Оваа среда (22.02), во 19ч. во Комитет, започнуваме со Meduza talks – пријателски разговори и средби, каде неформално разговараме за теми кој ги начнуваме преку Медуза, а сакаме да продолжат да се одвиваат и развиваат.
Meduza talks започнаа во онлајн просторот за време на пандемијата, со цел размислување и преобмислување на животот во и по кризата. Целта на Meduza talks беше заеднички да го пребродуваме тој период, но и да замислуваме подобра, феминистички иднина. Речиси 3 години подоцна, „кризата“ нималку не е помината, туку постојано се прелева во различни простори и домени на нашите животи.
Баш поради тоа, сакаме да понудиме можност и простор (во живо) да црпиме енергија едни од други и да му дадеме смисла на денешното време, преку колективна грижа, разговор, хумор и градење нови мрежи, познанства и пријателства.
Оваа среда, поттикнати од текстот „Болката е нашиот отпор“ од авторот Ангел Димитриевски, разговараме за наоѓање речник за болката и како тоа може да биде омоќувачки во средина која ја маргинализира и физичката и психичката болка, особено на лицата кои живеат со хронична болка, или на општествените маргини. На темата разговараат Ангел Димитриевски и Ана Блажева, со мало потпрашување од страна на Калиа Димитрова и секој од вас што сака нешто да сподели на таа тема.
„Зборувањето за тоа што нашите тела чувствуваат и какви сензации искусуваат е нешто што со намера се истиснува во општеството. Никој не сака да слуша за болката, а особено луѓето што живеат без неа. Според моето искуство, луѓето што живеат со болка маргинално зборуваат за неа, во релација со тоа колку голем дел од нашите животи таа зазема. Оваа состојба на немање речник за сопствените телесни искуства има и своја заднина.“ Ангел Димитриевски „Болката е нашиот отпор“
Ангел Димитриоевски живее со хронична, невромускулна болест. Во своите есеи го пренесува искуството на пациентите, болните и лицата што се соочуваат со системски и телесни предизвици. Работи како програмски координатор во „Еквалис“, каде што овозможува спроведување на програми за млади од маргинални заднини.
Ана Блажева ја интересираат женските теми и пресекот на личното, социјалното и политичкото. Работи во Институтот за општествени и хуманистички науки – Скопје и се вклучува во различни женски и феминистички акции, активности и проекти со кои сака да придонесе кон свесноста за нееднаквоста и потребата од прифаќање и примена на феминистичките заложби. Интимно се справува со ПМС и перименопаузални промени и тоа се, исто така, темите за сака да кои пишува.
