Фиона Сампсон – Три песни
Жени во текст е темата на првиот Меѓународен ПичПрич што ќе се одржи во четврток, 29 април

Жени во текст е темата на првиот Меѓународен ПичПрич што ќе се одржи во четврток, 29 април, од 19:00 часот и во фокус ја става перспективата на жените што пишуваат (писателките), како и начинот за кој се пишува за жените (женските ликови). За да ве подготвиме за настанот, ви пренесуваме три песни од Фиона Сампсон, една од раскажувачките.

Фиона Сампсон е позната британска поетеса и писателка, чии дела се преведени на триесет и осум јазици. Авторка е на триесет и седум дела, како и добитничка на голем број награди во САД, Индија и Европа, меѓу кои наградата ,,Њудигејт’’ (Newdigate Prize) и ,,Чолмондели’’ наградата (Cholmondeley Award), бројни признанија од Советот за уметност на Англија и Велс и Друштвото на писатели (SoA), како и повеќекратни награди за ,,Книга на годината’’. Во 2019, Фиона Сампсон е прогласена за лауреатка на поетскиот фестивал Денови на Наим, којшто се одржува во Северна Македонија и Албанија, а во 2020 е добитничка на наградата ,,Европски атлас на лириката’’. Покрај тоа што е книжевна преведувачка и колумнистка, таа е и радиоводителка и либретистка, а од 2005 до 2012 и уредничка на списанието Поетри ривју (Poetry Review). Нејзините дела Во потрага по Мери Шели (In Search of Mary Shelley) и Животот на Елизабет Берет Браунинг (The life of Elizabeth Barrett Browning) наидоа на одлични критики, а првото дело беше преведено на неколку јазици.

 

 

Песни од „Далечината меѓу нас“ (Магор, 2005)

препев: Магдалена Хорват

 

Рано навечер, како сега

Рано навечер, како сега, еден маж е наведнат
врз својата маса за пишување.
– Луиз Глик, „Песна“

Тревникот е пред него:
еден итар ќос колве накосо
и еден свиен изданок се движи како игла на компас. Тој
дише тешко, вдишувајќи со гребеж на концентрација,
издишувајќи свиреж. Низ стегнати усни.
Отаде ова, отаде глетката низ прозорецот,
е таа подалечна глетка во која човекот
се ведне врз стаклото кон
имиња и лица што ние не ги гледаме.
Тој е поврзан со нив
со нишки болно внимание што не можат да ги скинат:
тие се загатка за него
и тој се труди да ги реши. Како бумбарот со мали краци
што лека полека скока од страк на страк.

 

На полпат

Во право си. Да се влезе во тебе
или во мене
е да се влезе в шума
во која сè е живо.
Лисјата растреперени со приватни гестикулации.

Присуството е продорен мирис,
окото шпион во кожа на дрво:

движејќи се небаре родени тука
откриваме
како формата се отвора во форма:
корен станува папрат станува дрво.

Како животот постојано се отвора –
незапирлива шума
што пука со лисје и ластари.

Ако ова звучи како скица
наместо писмо
ноќва шумата е толку полна со облици и звуци
што не знам од кај да почнам
ни кај да завршам
а ти?

 

 

Леда крај езерото

Прашањето што мора да се постави е кога
се согласува да биде скршена.

Една оска, не неговата –

Црта права линија низ кругот линија на полот
обележувајќи ѝ го видот
ја бележи како згрчено куче што разголува заби

пред блесок на пердуви.
Сина кал под живата ограда.

Нејзината сина.

Мигот на судирот: не тогаш.

Не сега се моли таа. Нека не биде сега.

Во совршената проѕирност
лисја паѓаат низ дрвјата. Бело зелено бело.
Потоа: трепкање.

Потоа во синиот телевизор
таа станува жртвата во приказната.

На летната ледина лежејќи на грб
небото е крило раскрилено
над вода.

Свето е, како таа почнува да прифаќа
отаде регистарот на фактите
како просторот ја збира

Небаре толку многу
би можело да заштити.

Одненадеж филмот зема замав и се одмотува брзо е
многу е брзо Каде е просторот сега во кој
може да се стркала да го стркала своето тело натежнато?

Тој витка врат. Сега. Сега е

како сета летна градина (ти што ја гледаш)
како пулејките
од чадорчиња див магдонос покрај дрвото

зеленеат

како го осудуваат ова

нејзината блескава пердувеста слабина. Во жегата на денот
пчелите кај нејзините препони

Има тркало таа го држи под пазувата
кога те запира во градината
и ја пружа раката. Сега

Не стигнува да се одмори павтајќи
спотнува ветер што ја крева нејзината (долга?) коса.

Го ставаш кафето на терасата.

Ги ставаш (сега) тацните една до друга на ламарината
го принесуваш садот со шеќер. Сега
Мазнејќи го чаршафот

за да се свртиш

лажиците бело (сега) сјајно
се развива сиот мрмор Сега

Сега Сега

НАПИШАНО ОД:
Глорија Стајнем: Вистината ќе те ослободи, но прво ќе те напне!
Брилијантноста на ова дело е што може да допре буквално до секого – начинот на кој Стајнем твори е непроценлив, а игривоста и хуморот во нејзините реченици влеваат некое чудно чувство на надеж дека и покрај тоа што борбата е тешка и долга, сепак не сме сами.
  • Од Гала Насева
Врховниот суд на САД се обидува да го забрани абортусот: дали Америка е сè уште слободна земја?
Не постои посуштински услов на едно демократско граѓанство од контролата на една личност врз сопственото тело. Без тоа, не можеме да се наречеме слободна земја.
ЖЕНАТА И ГРАДОТ
Преку пишувањето му се овозможува на телото да продолжи да постои. Така обработувањето на сеќавањата е најмакотрпната активност во средина каде времето се забавува „до точка на застанување“ и каде часовите „како капки пот, лека-полека се откинуваат и капат“
Родителската поддршка: мост помеѓу хетеро и квир луѓето
За тоа колку јавната поддршка од родителите на квир деца е истовремено контроверзна, субверзивна и неизмерно потребна сведочат реакциите и вниманието кое го доби жената која држеше транспарент „Горда мајка!“ на Парадата на гордоста во Скопје во 2019.
Родово базирано насилство: Кривично дело кое останува толерирано
Некои медиуми го нарекоа „хорор“, некои „грозоморно“, некои „трагедија“. Но, ретки беа јавните гласила кои лани на 10 септември го именуваа убиството во Гостивар со точното име – „фемицид“.
Забраните за абортус ги одземаат човековите права. Еве зошто мораме солидардно да застанеме против нив
Владите мора да го прошират пристапот до безбеден, легален и достапен абортус и контрацепција за сите луѓе. Не само што тоа е хуманиот начин, туку е и државна обврска според меѓународното право.
  • Од Гала Насева
Борба против менструалната сиромаштија и стигма: Интервју со Period. The Menstrual Movement Skopje
Едукацијата е клучна и за оние кои менструираат и оние кои не менструираат. Самиот тој процес на сегрегација најчесто при едуцирање на овие теми, остава голем непополнет простор со информации кај оние кои не менструираат и дополнително ја стигматизира менструацијата.
Пишував за безизлезноста како лично одредиште: Интервју со Румена Бужаровска
Со Румена разговаравме за опсесијата да се избега од Македонија, зависта и недостатокот на лична одговорност, како централни теми во нејзината нова збирка „Не одам никаде“. Ја искористивме можноста и да дознаеме повеќе за нејзиниот неодамнешен престој во САД, развојот на ПичПрич во 2018 и нормално, феминизмот. Разговорот го водеше Калиа Димитрова.
Не чепкај традиции!
Има една екстремно шовинистичка традиција за која ретко може да се најде нешто пишано, или помош за како да се справиме со истата - традицијата на повојница/мекици по пристигнување на новороденчето.
  • Од Андреа Угриновска
Абортусот е неопходна здравствена услуга за жените и за време на пандемиска криза
Денес е 28 септември – Светскиот ден за безбеден абортус. На овој ден, организации од целиот свет се здружуваат со едно заедничко барање – Веднаш да се обезбеди безбеден и легален абортус.
8 март – Леб и мир
На Меѓународната социјалистичка женска конференција во 1910 година во Копенхаген, бројни активистки за женски права, помеѓу кои и Клара Цеткин, предложиле да се одбележува меѓународен ден на жената за да се охрабри движењето за женски права и да се изгради поддршка за борбата за универзално право на глас за жените.
  • Од Вилдан Дрпљанин
Брза vs. одржлива мода: Зошто е ова феминистичко прашање?
Модата и феминизмот треба да бидат дел од истиот разговор. Изборот на брза наспроти одржлива мода недвосмислено е феминистичко прашање, бидејќи тоа е избор меѓу систем кој главно се потпира на обезмоќување и искористување на текстилните работнички наспроти систем што овозможува и поттикнува промена кон поголем еколошки интегритет и социјално-економска правда.
  • Од Александра Спасеска
Дво децениски разговор помеѓу мајка и ќерка: Интервју со Кристина Атанасова од Main days
Ташната не е само моден додаток кој тежи, виси или го носиме со себе, ташната е олицитворение на нашите животи и активности, како и обидот да ги балансираме.

Момент...

No more pages to load

1 2 … 15