Фиона Сампсон – Три песни
Жени во текст е темата на првиот Меѓународен ПичПрич што ќе се одржи во четврток, 29 април

Жени во текст е темата на првиот Меѓународен ПичПрич што ќе се одржи во четврток, 29 април, од 19:00 часот и во фокус ја става перспективата на жените што пишуваат (писателките), како и начинот за кој се пишува за жените (женските ликови). За да ве подготвиме за настанот, ви пренесуваме три песни од Фиона Сампсон, една од раскажувачките.

Фиона Сампсон е позната британска поетеса и писателка, чии дела се преведени на триесет и осум јазици. Авторка е на триесет и седум дела, како и добитничка на голем број награди во САД, Индија и Европа, меѓу кои наградата ,,Њудигејт’’ (Newdigate Prize) и ,,Чолмондели’’ наградата (Cholmondeley Award), бројни признанија од Советот за уметност на Англија и Велс и Друштвото на писатели (SoA), како и повеќекратни награди за ,,Книга на годината’’. Во 2019, Фиона Сампсон е прогласена за лауреатка на поетскиот фестивал Денови на Наим, којшто се одржува во Северна Македонија и Албанија, а во 2020 е добитничка на наградата ,,Европски атлас на лириката’’. Покрај тоа што е книжевна преведувачка и колумнистка, таа е и радиоводителка и либретистка, а од 2005 до 2012 и уредничка на списанието Поетри ривју (Poetry Review). Нејзините дела Во потрага по Мери Шели (In Search of Mary Shelley) и Животот на Елизабет Берет Браунинг (The life of Elizabeth Barrett Browning) наидоа на одлични критики, а првото дело беше преведено на неколку јазици.

 

 

Песни од „Далечината меѓу нас“ (Магор, 2005)

препев: Магдалена Хорват

 

Рано навечер, како сега

Рано навечер, како сега, еден маж е наведнат
врз својата маса за пишување.
– Луиз Глик, „Песна“

Тревникот е пред него:
еден итар ќос колве накосо
и еден свиен изданок се движи како игла на компас. Тој
дише тешко, вдишувајќи со гребеж на концентрација,
издишувајќи свиреж. Низ стегнати усни.
Отаде ова, отаде глетката низ прозорецот,
е таа подалечна глетка во која човекот
се ведне врз стаклото кон
имиња и лица што ние не ги гледаме.
Тој е поврзан со нив
со нишки болно внимание што не можат да ги скинат:
тие се загатка за него
и тој се труди да ги реши. Како бумбарот со мали краци
што лека полека скока од страк на страк.

 

На полпат

Во право си. Да се влезе во тебе
или во мене
е да се влезе в шума
во која сè е живо.
Лисјата растреперени со приватни гестикулации.

Присуството е продорен мирис,
окото шпион во кожа на дрво:

движејќи се небаре родени тука
откриваме
како формата се отвора во форма:
корен станува папрат станува дрво.

Како животот постојано се отвора –
незапирлива шума
што пука со лисје и ластари.

Ако ова звучи како скица
наместо писмо
ноќва шумата е толку полна со облици и звуци
што не знам од кај да почнам
ни кај да завршам
а ти?

 

 

Леда крај езерото

Прашањето што мора да се постави е кога
се согласува да биде скршена.

Една оска, не неговата –

Црта права линија низ кругот линија на полот
обележувајќи ѝ го видот
ја бележи како згрчено куче што разголува заби

пред блесок на пердуви.
Сина кал под живата ограда.

Нејзината сина.

Мигот на судирот: не тогаш.

Не сега се моли таа. Нека не биде сега.

Во совршената проѕирност
лисја паѓаат низ дрвјата. Бело зелено бело.
Потоа: трепкање.

Потоа во синиот телевизор
таа станува жртвата во приказната.

На летната ледина лежејќи на грб
небото е крило раскрилено
над вода.

Свето е, како таа почнува да прифаќа
отаде регистарот на фактите
како просторот ја збира

Небаре толку многу
би можело да заштити.

Одненадеж филмот зема замав и се одмотува брзо е
многу е брзо Каде е просторот сега во кој
може да се стркала да го стркала своето тело натежнато?

Тој витка врат. Сега. Сега е

како сета летна градина (ти што ја гледаш)
како пулејките
од чадорчиња див магдонос покрај дрвото

зеленеат

како го осудуваат ова

нејзината блескава пердувеста слабина. Во жегата на денот
пчелите кај нејзините препони

Има тркало таа го држи под пазувата
кога те запира во градината
и ја пружа раката. Сега

Не стигнува да се одмори павтајќи
спотнува ветер што ја крева нејзината (долга?) коса.

Го ставаш кафето на терасата.

Ги ставаш (сега) тацните една до друга на ламарината
го принесуваш садот со шеќер. Сега
Мазнејќи го чаршафот

за да се свртиш

лажиците бело (сега) сјајно
се развива сиот мрмор Сега

Сега Сега

НАПИШАНО ОД:
Престанете да го користите феминизмот за да ги продадете вашите производи
Значи - брендови, ако користите феминизам за продажба на вашите производи, еве го мојот совет: надминете ги овие еманципирачки реклами и всушност направете нешто што навистина би помогнало.
  • Од Гала Насева
Родови политики и сексуални идентитети во Планината Броукбек
Планината Броукбек е место кое надвор од светот во кој живеат, надвор од цивилизацијата и општеството кое ги класифицира и осудува, надвор од „вистинскиот живот“ со своите пространи пејзажи ја доловува слободата и можноста на остварувањето на нивната врска.
  • Од Кристијан Стефановски
Преку танцот сакам да ги разбудам сите сетила на моите ученици: Интервју со Ивана Балабанова
Работата на Ивана Балабанова ја следам со години. Инспирирана од нејзината работа како танчерка, основачка на Битрикс и креативна девојка која постојано поместува граници во секоја смисла на зборот, сакав да поразговараме за нејзината лична мотивација, работата како педагог, современиот танц како простор на слобода и истражување и грижата за себе и другите. 
За изолацијата и перспективите
Перспективата е новиот ментален простор што треба да го отвориме за да може да ја освоиме слободата. Меѓите да се трансцендираат во просторот на можното, наместо во просторот на физичкото и ограниченото.
  • Од Ана Блажева
Во раните на нашите тела гледаме отвори преку кои градиме релации на отпор: Интервју со Славчо Димитров 
Месецот на гордоста и оваа година го започнуваме со Skopje Pride Weekend, фестивалот за квир уметност и култура кој секоја година успева да нé помести од нашите удобни позиции и да нé втурне во нови простори на истражување, преиспитување и секако, уживање.
Sex Education – серијата што ми требаше кога бев тинејџерка
Клинката на Отис и Мејв покажува дека има потреба од таков тип на советување – како од искусни терапевти, така и од врсници. Затоа што не е сеедно дали доволно се познаваме себеси – емоционално и сексуално.
Невидливиот хорор на семејното насилство во филмот Невидливиот човек
Додека хоророт како жанр доживува обнова, ова е солиден обид да се постави нова динамика помеѓу овој жанр и женскиот лик, после долга историја исполнета со еднодимензионални ликови и експлоатација на женските искуства.
  • Од Елена Петрова
Врховниот суд на САД се обидува да го забрани абортусот: дали Америка е сè уште слободна земја?
Не постои посуштински услов на едно демократско граѓанство од контролата на една личност врз сопственото тело. Без тоа, не можеме да се наречеме слободна земја.
Кога жена ќе се осмели да возврати на машката суровост
Наелектризираниот говор го отелотвори гласот на искуствата, фрустрациите и гневот на милиони жени и мажи чии денови, животи и реалности биле обликувани од честопати навредливи, понекогаш вулгарни изрази на патријархална моќ.
Шира и моќта на различноста
Серијата може да ја гледате сами или со деца, погодна е и за големи и за мали, а особено за сите девојчиња кои растат и имаат потреба да се најдат себеси во активна улога која значи нешто за подобрувањето на светот или општеството во кое живеат.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
Дали го препознаваме сексуалното вознемирување?
Изгледаше како секој обичен ден, или барем така започна. Три часа патување до главниот град со автобус кој мириса како никогаш да не бил на хемиско, па потоа јавен превоз до близина на градот, па консултации, па назад во некој друг автобус кој мириса исто, можеби и полошо. Но, тој ден не беше баш така.
Република на пријателството – Блискоста на маргините
Опишувајќи го пријателството на неприфатените, но и тоа како на маргините на социјалните норми се појавуваат мали, приватни републики на неприлагодените, писателката ја исполнува мисијата својот глас да им го позајми на луѓето во тишината.
Трчаш како девојче!
Од жените се очекува да се плашат. Ги учиме девојчињата да бидат срамежливи, плашливи, внимателни, наместо храбри и љубопитни. Ги учиме дека нивните тела се ранливи и им го всадуваме стравот од повредување со што им ја намалуваме довербата во нивните сопствени тела.
Полициската бруталност и расизмот против Ромите
Ретко се зборува за условите во кои живееат Ромите кај нас, а кога се зборува тоа често се гледа низ традиционалната призма на лични избори или различен менталитет, наместо многукратна и повеќеслојна системска дискриминација.
Неортодоксна (2020) или за ослободувањето од товарот на традициите
Приказната за хасидска Еврејка од Бруклин која успева да излезе од рамките на договорен брак и заминува во Берлин, звучи фасцинантно и само како концепт, а уште повеќе кога се заснова на вистински настани.

Момент...

No more pages to load

1 2 … 14