е женски итн., но вакво неканонско политичко мислење на љубовта изискува нешто друго. Иако Иригарај е прогласена за есенцијалистка, во историјата на феминистичката теорија, токму затоа што зборува за таа разлика женско/машко, заправо, тоа што е проблематично е затварањето на половите разлики во „женско“ и „машко“; претходново е спротивно на една теза која, еве, Иригарај ја заговара како демократска, демократија – кога зборува за љубовта како основа на политиката. Значи, не „жени“ и „мажи“, не „жени“, „мажи“, „транс лица“ и да продолжуваме со пребројување на тоа колку нѐ има, туку мислење на некаква сексуалност која е поврзана со љубовта и политиката, и која е множество на неозначени гласови, имено, сексуалноста и половоста се тоа за што Жак Дерида би рекол – различни видови на кореографија, што не се затвараат во бинарни позиции. Оттука, очигледно е – малку, имам проблем со тоа „женско“, со позициите од кои се заговара „женско“ место бидејќи женското секако е нешто друго; и покрај тоа, да, ова прашање ги содржи елементите на феминистичките теории. Токму затоа што феминистичките теории, веројатно, се единствените незаробени во политиките на идентитет, ја имаат способноста за авто-критика во врска со позициите поврзани со идентитетските политики. Тоа што е важно за Иригарај, од аспект на критика на поимот љубов и не само тоа, туку воопшто на мислењето и јазикот, повторно, е морфологијата на машкиот и женскиот полов орган. Женскиот полов орган, за кој пишува или попрецизно за срамните усни (usnice) – се веќе два. Женската сексуалност, и јазикот и мислењето што произлегуваат од неа го содржат елементот на само-доволност, односно женските усни постојано се допираат. Клучниот збор е допирање. Иригарај застапува една политика на љубовта, која во културата на поглед каква што е западно-европската, и каде што клучниот момент на сетилност е погледот, тој треба да се замени со допир, така што приматот на допир ќе произведе друг вид на мислење, јазик итн. Машката сексуалност и западно-европската култура во која живееме, заснована на хиерархии, секогаш изнудува нешто од некој друг, затоа што се ерективни, пенетративни, елементот на продор или неопходноста за друг е она што западно-европската култура ја прави парадоксално исклучива.

 

Felix Gonzalez-Torres – Untitled, 1991, installation view, New York (February 20–March 18, 2012)., photo: David Allison/MoMA

 

 

Како да се однесуваме кон канонската љубов, дури и тогаш кога нѐ обзема, ја живееме, мораме да ѝ одговориме, инаку може да станеме мета на институциите? Што да се прави со дисциплинирачките институции на канонската љубов? Потребен ли е фронт? Или само други форми на љубов кои прават разлика, го шират солидарно просторот дури и за самиот канон, да не биде осамен, туку придружен од многу различни форми на љубов?

 

 

Законот на љубовта, а не самата љубов, повикува – мора да се сака и се знае како може да се сака, поимот љубов го превреднува како економски и антропоцентричен. Голем предизвик за феминистичкото обмислување на љубовта, за што веќе зборувавме, е што ние сме веќе конституирани како модерни субјекти, светот во кој живееме е базиран на рационал(изирачки)ни принципи, мислењето на љубовта е канонско и тоа воопшто не е наивно. Ние навистина сакаме во рамки на канонот. Нашите фантазми се поврзани со некој вид на среќа, која е институционализирана и само таа може да нѐ доведе до љубовта. Тоа се партнерските односи, бракот, семејството, заедничкиот живот, љубовта на родителот кон детето итн. Љубовта, во канонска смисла, е зајазлена за чувството на среќа, така што повеќето љубови во нашите животи треба да постојат, за самите ние да бидеме среќни. Од перспектива на овој разговор, се појавува проблем кога со љубов го насловуваме сето она што потпаѓа под институционалниот диктат дека треба да сакаме, значи да се знае како и кого треба да сакаме, имено кои видови на љубов треба да се содржат во нашите животи. Сега, без оглед што ова е нашата теоретска, политичко љубовна стварност, критичкото промислување на љубовта не е научна фантастика, тоа не е „проект на иднината“ – како, можеби, еден ден навистина ќе се случи.. Овие промислувања се проткаени во нашите напори, присутни уште од минатиот 20 век – да се мисли инаку и политиката да се конципира на друг, инаков начин. Други поими за љубовта и редефинирање на љубовта е ужасно важно. Ова прашање го содржи аспектот на тоа како во практична, секојдневна смисла да се живее неканонски, без да се исп(л)атат последиците од разликите, во општество кое изискува послушност, припаѓање на категории и почитување на институции. Една важна работа е да се сака сакањето (voljeti volivost), нели, љубовта не е секогаш врзана со среќа. Но љубовта е секогаш љубовна. Има нешто важно, и теориски и политички во тоа сакање само по себе, и без оглед на среќниот крај (или не..). Значи да не се привилегира, да не се зависи од одговорот на другиот – е искуството на тој што преживеал, што го преживеал отсуството на одговор на другиот.

 

Сублимирајќи го Жан Лик Нанси: Срцето е срце само ако е скршено (Communauté désœuvrée). Па, може ли по острите линии на кршот да се насетат трагите на некоја нова политика? Можеби срцето воопшто како нов политички субјект или само орган без нужно означено тело кое е „такво“ или „онакво“, едноставно „било какво“ нека биде тоа тело во кое пулсира (скршено) срце и кое не бара ништо, ништото само го дарува, или го испраќа како разгледница. Потписот може да биде сечиј, адресата е единствена: amare amabam (сакање на сакливоста).

 

 

Заблагодарувам за ова прашање. Всушност, овде се состојат главните прашања околу кои се води нашиот разговор, и поставено е слоевито, низ познавање на некои линии на критика на канонската љубов, заедно со обмислување на новиот концепт за политиката. Кај Нанси, како што и самото прашање сугерира, еден од клучните поими е поимот срце за кое тој вели дека постои само ако е скршено. – И зошто тоа нам ни е важно за мислење на љубовта, и во крајна линија за мислење на политиката? Затоа што скршеното срце и самото кршењето, упатува на тоа дека другиот се случува секогаш пред нас, не му претходиме, и самите сме последица на односот со другиот. Нашето срце е срце затоа што е скршено, затоа што другиот веќе ни се случил кршејќи го срцето. Зошто ова е важно за политиката? За политиката, ова значи дека заедницата претходи на (како што вели Нанси -) единечното бивство (не поединецот). Ние сме последица на нашите заемни врски, заемните кршења. Тие кршења нѐ прават ранливи, така што ранливоста, отвореноста, изложеноста заправо го имплицираат поединечното бивство, имено упатуваат на нужните елементи за редефинирање на поимот политика – која како таква, канонска, воопшто не ги зема предвид претходниве состојби, не ги сместува во корпусот на политички термини. Исто така, тука се спомнува и концептот на разгледница, реферирајќи на книгата на Дерида La carte postale која е напишана како серија на љубовни разгледници, испратени од едно до друго лице без да знаеме кои се тие. Станува збор за љубовен текст кој е напишан на површината, видлива за сите. За овој наш контекст, секако, оваа книга би можело да се чита на следниов начин: љубовта е на површина. Таа е мноштвена, и секогаш е видлива за сите, тоа е таа љубов што ја конституира заедницата. Идејата за криењето или тајновитоста на љубовта, всушност припаѓа на канонскиот модел и на фантазмот за тајната на љубовта, која не е видлива и која не е дел од пошироката заедница. Љубовта е модел, начин на однесување кој припаѓа на традицијата на мислење на заедницата, и тоа е постаро од моделот на индивидуалност.

*Објавувањето на вториот дел од овој разговор е непосредно по немерливата загуба и смртта на филозофот Жан Лик Нанси. Овој текст е посветен нему.
(крај)

НАПИШАНО ОД:
  • Вики Младенова
  • August 26, 2021
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Бел хукс: „Нашата прва љубов е љубовта кон себе“
Плодната писателкa, мислителка и теоретичарка дискутира за љубовта кон себе и за тоа како искрено да ја процениме сопствената вредност.
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Стварно ли ни требаат машки херои во женска верзија?
Зошто да не правиме нови наративи со сосема нова динамика и заплет, какви до сега не сме виделе? Зошто да не почнеме да си ги градиме визиите за нов подобар свет без атачмент кон стариот?
  • Од Билјана Кочоска
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • КВИР, ФЕМ 101
Секоја трансродова личност носи приказни кои треба да се слушнат
Веќе неколку години по ред, на 31 март го одбележуваме денот на видливоста на трансродовите луѓе. Глобално, трансродовото постоењето и борба се прославува на овој ден од 2009 година.
  • Од Калиа Димитрова
Игор Тошевски, Совршен баланс, 2000
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Цвеќе на злото: дискурзивна рамка на квир дискриминацијата
Вовед во публикацијата „Стандарди на Советот на Европа за заштита и спречување на дискриминација врз основа на сексуална ориентација и родов идентитет“.
  • Од Вики Младенова
  • КВИР, ФЕМ 101
Скопје Прајд: Ослободувањето на квир заедницата значи ослободување на целото општество
Неколку дена во годината многу од нас можат да бидат најавтентичните верзии од себе си, но наскоро треба да се вратат кај нивните семејства и заедници каде што никој не знае за клучен дел од нивните животи. Е затоа ни треба Скопје Прајд.
  • Од Елена Гаговска
  • ДИЈАЛОЗИ, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Декриминализацијата ќе придонесе кон намалување на насилството врз заедницата на сексуални работници
Ги повикуваме сите кои сакаат да ни се придружат на Маршот на црвените чадори, по повод одбележувањето на 17ти декември, Меѓународниот ден за стоп на насилството врз сексуалните работници.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како Вирџинија Вулф ја преобрази женската биографија во „Орландо“
„Орландо“ зборува за важноста да се биде свесен за сопственото историско, лично и колективно минато како жена и за потребата од негово реобмислување и реиспишување.
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Последната жена од Медената земја
Пола за мене, пола за нив, повторува традиционалната пчеларка, додека медитативно им пее на пчелите.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Глад – Роксен Геј
Ова е мемоар на моето тело бидејќи, најчесто, приказните за телата како моето се запоставуваат, отфрлаат или исмеваат.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
„Библиотеките како простор и за квир заедниците“ – предавање во Националната универзитетска библиотека
Предавање на м-р Лени Фрчковска во НУБ на 1ви јуни, во 18 часот.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
(О)станување уметници
Кон „Птицата во мене лета каде што ќе посака“.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Дома е далеку
Кон романот „Одбројување“ на Фросина Пармаковска
  • Од Кристина Атанасова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Meet _moooki
Доколку сте слаби на Инстаграм профили со автентични илустрации, тогаш дефинитивно треба да ја заследите _moooki, профил зад кој стои сестрано креативната Моника Стојановска.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, ФЕМ 101
Џудит Батлер – Критички квир
Смеeњето во лице на сериозните категории е неопходно за феминизмот.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ДИЈАЛОЗИ
Сексуалната работа е работа: Интервју со Лила Милиќ од STAR-STAR
Утре ќе бидеме на Марш на Црвениот чадор, по повод глобалното одбележување на 17-ти декември, Меѓународниот ден за СТОП на насилството врз сексуалните работнички и работници.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Борба со видливата женска невидливост    
 За македонските авторки од 19 век.
  • Од Дијана Петрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Голото селфи како нова уметничка форма
За многу жени-уметници, создавањето на сопствениот разголен приказ станува начин за реапроприација на стереотипната слика на жената од машките традиции на историјата на западната уметност.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Суровата реалност на „Слугинка“ – серија која непоколебливо го насочува објективот кон сиромашните жени
Во с’ржта на „Слугинка“, лежат циклусите на злоупотреба кои ги одржуваат луѓето—особено жените—во сиромаштија.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Нашите приказни се важни!
Денес, 17 Мај, Меѓународниот ден за борба против хомофобија, бифобија, интерсексфобија и трансфобија, го прославуваме со кампања под глобалното мото: „Да ја прекинеме тишината!“.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Како универзитетската култура ги прикрива злоупотребите на моќта
Сара Ахмед за пријавите од вознемирување и тактиките на замолчување во својата нова книга „Жалба!“.
  • Од Душица Лазова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Пенси во Неапол или за: ведрата трагичност на расличностувањето
Излезот од мапата на повредите, неочекувано може да биде светкав, и пред сѐ игрив. Тоа го покажа и Пенси.
  • Од Вики Младенова
  • Од Вики Младенова
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Каде ни е дома?
Колку сме всушност безбедни во привремените простори за домување.
  • Од Елена Петрова
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Работилница за полиаморијата (политика и задоволства)
Среда (11.05) во Комитет со почеток во 18 часот ќе имаме можност да се дружиме со Марта Шушак и Мима Симиќ
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, ФЕМ 101
Кралиците кои создаваат кралици
Писмо на Миз Крекер која пишувајќи за нејзината релација со дрег-мајката, низ приказната за љубовта, пријателството, поддршката и растењето, доближува една перспектива за животот во дрег заедниците.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Настраното заедничко: Политики на пријателство, љубов и афекти
Деветтиот по ред Викенд на гордоста Скопје ќе се одржи во периодот од 2-9 јуни, во Музејот на современа уметност, КСП ЈАДРО и кафе барот Шортбас.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Запознај ја Мави Феникс
Се обидувам да им дозволам на моите феминистички ставови да светат низ секоја песна, секое интервју и воопшто секоја мала работа што ја правам. Време е за сите да застанат против сексизмот кој е насекаде околу нас.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
ГУЖ#2 Колет (филм & личност)
Во подоцнежните години од животот Колет забележува: “ Колку убав живот имав. Посакувам само да го реализирав и поскоро.“
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Време на жените
Грижата за локалното, за она што го гледаме пред себе, за оние кои се близу до нас и сакаме да ги заштитиме е вистинската мотивација и движечка сила на хероината.
  • Од Кристина Атанасова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Гордост
Пишува Ирена Цветковиќ
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Време да почнеме да ги менуваме наративите: Интервју со Сибел Бајрам
Ако сакаме промени, треба да почнеме да гледаме низ призмата на изнаоѓање и нудење решенија, меѓутоа и консултирање на оние за коишто креираме било какви политики и програми.
  • Од Елена Петрова
  • Од Елена Петрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
За Атиџе, хероината на дваесет и првиот век
Атиџе е жена која не се заборава. Не се заборава грижата за мајка ѝ, лупењето на бананите, миењето на косата, не се заборава Атиџе на пазар, вечната борба со небрежноста на соседот, вкусот на медот и дефинитвно не се заборава пораката „пола за мене, пола за пчелите“, симбол за женската грижа и труд.
  • Од Калина Качоровска
  • Од Калина Качoровска
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Can we concentrate? – Кратка размисла за изборот и егзистенцијата кон Танц на раце без наслов од boychild
„Денес немам никаква желба. Освен можеби да молчам и да ја гледам, во тишината да ја остварам сета важност на оваа необична случка: присутноста на Ани, тука спроти мене.“ ― Жан-Пол Сартр, Тегобност, 210
  • Од Мања Величковска
  • КВИР, КУЛТУРА
Феликс Гонзалез – Торес: забавно провокативен, смртно сериозен
Талентот на Феликс како уметник беше тоа што ја разбра моќта на суптилноста.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Улицата на мачките
Трчаме боси по улица. Не ми се веруе дека дозволив да ме наговори на ова. Жешкиот асфалт ми ја гризе кожата, стапалата ми се смалуваат. Се одвојувам од него и се обидувам да го престигнам.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Sex Education – серијата што ми требаше кога бев тинејџерка
Клинката на Отис и Мејв покажува дека има потреба од таков тип на советување – како од искусни терапевти, така и од врсници. Затоа што не е сеедно дали доволно се познаваме себеси – емоционално и сексуално.
  • Од Мартина Јаневска

Момент...

No more pages to load

1 2 … 7 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2022 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram