Конгресменката изјави дека односот на Џо Бајден со прогресивците зависи од неговите постапки. Ги отфрли критиките од централно ориентираните во Домот, нарекувајќи ги „седечки патки” некои од кандидатите кои ја изгубија трката.
Со месеци, Александрија Окасио-Кортез и служеше добро на Демократската партија и на Џозеф Б. Бајден Помладиот додека тој се обидуваше да го победи претседателот Трамп.
Но, во саботата, во скоро едночасовно интервју, кратко време откако новоизбраниот претседател Бајден беше прогласен за победник, Окасио-Кортез ги потенцираше поделбите во партијата кои сè уште постојат. Таа ги отфрли неодамнешните критики од некои членови на Демократскиот дом кои ја обвинија левицата на партијата дека ги чинела неколку важни позиции. Некои од членовите што изгубија, рече таа, станале „седечки патки“.
Ова се уредените извадоци од разговорот.
Конечно имаме поцелосно разбирање за резултатите. Кој е вашиот генерален заклучок?
Па, мислам дека најважно е што веќе не сме во слободен пад кон пеколот. Но, останува прашањето дали ќе се издигнеме од ова. Го паузиравме ова немилосрдно спуштање. И, прашањето е дали и како ќе се изградиме повторно.
Знаеме дека расата е проблем и со негово избегнување нема да се решат изборните проблеми. Мораме активно да го разоружаме потентното влијание на расизмот на гласачките места.
Но, исто така, научивме дека прогресивните политики не им штетат на кандидатите. Секој кандидат што го ко-спонзорираше Medicare for All го задржа своето место во пресвртните окрузи (swing districts). Исто така, знаеме дека ко-спонзорирањето на Green New Deal не беше неуспех. Мајк Левин беше еден од првите поддржувачи на легислативата, и тој го задржа своето место.
Во одност на вашата прва изјава, демократите изгубија неколку места на изборите за кои се очекуваше да ги добијат. Дали тоа му го препишувате на расизмот и белата надмоќност на гласачките места?
Мислам дека ќе биде навистина важно како партијата се справува со ова одвнатре и дали партијата ќе биде искрена кон себе и ќе направи вистински пост-мортем за да истражи зошто изгубиле. Уште пред да имаме какви било податоци за многу од овие трки, веќе имаше покажување со прст кон прогресивците и дека ова е нивна вина и вина на Движењето за животите на црнците.
Веќе започнав да го разгледувам начинот на функционирање на овие кампањи. И, работата е во тоа што јас ги станувам од фотеља демократите две години по ред. Веќе две години ги победувам кампањите водени од Комитетот на Демократскиот конгрес. Така стигнав до Конгресот. Така ја избравме Ајана Пресли. Така победи Џамал Боуман. Така победи Кори Буш. Па така, сега знаеме за екстремните пропусти во кампањите кои ги водат демократите.
Нешто од ова е криминално. Тоа е злоупотреба. Конор Ламб потроши 2.000 долари на Фејсбук една недела пред изборите. Не мислам дека некој што не е на Интернет на правиот начин оваа „Година на нашиот Господ 2020“ и притоа губи на избори може да обвини некој друг кога не ни бил присутен на Интернет.
Исто така, разгледав многу од кампањите што изгубија, и факт е дека ако не трошиш 200.000 долари на Фејсбук со собирање средства, убедување, регрутирање волонтери, „get-out-the-vote” една недела пред изборите, не ги користиш сите цилиндри од моторот. И ниту една од овие кампањи не ги искористи сите.
Е па, Конор Ламб навистина победи. Значи, тоа што го велите: инвестицијата во дигиталното рекламирање и промовирање е поголема причина што умерените демократи изгубија, отколку некоја нивна прогресивна политика?
Овие луѓе покажуваат кон републиканските пораки поради тоа што се чувствуваат како тие да ги смачкаа, така? Но, зошто бевте толку ранливи на тој напад?
Ако не тропате од врата на врата, ако не сте на Интернет, ако главно се ослонувате само на ТВ и пошта, тогаш не водите кампања на сите полиња. Само не согледувам како некој може да се повикува на идеолошки тврдења кога не ни водел целосна кампања.
Нашата партија не е ниту на Интернет, барем не на вистинскиот начин што би ја докажал нејзината компетентност. Е па, да, тие беа ранливи на овие пораки, затоа што не беа дури ни на медиумите каде што овие пораки беа најпотентни. Секако, можете да ја посочите пораката, но тие исто така беа седечки патки. Тие беа седечки патки.
Има причина зошто Барак Обама изгради цел државен апаратус за кампања надвор од Демократскиот национален комитет. И има причина што кога тој не го активираше или не ја продолжи неговата употреба, го изгубивме мнозинството во Претставничкиот дом. Бидејќи партијата – сама по себе – ги нема основните надлежности, и ниту една сума пари нема да го поправи тоа.
Ако ги изгубев изборите и излегов да кажам: „Ова е вина на умерените. Ова е затоа што не ни дозволивте да гласаме за Medicare for all”, а после тоа, да ми ѕирнат под хаубата на мојата кампања и да откријат дека потрошив само 5000 долари на ТВ реклами една недела пред изборите? Би се изнасмеале. И така изгледаат сега, обидувајќи се да го обвинат Движењето за животите на црнците за нивната загуба.
Дали има нешто од вторникот што ве изненади? Или ве натера да ги преиспитате поранешните ставови?
Уделот на поддршката на белците кон Трамп. Мислев дека нешто не штима со гласањето , но само кога го видов, се појави чувството кога ќе сфатите уште колку работа имате пред себе.
Треба да започнеме со доста антирасистичко, длабоко преиспитување во оваа земја. Затоа што ако продолжиме да ги губиме гласовите на белците и повторно да дозволиме Фејсбук да радикализира сѐ повеќе и повеќе елементи на белите гласачи и белиот електорат, не постои бројка на луѓе со различна боја на кожа и млади луѓе за кои може да се претпостави дека ќе надоместат за тоа.
Но, проблемот е што токму сега мислам дека стратегијата на Демократите е да се избегне реалното преоѓање преку ова. Само обид да се избегне закачање со мечката. Тоа е нивниот аргумент за намалувањето на трошоците на полицијата, нели? Да не се дразни расната огорченост. Не мислам дека тоа е одржлива мерка.
Затоа, моите колеги треба да разберат дека ние не сме непријателот. Дека нивната база не е непријателот. Дека Black Lives Matter не е непријател, дека Medicare for all не е непријател. Не се работи само за тој кој ќе победи во расправијата. Се работи за фактот дека ако продолжат да одат по погрешната работа, мислам дека само јазајакнуваат сопстевната застареност.
Извор: The New York Times
