Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, КУЛТУРА
Кога сакаме, не сме сами: интервју со Јелисавета Благојевиќ (втор дел)
Љубовта е модел, начин на однесување кој припаѓа на традицијата на мислење на заедницата, и тоа е постаро од моделот на индивидуалност.
(продолжува)
*Разговорот со проф. Јелисавета Благојевиќ беше воден во Скопје, јуни, 2021 година. Првиот дел е достапен тука.
Сите референци, тези, поенти, воздишки кои ги користевте и предизвикавте и во текот на затворениот семинар „Врзете се, ќе љубиме!“ и перформативното предавање „Хиероглифи на љубомората“, може да се каже дека се женски. Љубовта, пријателството и можеби филозофијата воопшто, дури и политиката – може и треба да бидат женски. Женски, во смисла на тоа дека ерекцијата мора да престане да биде принцип, мора да се откажеме од висови и хиерархии кои ни служат за насилство и исклучување. Како што Лис Иригаре вели: Ерекцијата не е наша работа: ние се задомуваме по рамнини. Имаме толку многу простор да споделиме. Нашиот хоризонт никогаш нема да престане да се шири, ние сме секогаш отворени. (Luce Irigaray, 1985: This Sex Which is Not One, с.213)

 

 

Семинарот кој се одржа во Скопје беше насловен Врзете се, ќе љубиме, инспирацијата за тоа беше еден белградски графит, споделуван на Фејсбук и за кој навистина мислам дека е поттикнувачки за еден разговор за љубовта. Затоа што Врзете се, ќе љубиме има една конотација која дозволува низ овој наслов да се очитува неолибералниот принцип во љубовта, во смисла на позитивистичкото одредување на слободата (кое, впрочем, произлегува од неолиберализмот), односно дека институциите имаат право да нѐ штитат од нас самите, значи Врзете се, ќе љубиме – токму затоа што сакањето носи ризик. Тоа е еден можен начин на читање. А другиот, кој мене ми е поблизок, се чини дека е и попровокативен, ја носи смислата на тоа дека – Врзете се, ќе љубиме затоа што се упатуваме кон непознатото, да се сака значи да се отвориме за нешто непознато, за ризик, а оттука и за страдање, болка; да сакаш во оваа смисла значи да бидеш изложен и тоа постојано, засекогаш и без воспоставена контрола. Изложеноста, заправо може да се поврзе со феминистичката традиција, која за мене е интересна и го третира концептот на љубов. На пример, францускиот феминизам и како тоа го прави Лис Иригарај во однос на прашањето за љубовта и не само тоа, туку воопшто целата традиција на западно-европското мислење (или мислењето преку машкиот принцип), подразбира женско и машко мислење, изведени и така насловени преку морфологијата на половите органи. Ќе се вратам на тоа, а сега: во ова прашање постои таа категоризација, дека нешто може да биде женско, дека овој обид за мислење на љубовта е женски итн., но вакво неканонско политичко мислење на љубовта изискува нешто друго. Иако Иригарај е прогласена за есенцијалистка, во историјата на феминистичката теорија, токму затоа што зборува за таа разлика женско/машко, заправо, тоа што е проблематично е затварањето на половите разлики во „женско“ и „машко“; претходново е спротивно на една теза која, еве, Иригарај ја заговара како демократска, демократија – кога зборува за љубовта како основа на политиката. Значи, не „жени“ и „мажи“, не „жени“, „мажи“, „транс лица“ и да продолжуваме со пребројување на тоа колку нѐ има, туку мислење на некаква сексуалност која е поврзана со љубовта и политиката, и која е множество на неозначени гласови, имено, сексуалноста и половоста се тоа за што Жак Дерида би рекол – различни видови на кореографија, што не се затвараат во бинарни позиции. Оттука, очигледно е – малку, имам проблем со тоа „женско“, со позициите од кои се заговара „женско“ место бидејќи женското секако е нешто друго; и покрај тоа, да, ова прашање ги содржи елементите на феминистичките теории. Токму затоа што феминистичките теории, веројатно, се единствените незаробени во политиките на идентитет, ја имаат способноста за авто-критика во врска со позициите поврзани со идентитетските политики. Тоа што е важно за Иригарај, од аспект на критика на поимот љубов и не само тоа, туку воопшто на мислењето и јазикот, повторно, е морфологијата на машкиот и женскиот полов орган. Женскиот полов орган, за кој пишува или попрецизно за срамните усни (usnice) – се веќе два. Женската сексуалност, и јазикот и мислењето што произлегуваат од неа го содржат елементот на само-доволност, односно женските усни постојано се допираат. Клучниот збор е допирање. Иригарај застапува една политика на љубовта, која во културата на поглед каква што е западно-европската, и каде што клучниот момент на сетилност е погледот, тој треба да се замени со допир, така што приматот на допир ќе произведе друг вид на мислење, јазик итн. Машката сексуалност и западно-европската култура во која живееме, заснована на хиерархии, секогаш изнудува нешто од некој друг, затоа што се ерективни, пенетративни, елементот на продор или неопходноста за друг е она што западно-европската култура ја прави парадоксално исклучива.

 

Felix Gonzalez-Torres – Untitled, 1991, installation view, New York (February 20–March 18, 2012)., photo: David Allison/MoMA

 

 

Како да се однесуваме кон канонската љубов, дури и тогаш кога нѐ обзема, ја живееме, мораме да ѝ одговориме, инаку може да станеме мета на институциите? Што да се прави со дисциплинирачките институции на канонската љубов? Потребен ли е фронт? Или само други форми на љубов кои прават разлика, го шират солидарно просторот дури и за самиот канон, да не биде осамен, туку придружен од многу различни форми на љубов?

 

 

Законот на љубовта, а не самата љубов, повикува – мора да се сака и се знае како може да се сака, поимот љубов го превреднува како економски и антропоцентричен. Голем предизвик за феминистичкото обмислување на љубовта, за што веќе зборувавме, е што ние сме веќе конституирани како модерни субјекти, светот во кој живееме е базиран на рационал(изирачки)ни принципи, мислењето на љубовта е канонско и тоа воопшто не е наивно. Ние навистина сакаме во рамки на канонот. Нашите фантазми се поврзани со некој вид на среќа, која е институционализирана и само таа може да нѐ доведе до љубовта. Тоа се партнерските односи, бракот, семејството, заедничкиот живот, љубовта на родителот кон детето итн. Љубовта, во канонска смисла, е зајазлена за чувството на среќа, така што повеќето љубови во нашите животи треба да постојат, за самите ние да бидеме среќни. Од перспектива на овој разговор, се појавува проблем кога со љубов го насловуваме сето она што потпаѓа под институционалниот диктат дека треба да сакаме, значи да се знае како и кого треба да сакаме, имено кои видови на љубов треба да се содржат во нашите животи. Сега, без оглед што ова е нашата теоретска, политичко љубовна стварност, критичкото промислување на љубовта не е научна фантастика, тоа не е „проект на иднината“ – како, можеби, еден ден навистина ќе се случи.. Овие промислувања се проткаени во нашите напори, присутни уште од минатиот 20 век – да се мисли инаку и политиката да се конципира на друг, инаков начин. Други поими за љубовта и редефинирање на љубовта е ужасно важно. Ова прашање го содржи аспектот на тоа како во практична, секојдневна смисла да се живее неканонски, без да се исп(л)атат последиците од разликите, во општество кое изискува послушност, припаѓање на категории и почитување на институции. Една важна работа е да се сака сакањето (voljeti volivost), нели, љубовта не е секогаш врзана со среќа. Но љубовта е секогаш љубовна. Има нешто важно, и теориски и политички во тоа сакање само по себе, и без оглед на среќниот крај (или не..). Значи да не се привилегира, да не се зависи од одговорот на другиот – е искуството на тој што преживеал, што го преживеал отсуството на одговор на другиот.

 

Сублимирајќи го Жан Лик Нанси: Срцето е срце само ако е скршено (Communauté désœuvrée). Па, може ли по острите линии на кршот да се насетат трагите на некоја нова политика? Можеби срцето воопшто како нов политички субјект или само орган без нужно означено тело кое е „такво“ или „онакво“, едноставно „било какво“ нека биде тоа тело во кое пулсира (скршено) срце и кое не бара ништо, ништото само го дарува, или го испраќа како разгледница. Потписот може да биде сечиј, адресата е единствена: amare amabam (сакање на сакливоста).

 

 

Заблагодарувам за ова прашање. Всушност, овде се состојат главните прашања околу кои се води нашиот разговор, и поставено е слоевито, низ познавање на некои линии на критика на канонската љубов, заедно со обмислување на новиот концепт за политиката. Кај Нанси, како што и самото прашање сугерира, еден од клучните поими е поимот срце за кое тој вели дека постои само ако е скршено. – И зошто тоа нам ни е важно за мислење на љубовта, и во крајна линија за мислење на политиката? Затоа што скршеното срце и самото кршењето, упатува на тоа дека другиот се случува секогаш пред нас, не му претходиме, и самите сме последица на односот со другиот. Нашето срце е срце затоа што е скршено, затоа што другиот веќе ни се случил кршејќи го срцето. Зошто ова е важно за политиката? За политиката, ова значи дека заедницата претходи на (како што вели Нанси -) единечното бивство (не поединецот). Ние сме последица на нашите заемни врски, заемните кршења. Тие кршења нѐ прават ранливи, така што ранливоста, отвореноста, изложеноста заправо го имплицираат поединечното бивство, имено упатуваат на нужните елементи за редефинирање на поимот политика – која како таква, канонска, воопшто не ги зема предвид претходниве состојби, не ги сместува во корпусот на политички термини. Исто така, тука се спомнува и концептот на разгледница, реферирајќи на книгата на Дерида La carte postale која е напишана како серија на љубовни разгледници, испратени од едно до друго лице без да знаеме кои се тие. Станува збор за љубовен текст кој е напишан на површината, видлива за сите. За овој наш контекст, секако, оваа книга би можело да се чита на следниов начин: љубовта е на површина. Таа е мноштвена, и секогаш е видлива за сите, тоа е таа љубов што ја конституира заедницата. Идејата за криењето или тајновитоста на љубовта, всушност припаѓа на канонскиот модел и на фантазмот за тајната на љубовта, која не е видлива и која не е дел од пошироката заедница. Љубовта е модел, начин на однесување кој припаѓа на традицијата на мислење на заедницата, и тоа е постаро од моделот на индивидуалност.

*Објавувањето на вториот дел од овој разговор е непосредно по немерливата загуба и смртта на филозофот Жан Лик Нанси. Овој текст е посветен нему.
(крај)

НАПИШАНО ОД:
  • Вики Младенова
  • August 26, 2021
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, КУЛТУРА
Перформативната уметност те носи на емотивно возење со луда железница: Интервју со Нао Бустаманте
Она што особено ми се допаѓа кај перформативната уметност е непосредната размена со публиката која се менува во истиот момент додека се создава.
  • Од Душица Лазова
  • ДИЈАЛОЗИ, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Сексуалната едукација се базира на еднаквост, почит, согласност и човекови права: Интервју со Елена Петровска и Мери Цветковска
Сè што треба да знаете за Сеопфатно Сексуално Оразование, со Мери и Елена - експертки во полето. 
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Правила на однесување за девојки
Бушнел и Катунго знаат како да создадат возбудливо дело, а при тоа низ емотивно набиената приказна да отворат битни прашања.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА
Терапија- нов простор за развој на независната културна и клупска сцена
Ве повикуваме на колективно дејствување на електронската музичка заедница.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Глад – Роксен Геј
Ова е мемоар на моето тело бидејќи, најчесто, приказните за телата како моето се запоставуваат, отфрлаат или исмеваат.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Личностите пред мојот објектив ме запознаваат со сама себе: Интервју со Лилика Стрезоска
Приказна за портретната фотографија, селењето од Скопје во Берлин, изолацијата и пријателството.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Безусловни почетници
Оваа книга не е совршена, но е совршен обид во борбата за еден можен феминистички свет.
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
(Не)Преводливоста на дрег уметноста во „RuPaul’s Drag Race“
Дали преводот на шоуто на македонски би ја доближил и нормализирал дрег уметноста во нашето општество и дали истиот е возможен?
  • Од Ана Илиева
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Meet _moooki
Доколку сте слаби на Инстаграм профили со автентични илустрации, тогаш дефинитивно треба да ја заследите _moooki, профил зад кој стои сестрано креативната Моника Стојановска.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ
Вита е спој на мојот интерест за културно наследство, антропологија, театар, фотографија и филм: Интервју со Филип Петковски
„Vita“ е мултимедијална изложба на Филип Петковски, која вклучува краток филм, авторски фотографии на Жарко Чулиќ, како и фотографии направени од непознати фотографи од првата половина на 20 век.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
“Бенд со женски вокал” не е факинг музички жанр!
Навистина сакам да ги имам одговорите или брзо решение за тоа како да создадеме еднаква репрезентативност помеѓу мажите и жените во музичката индустрија, но тоа е нешто што ќе треба време да се промени.
  • Од Игор Јадровски
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Шума
Тато си ќутеше. Тато си одеше во шумата. Не ми текнува точно кога почнав да го следам.
  • Од Елена Петрова
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Кондоми – инструменти за игри на моќ
Стелтинг и отпорноста кон користење кондоми кај хетеросексуалните мажи
  • Од Наталија Станојевиќ
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Маргиналки
За жените и војната
  • Од Дијана Петрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Стварно ли ни требаат машки херои во женска верзија?
Зошто да не правиме нови наративи со сосема нова динамика и заплет, какви до сега не сме виделе? Зошто да не почнеме да си ги градиме визиите за нов подобар свет без атачмент кон стариот?
  • Од Билјана Кочоска Танеска
Hands
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Стареењето, телото и погледот
Кон расказите „Невидлива жена“ од Славенка Дракулиќ и „Жената на каменот“ од Иво Андриќ
  • Од Радица Стојановска
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Останаја работи за зборање – немаше на кој, освен на чупињата: Интервју со Prince$$ Donatsu
За приказната зад Битола, нејзините чупиња, трапот и феминзимот, Prince$$ Donatsu за Медуза. 
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
На сите ни е потребна „Секс едукација“
„Сексуална едукација“ би им ја препорачала на сите, а пред сè на младите кои преку забава ќе научат повеќе за сексот, а ќе откријат и нешто за сопствената сексуалност.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • КВИР, ФЕМ 101
Џудит Батлер: Отпорот против „родовата идеологија” мора да престане
Родовата теорија не е ниту деструктивна ниту индоктринизирана: таа едноставно бара форма на политичка слобода.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто толку малку мажи читаат книги напишани од жени?
Без разлика дали се работи за Остин или Атвуд, за сестрите Бронте или добитничките на Букер, статистиките откриваат дека мажите немаат желба да читаат жени, а тоа си носи свои последици.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Вирусите не дискриминираат – луѓето да!
Ако COVID-19 нè научи нешто, тоа е дека ниту еден вирус, ниту една болест не дискриминира. Тоа е карактеристика исклучиво на нас, луѓето.
  • Од Заедно посилни
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Лезбејскиот бакнеж е револуција
Како и што да се пишува за првиот лезбејски бакнеж на дваесеттина квир жени кои го споделија своето искуство со нас? Како да се пишува во името на Х број лезбејки и квир жени кои не го сторија тоа? Има ли воопшто потреба да се каже нешто универзално за едно лично, интимно и субјективно искуство какво што е ова?
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
ПРВО ПА ЖЕНСКО #8 : Жените се малцинство
Фестивал за феминистичка култура и акција број 8
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Агресивно феминистичко читање на старите грци
За да ја разберете историјата на аверзија кон моќните жени, читајте ги старите грци, тврди славната класичарка од Велика Британија, Мери Бард
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Што се случува со жените во отсуство на медиумски тропи?
Дали отсуството или отфрлањето на тропите служи само за да воведе нова? Кои сме ние без оковите на нашиот угнетувач?
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Родови перцепции – Нови методи на размислување и визуелизации за родовата репрезентација: Интервју со Кумјана Новакова
На наше огромно задоволство вечерва во Музејот на современата уметност - Скопје во 20:00 часот се отвора изложбата Родови Перцепции | Perceptions Engendered, фокусирана на женската уметност.
  • Од Калиа Димитрова
Игор Тошевски, Совршен баланс, 2000
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Цвеќе на злото: дискурзивна рамка на квир дискриминацијата
Вовед во публикацијата „Стандарди на Советот на Европа за заштита и спречување на дискриминација врз основа на сексуална ориентација и родов идентитет“.
  • Од Вики Младенова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како Вирџинија Вулф ја преобрази женската биографија во „Орландо“
„Орландо“ зборува за важноста да се биде свесен за сопственото историско, лично и колективно минато како жена и за потребата од негово реобмислување и реиспишување.
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Промоција на „Дијалози“
Во четврток ќе прославиме една година љубов, пријателство, и феминистичко пишување и дејствување.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Хана Комар: Револуцијата има женско лице
Разговор со беларуската поетеса, преведувачка и активистка Хана Комар.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Време е за ранливи суперхерои
Несовршеноста, емотивноста, прифаќање на грешките и стравот од напуштање се легитимни состојби и карактеристики, дури и за еден суперхерој.
  • Од Билјана Кочоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
ГОДИНИ БУДНИ – ПРВО ПА ЖЕНСКО ПОЛНИ 10 ГОДИНИ!
Во тек е јубилејното 10то издание на феминистичкиот фестивал Прво па женско! Од програмата Пролетно будење, не пропуштајте настанот „Срамота!“ (во рамки на Скопскиот викенд на гордоста), оваа сабота од 20ч. во Театар Комедија и перформаност на Оља Грубиќ „Гол живот“, на 18 јуни во Денсинг салата на МКЦ од 19ч. 
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Бил Бр е јак (yuck)
Сите знаеме дека на човек може да му ги познаеш ставовите токму преку вицовите. Хуморот е само одбрамбен систем на егото. Оправданието: тоа е само шега, не е ништо освен оправдување.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • КВИР, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Родителската поддршка: мост помеѓу хетеро и квир луѓето
За тоа колку јавната поддршка од родителите на квир деца е истовремено контроверзна, субверзивна и неизмерно потребна сведочат реакциите и вниманието кое го доби жената која држеше транспарент „Горда мајка!“ на Парадата на гордоста во Скопје во 2019.
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Борба со видливата женска невидливост    
 За македонските авторки од 19 век.
  • Од Дијана Петрова

Момент...

No more pages to load

1 2 … 8 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram