Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Глад – Роксен Геј
Ова е мемоар на моето тело бидејќи, најчесто, приказните за телата како моето се запоставуваат, отфрлаат или исмеваат.

1

Секое тело има приказна и историја. Овде ја нудам својата како мемоар на моите тело и глад.

 

2

Приказната на моето тело не е приказна за победа. Ова не е мемоар за слабеење. Нема да има слика на тенка верзија од мене, слика од моето тело на корицата од оваа книга, како стојам во една ногавица од фармерките на моето поранешно, подебело јас. Оваа книга не дава мотивација. Немам моќни сознанија за тоа што е потребно за да се совлада непослушното тело и непослушниот апетит. Приказнава не е за успех. Мојата е, едноставно, вистинска приказна.

Би сакала, и тоа многу, да можев да напишам победничка приказна зa слабеење, за тоа како сум научила поделотворно да живеам со моите демони. Би сакала да можев да напишам книга за тоа како сум помирена со себе и се сакам целосно, во која било големина. Наместо тоа, ја напишав оваа книга која беше моето најтешко писателско искуство, и беше далеку поголем предизвик отколку што можев да замислам.

Кога почнав да ја пишувам „Глад“, бев сигурна дека зборовите ќе доаѓаат сами по себе, како по обичај. Па има ли нешто полесно од тоа да пишувам за телото во кое имам живеено повеќе од четириесет години? Но, брзо сфатив дека не пишувам само мемоар за телото; се принудував самата себеси да видам што ми претрпело телово – тежината што ја накачив и колку ми е тешко да живеам со неа и да ја намалам. Бев приморана да ги согледам тајните од кои се чувствувам виновно. Целосно се распарав. Изложена сум. Тоа не е пријатно. Не е лесно.

Би сакала да ги имав тие сила и волја да ви раскажам приказна за победата. Трагам по тие сила и волја. Решена сум да бидам повеќе од моето тело – од тоа што претрпе моето тело, од тоа што стана моето тело. Одлучноста, сепак, не ме однесе многу далеку.

Пишувањето на книгава е исповед. Ова се моите најгрди, најслаби, најголи делови. Ова е мојата вистина. Ова е мемоар на моето тело бидејќи, најчесто, приказните за телата како моето се запоставуваат, отфрлаат или исмеваат. Луѓето ги гледаат телата како моето и си прават претпоставки. Мислат дека ја знаат причината на моето тело. Не ја знаат. Ова не е приказна за победа, туку приказна што бара да се раскаже и заслужува да се слушне.
Ова е книга за моето тело, за мојата глад, и на крајот на краиштата ова е книга за тоа како е да исчезнеш и да се изгубиш и да посакуваш толку многу да те видат и да те сфатат. Ова е книга за тоа како полека научив да си дозволам да ме видат и да ме сфатат.

3

Дали да ви кажам колку тежев најмногу за да ви ја раскажам приказната на моето тело? Дали да ви ја кажам таа бројка, чија срамна вистина секогаш ме гуши? Дали да ви кажам дека сум свесна дека не треба да ја сметам вистината на моето тело за срамна? Или само да ви ја кажам вистината и со задржен здив да чекам да ме осудувате?

Кога бев најтешка тежев 261 килограм на висина од 190 сантиметри. Неверојатна бројка, која не ми се верува дека сум ја достигнала, но во еден момент, тоа беше вистината на моето тело. За бројкава дознав во клиниката „Кливленд“ во Вестон, Флорида. Не знам како дозволив работите да излезат од контрола, ама знам.

Татко ми дојде со мене до клиниката „Кливленд“. Бев во доцните дваесети. Беше јули. Надвор беше топло и спарно и раскошно зелено. Во клиниката, воздухот беше ладен и мирисаше на дезинфицирано. Сѐ беше мазно, од скапо дрво и мермер. Си помислив, еве како ќе си го поминам летниот одмор.

Имаше уште седум души во просторијата каде што се одржуваше воведната сесија за операција на гастричен бајпас – двајца дебели мажи, малку пополничка жена и нејзниот слаб сопруг, двајца во лабораториски мантили и уште една крупна жена. Набљудувајќи го просторот околу себе, го направив тоа што дебелите луѓе го прават околу други дебели луѓе ‒ се измерив себе според нивната големина. Бев поголема од петорица, помала од двајца. Барем така си реков. За 270 долари, поминав добар дел од денот слушајќи за придобивките од драстично менување на мојата анатомија со цел да ослабам. Според лекарите, тоа било „единствената ефективна терапија за обезност“. Лекари се. Тие би требало да знаат што е најдобро за мене. Сакав да им верувам.

Со нас разговараше психијатар за тоа како да се подготвиме за операцијата, како да конзумираме храна откако желудниците ќе ни станат големи колку палец, како да се помириме со тоа дека „нормалните луѓе“ (негови зборови, не мои) во нашите животи можеби ќе се обидат да го саботираат нашето слабеење зашто се толку навикнати да нé гледаат како дебели луѓе. Дознавме како телата до крајот на животот ќе ни страдаат од недостаток од хранливи материи, како нема да можеме да јадеме или пиеме половина час откако сме го направиле едното или другото. Косата ќе ни се проретчи, можеби и ќе падне. Телата ќе ни се подложни на т.н. „дампинг синдром“, состојба за чие име не треба многу да размислуваме за да го сфатиме. Секако, тука беа и хируршките ризици. Може да умреме на операционата маса или да фатиме некоја инфекција во деновите по зафатот.

Имаше две страни: лоша и добра. Лошата страна: животите и телата веќе никогаш нема да ни бидат исти (ако воопшто ја преживееме операцијата). Добрата страна: ќе бидеме послаби. Во текот на првата година ќе изгубиме 75 отсто од вишокот тежина. Ќе станеме понормални.

Тоа што го нудеа лекарите беше толку привлечно, толку примамливо: ќе спиеме неколку часа, и една година откако ќе се разбудиме, речиси сите наши проблеми ќе ги снема, барем според водечките медицински експерти. Се разбира, тоа важи само ако продолжиме да се залажуваме дека телата ни се најголемиот проблем.

По презентацијата следеше сесија за прашања и одговори. Немав ниту прашања ниту одговори, но жената десно од мене, којашто очигледно немаше потреба да биде таму бидејќи имаше само дваесетина вишок килограми, најмногу прашуваше, поставувајќи интимни, лични прашања од кои ми се скрши срцето. Додека ги испрашуваше лекарите, маж ѝ седеше до неа и се смешкаше под мустаќ. Ми стана јасно зошто таа е тука. Сѐ се вртеше околу него и како тој ѝ го гледа телото. Нема ништо потажно од ова, си помислив, одбирајќи да не размислувам за тоа зошто седиме во истата просторија, да не размислувам за тоа дека имам многу луѓе во животот коишто го гледаат моето тело пред вистински да ме видат или забележат мене.

Подоцна во текот на денот, лекарите ни покажаа снимки од зафатот ‒ камери и хируршки инструменти пикнати во мазни внатрешни празнини што сечат, буткаат, затвораат, отстрануваат важни делови од човековото тело. Внатрешноста беше џиш-црвена, розова и жолта. Приказот беше морничав и грозен. Лево од мене, татко ми беше пребледен, видно потресен од бруталната глетка. „Што мислиш?“ тивко ме праша. „Ова е тотален циркус“, кажав. Кимна со главата. Ова е првата работа за која сме се согласиле сиве овие години. Видеото заврши и лекарот се насмевна и весело процрцори дека зафатот бил брз и извршен лапароскопски. Нѐ увери дека извршил над три илјади операции, и загубил само еден пациент ‒ маж со 385 килограми, шепна тој со жалослив тон, како срамот на телото на мажот да не можеше да го изусти со полн глас. Потоа, лекарот ни ја соопшти цената на среќата ‒ 25 000 долари, без тие 270 долари попуст за воведната сесија откако ќе се даде капар за операцијата.

Пред на мачењево да му дојде крај, имавме еден-на-еден консултација со лекарот во одделна просторија за преглед. Пред да влезе лекарот, неговиот асистент, стажантот, ги запиша моите клучни параметри. Ме измери, и тивко ме осуди. Стажантот ми го слушна срцето, ми ги прегледа жлездите на грлото и запиша дополнителни забелешки. По половина час, лекарот конечно си се појави. Ме измерка од глава до пети. Го погледна моето ново досие, прелиста набрзина низ страниците. „Да, да,“ кажа. „Совршена кандидатка сте за операцијата. Веднаш ќе Ви закажеме.“ Потоа, го снема. Стажантот ми препиша рецепт што ќе ми треба за прелиминарните тестови, и си заминав со потврда дека сум ја завршила воведната сесија. Очигледно беше дека ова им е секојдневие. Не бев посебна. Не бев единствена. Бев тело на кое му треба поправка, а на овој свет нѐ има многу што живееме во вакви сосема човечки тела.

Татко ми, кој чекаше во украсениот атриум, ме фати за рамо. „Сé уште не си за тука,“ ми кажа. „Малку повеќе самоконтрола. Вежбање двапати дневно. Само тоа ти треба.“ Се согласив и енергично кимнав, но подоцна, сама во спалната, се нурнав во брошурите што ги добив и не можев да го оттргнам погледот од сликите за пред и потоа. Толку многу го сакав тоа „потоа“, сѐ уште толку многу го сакам.

Ми текна на резултатот од целото тоа мерење и осудување, таа незамислива бројка: 261 килограм. Си мислев дека знаев што е срам во животот, но таа вечер, почувствував што значи вистински срам. Не знаев дали некогаш ќе можам да се изборам со тој срам и да стигнам до степен каде што ќе можам да се соочам со телото, да си го прифатам телото, да си го сменам телото.

 

 

 

 

 

 

Роксен Геј (1974 година) е американскa авторка, професорка, уредничка и социјална/култура аналитичарка. Геј е авторка на популарната колекција есеи  Лоша феминистка (2014), како и на збирката раскази Ayiti (2011), романот Нескротлива држава (2014), збирката раскази Тешки жени (2017) , и мемоарот Глад (2017).

Таа пишува за The New York Times, основачка е на Tiny Hardcore Press, уредничка на есеи за The Rumpus, ко-уредничка на PANK, непрофитен колектив за литературна и уредничка на Gay Mag, во партнерство со Медиум. 

Позната е по нејзиниот директен и искрен израз, третирајќи теми од секојдневието, поп-културата, родовите релации, телесни политики и насилство. Нејзиното пишување е меѓудругото инспирирано и од нејзините лични трауми од сексуално насилсто, како жртва на групно силување во нејзините тинејџерски години. 

 За познантиот концепт на „лошата феминистка“ Роксен зборува и на Ted Talks. 

 

 

 

Превод: 

Надеж Кристела Нсингоулоу Николоска
Емилија Кузмановска
Милена Трајчевска
Лара Тасковска
Ана Илиева

НАПИШАНО ОД:
  • Тимот на Медуза
  • May 26, 2021
  • ФЕМ 101
5 ЖЕНИ ЗБОРУВААТ НА ТЕМА: НАДЕЖ
Неда Чаловска, Ружица Максимовска, Ена Утевска, Џане Крешова и Вики Младенова споделуваат од каде црпат чувство на надеж.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, ФЕМ 101
Што е нормално?
Најлошата услуга која си ја правиме себеси е да се ограничиме на она што било и она што досега сме можеле да го видиме и осознаеме.
  • Од Билјана Кочоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Не паничи! 
Ода за 30тите, ранливоста и борбата за менталното здравје.
  • Од Калиа Димитрова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Интуицијата како отелотворено знаење
Имам некое чувство што не можам да си го објаснам, но тука е.
  • Од Ана Блажева
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Неутрално дебела
Бунтот кон правилата го почнав со тоа што го преземав назад зборот дебела од оние кои го користеа за да ме повредат.
  • Од Вања Кирова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Ова не е трка, туку обид да се подигне свеста и да се поддржат жртвите на сексуално насилство
Клер Мекфарлен го избира спортот како начин да се исчекори кон промена, зашто тој ги обединува и поврзува луѓето. Но, и поради тоа што смета дека спортот е важен за физичкото и емоционално зацелување на тие кои преживеале насилство.
  • Од Павлина Симоноска
  • ДИЈАЛОЗИ, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Како јас да ѝ верувам на правната држава?
Интервју со Џејлан Велиу.
  • Од Елена Гаговска
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
На сите ни е потребна „Секс едукација“
„Сексуална едукација“ би им ја препорачала на сите, а пред сè на младите кои преку забава ќе научат повеќе за сексот, а ќе откријат и нешто за сопствената сексуалност.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Протести во Косово: Дали училиштето нé третира како ученички или како објекти?
Како реакција на наводите за силување на малолетно лице од страна на вработен во косовската полиција се одржаа организирани протести во Приштина и Дренас
  • Од Сара Миленковска
  • ФЕМ 101
„Јавна соба“ е кривично дело и мора да се санкционира
Најавените законски измени се позитивни, но задоцнети и не се неопходни за да се санкционираат сторителите на „Јавна соба“.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Кога врбата ќе роди грозје
Колку и да слушате наоколу дека ова е женски филм, многу повеќе би можело да се каже дека е филм за мајчинството гледано од одреден тесен аспект.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • ФЕМ 101
Дали за Доналд Трамп конечно заврши шоуто?
Знаеме дека Трамп ќе се обиде да стори сé за да остане на власт, да ја избегне таа крајна катастрофа во животот - да стане „губитник“
  • Од Гала Насева
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зад воланот
Ода за движењето, трансформациите и наоѓање засолниште во непостојаното 
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Септемвриско издание на Skopje Pride Weekend
Септемвриската програма на Skopje Pride Weekend ќе се одржи од 15 до 17 септември.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Жени кои ја зеле правдата во свои раце
Од Сестринствата во Шангај до Окупа во Мексико, ова се групите жени низ историјата, кои се обиделе да се оттргнат од идејата за полициска заштита и наместо тоа, на насилството одговориле на свој начин.
  • Од Благица Димитрова
  • КУЛТУРА
Песна на годината: Anna Wintour од Azealia Banks
Нашата омилена вештерка е веројатно првата која најумешно го подготвува и развива рецептот за вистинската форма и пропорција на најделикатесниот микс на хаус и хип-хоп.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, ФЕМ 101
Во раните на нашите тела гледаме отвори преку кои градиме релации на отпор: Интервју со Славчо Димитров 
Месецот на гордоста и оваа година го започнуваме со Skopje Pride Weekend, фестивалот за квир уметност и култура кој секоја година успева да нé помести од нашите удобни позиции и да нé втурне во нови простори на истражување, преиспитување и секако, уживање.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Во што веруваме?
Прашањето на спиритуалноста низ генерациите на едно женско стебло.
  • Од Калина Качоровска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Јавната соба е секаде околу нас
Јавни соби ќе постојат сè додека жртвите се виновни, виновниците неказнети, а родово-базираното насилство е „дружење и зезање“.
  • Од Калиа Димитрова
  • MЕДУЗА TV, КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Сексуалните малцинства, родот и медиумите
Медиумските дискурси не се огледало, туку активни креатори на нашата реалност.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Траума како мојата нема род. Но премногу мажи треба да замислат жена што ја сакаат за да почувствуваат емпатија
Вредноста на жената не треба да зависи од вредноста на некоја туѓа ќерка. Жената не треба да носи лице на нечија ќерка за да биде слушната.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Косовските демонстранти бараат да се преземе акција по силувањето на 11-годишното девојче
Според Мрежата на жени во Косово, над 70% од случаите на сексуални напади и силувања во земјата се врз малолетни девојчиња.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
„Сестри“: Филм кој треба да е лектира на сите средношколци
Фантастичен филм кој прикажува како мизогинијата се манифестира во животите на средношколците денес, кои повеќе од било која генерација активно користат социјални медиуми.
  • Од Елена Гаговска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Дали ехо коморите на Фејсбук индокринираат насилници?
Со цел да изработи платформа која „ќе ги поврзе“ луѓето, Фејсбук лимитира изложување на контрадикторни информации и создава платформа која ги „поврзува“ луѓето со нивната идеологија.
  • Од Јована Герасимовска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
5 серии за гледање за време на изолација
Серии чии дејствија ги осветлуваат присутните општествени проблеми кои предолго беа игнорирани од страна на телевизиската продукција
  • Од Гала Насева
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Опкружeте се со заедница што ќе ве мотивира: Интервју со Katerinha
Бидувањето независен уметник е стресно и кога нема пандемија, така да им препорачувам на сите кои имаат пријатели во уметноста да проверат дали им треба помош.
  • Од Вања Кирова
  • ФЕМ 101
Фудбалот е за девојчиња, како што и куклите се за момчиња
Родителите и старателите немаат намера да се однесуваат поинаку кон момчињата и девојчињата, но доказите покажуваат дека тие очигледно го прават токму тоа.
  • Од Лени Фрчкоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Дејтинг мен 
Решив да започнам со користење на дејтинг апликации и, реално, немав поим што правам. 
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Подгответе се за суров оптимизам
На 2 септември, со групната изложба Скршено, отвора овогодинешниот Skopje Pride Weekend.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Трчаш како девојче: Заговорот на тишината
Дисциплината е потребна во спортот, меѓутоа прашањето е која е границата помеѓу одржувањето на дисциплина и психолошко насилство и колку истото е навистина неопходно за формирање на подобри и поуспешни спортисти. 
  • Од Бојана Јовановска
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Јана Бауер: На детето треба да му се даде комплесен карактер, затоа што животот не е црно-бел
За важноста на книжевноста за деца, обврската на писателите на децата да им понудат решенија за тоа како да живеат со другите и мултикултуралноста како обележје на добрата книжевност.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Очекуваме ослободителна пресуда за Пале Илоска
Со оглед дека непостапувањето на надлежните органи е една од главните системски слабости во справувањето со семејното и родово базираното насилство, Хелсиншкиот комитет за човекови права ќе инсистира на одговорност од инволвираните полициски службеници.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
100 најдобри филмови од режисерки
Режисерките претставуваат поинаков поглед на адолесценцијата, сиромаштијата и заведувањето, тврди Ана Смит, истражувајќи ги филмовите кои 368 критичари ги оценија како најдобри.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ДИЈАЛОЗИ, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Борба против менструалната сиромаштија и стигма: Интервју со Period. The Menstrual Movement Skopje
Едукацијата е клучна и за оние кои менструираат и оние кои не менструираат. Самиот тој процес на сегрегација најчесто при едуцирање на овие теми, остава голем непополнет простор со информации кај оние кои не менструираат и дополнително ја стигматизира менструацијата.
  • Од Благица Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Во фокус: Ани Ерно
„Можеби вистинската цел на мојот живот е моето тело, чувства и мисли да станат текст; нешто разбирливо и универзално, со што моето постоење ќе се спои со животите и главите на другите луѓе.“
  • Од Тимот на Медуза

Момент...

No more pages to load

1 2 … 15 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram