До 1980-тите, терминот „геј“ претежно се користел за квир луѓе со различни идентитетски одредници и се сметал за прифатлив наспроти етикетата „хомосексуалци“ или останатите навредливи зборови. Денешната кратенка ЛГБТК која има за цел да ги обедини сите квир лица се појавила во поодминатите години на кризата со СИДА.
Отпрвин, акронимот ЛГБТ бил познат како „ГЛБТ“ – геј, лезбејки, бисексуалци, трансродови лица. Преминот во „ЛГБТ“ – со лезбејките на чело – всушност бил умислен потег со кој им се оддало почит на лезбејките за нивната несебична поддршка и помошта укажана на геј мажите и останатите квир лица кои боледувале од СИДА и нивната улога како негувателки, медицински сестри и крводарителки.
Голем број на здравствени работници за време на кризата со СИДА одбивале да бидат во иста просторија со пациенти заболени од СИДА. Медицинските сестри оставале послужавници со храна на подот пред нивните болнички соби. Лезбејките биле тие кои се грижеле за многу од овие геј мажи (и други пациенти заболени од СИДА) кога никој друг не сакал да го прави тоа.
Во 1983 година, среде растечката паника околу ХИВ вирусот, на геј мажите ширум Америка им било забрането да даруваат крв. Тогаш истапуваат лезбејките и формираат крводарителни групи ширум земјата познати како „крвни сестри“ (blood sisters) – од кои најпозната е групата од Сан Диего – кои организираат акции за дарување крв за геј мажи заболени од СИДА, кои биле во очајна потреба од трансфузија на крв.
За време на првата крводарителска акција во Сан Диего, организаторките очекувале да се појават максимум 50-тина луѓе, но дури 200 жени се појавиле и чекале да ја дадат својата крв за каузата. Овие акции се организирале во текот на 80-тите и почетокот на 90-тите, пред да бидат достапни првите третмани за ХИВ.
Крвните сестри давале многу повеќе од крв. Благодарение на нив, мажите кои страдале добиле утеха дека се сакани и дека се дел од една поголема заедница за поддршка која во рамките на своите можности секогаш ќе го прави она што е потребно за да се надмине кризата. Во тоа време, оваа поддршка била непроценлива, бидејќи американската влада комплетно ја напуштила и се откажала од заедницата на геј мажи, не преземајќи ништо за да им помогне и да најде лек за вирусот. Претседателот Роналд Реган за првпат јавно го изговорил зборот „СИДА“ дури во 1987 година.
Факт е дека пред кризата со СИДА, геј мажите не секогаш биле љубезни кон лезбејките. Геј баровите, чија главна клиентела биле белите геј мажи, често не им дозволувале на лезбејките да влезат. Квир жените биле на маргините на движењето за ослободување на хомосексуалците, во чиј центар повторно биле цис мажите. Но, кога изби СИДА-та, лезбејките биле таму.
„Одеднаш, болниците беа полни со лезбејки кои волонтираа. Доброволно влегуваа во овие соби за да им помогнат на моите пријатели кои умираа. Се сеќавам дека бев толку трогнат од нив, затоа што геј мажите не беа премногу љубезни со лезбејките. Ги нарекувавме „риби“ и ги исмевавме буч лезбејките кои доаѓа во баровите – а сепак, тие беа тука“, раскажува еден геј маж од Сан Франциско кој бил заболен од ХИВ во 80-тите.
Групите на Крвните сестри биле многу повеќе од само групи за поддршка. Тие им се спротивставиле на стигмата и неправдите и ја обединиле квир заедницата, покажувајќи храброст и спремност да се исправат пред кризата.
Извор: Matt Bernstein
