По завршувањето на долгогодишна врска, и неколкумесечна пауза, решив да се запознаам со дејтинг светот. Се разбира, бидејќи бев тотално излезена од форма, решив да започнам со користење на дејтинг апликации и, реално, немав поим што правам. 

На почеток само истражував и ако се „мечнев“ со некого, единствено правев муабет. Сакав да видам каков е односот и што е она што се очекува. Прилично брзо се сретнав со барање слики и предлози за секс веќе во првите две разменети реченици.

Долго време ми беше потребно за да се договорам со некого за средба во живо. Но кога конечно се сложив, зашто типот беше сладок, едвај чекав тој саат додека пиеме кафе да помине и да си заминам. Значи буквално немавме за што да збориме, а јас не прекинував да се смеам, зашто ми беше totally awkward. 

Иако барав нешто кежуал, после таа случка решив дека типот мора да задоволи бар некакви критериуми за да решам да одам на дејт. Па така, си поставив некои базични норми. Да ни иде муабетот, да имаме слични вредности (читај: да не е конзервативец), колку-толку слични интереси (пр. барем еден заеднички филм), да има смисла за хумор и, се разбира, да ме привлекува и физички. Е, тогаш почна интересниот дел.

Најпрво мислев ова да биде подолг текст со подлабока анализа на целата моја неодамнешна дејтинг историја, но како што размислував сфатив дека е многу поинтересно е да ги опишам моите искуства во кратки описи кои се самообјаснувачки. 

Па девојки, уживајте:

Откако претходно навреден од моето одбивање да излезам со него „во кола“ ме нарече недоволно убава или женствена и каприциозна, кажа дека секако не ни сакал да излезе со мене и можел со која било рандом цура да го направи тоа… а да, и дека е толку многу јак, што има 100 bodycount xD Му кажав дека си имам свои граници и дека себевреднувањето апсолутно не ми зависи од машка валидација и дека сето ова само покажува колку е несигурен и недоволно емоционално созреан. Ме праша повторно дали сакам да излезам со него. Се разбира дека одбив.

По неколку кратки размени за запознавање ме праша што сакам во секс? И кога прашав од кај сега се појави оваа тема, рече дека не знае :))

Сe запознавме на Инстаграм и ме викна да излеземе. Се договоривме за петок, а кога дојде петок изчезна, но не прекина да ми ги гледа сторињата. Помина една недела и повторно го предложи истото, повторно дојде петок и повторно исчезна :)) По месец-два повторно почна да ми пишува и да ми предлага да се видиме… 

Инсистираше да се видиме секој ден кога беше врнежливо, а мене не ми се излегуваше. Кога сфатив дека е малку повеќе напет, кажав дека не сакам. Ме нарече курва ненормална.

Имавме супер муабет на чет и ај рековме да се запознаеме во живо. Супер муабетите продолжија доста време и одеднаш од нигде никаде ме залапа. Сигурна сум дека не дадов никаков сигнал, но он ми кажа дека јас тоа сум сакала, особено било очигледно од изборот на кафичот во кој излеговме, како и од мојот избор на облека…

Бевме на прв дејт. Не ми се допаднаа неговите погледи кон феминизмот, за кои сметам дека беа манипулативни, повеќе или помалку Џордан Питерсон ставови. Сепак настапуваше прилично подготвено и аргументирано, што до некаде му даваше некаков интегритет. Но потоа ме испрати до дома и ми се фрли. Кога му реков to hold his horses рече: it’s better to ask for forgiveness, than permission…

He said he doesn’t want a relationship, I didn’t want one either. We agreed on being fwb. But then he said he feels objectified, like a piece of meat. 

Ми се допадна од прва средба и решив да идам кај него “to make out”, откако ми вети дека нема да бара секс. Не си остана на зборот, иако му кажав дека имам добиено. Не прекина да инсистира, иако не направи ништо што бар малку би ме запалило. 

Откако ми ги раскажа сите свои професионални успеси и постигнувања, а вооопшто не изгледаше заинтересиран за моите, се пофали со скапите чевли и патики кои ги поседува, ми кажа дека слушнал дека девојките со голем или изразит нос биле добри во кревет. Никад не сум се перцепирала себе како некој со изразит нос…

Ми рече дека сум ниди, откако продолжив со темпо на комуникација, која тој ја наметна. Ми кажа дека не му се допаѓа што кажувам како се чувствувам или што правам во моите сториња и дека тоа е ред флег. Потоа рече дека знае дека сум имала стори за него :)) Искрено, ги разгледав сторињата наназад 3 недели, откако почнавме да се гледаме и не можев да најдам во што би се пронашол.

****************************************************************************************************************************************

Ова се само дел од моите искуства и мене ме соочи со неколку вистини. Прво: интегритетот и границите на жената ретко се почитуваат или разбираат. Постои потполна збунетост околу тоа како треба да се комуницира и што е важно кога се гради некаква релација. Дури и кога некој ќе се претстави како либерал кој е за еднакви права, прашај го за феминизмот и ќе ти каже дека е океј со феминизмот, но во денешно време феминистките се феминаци. Потоа продолжуваат разговори како: и мажите страдаат, вршат потешки работи, жените ги имаат сите права, но сакаат да доминираат…

После многу вакви разговори со „лево ориентирани“ мажи, мојот заклучок беше дека многу од нив се чувствуваат загрозени и од самата идеја за еднаквост. За нив еднаквоста е закана која ја доживуваат лично и се обидуваат да пронајдат мана, недостаток или мала несовршеност кај тебе, само за да се чувствуваат доминантно. Едно мое искуство вклучува и сексуален партнер, кој не сакаше да ми дозволи да бидам одозгора. До толку е.

Друго нешто што приметив е дека кога ќе покажеш интегритет, сметаат дека или си даваш премногу значење или си арогантна и се преценуваш. Но заедничко на сето ова е тој страв и чувство на загрозеност кој владее кај поголемиот дел цис стрејт мажи и е стварно загрижувачко. Искрено не знам и немам идеја како да се излезе од оваа замка, но мислам дека е потребна добро обмислена стратегија, зашто според мене, борбата против патријархатот и сите негови ограничувања, угнетувања и понижувања, не треба да е само женска борба.

анонимно писмо