Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Неуспехот во уметностите треба да се охрабрува како интегрален дел од праксата: Интервју со Дарко Алексовски
Моја најчеста креативна одлука е политичкото и колективното да ги прикажувам преку личното и индивидуалното. Делата и проектите секогаш се иницирани од лични приказни кои понатаму ги транскрибирам со помош на визуелни средства и медиуми.
Дарко Алексовски (1989, Македонија) e визуелен и изведувачки уметник. Магистрирал и дипломирал на Факултетот за ликовни уметности во Скопје, а како уметник гостувал на повеќе уметничките резиденции. Неговата практика се формира на пресекот помеѓу текстуални, сликарски и архитектонски референции. Меѓу другото, неговите уметнички интереси ги вклучуваат и институционалната критика и долгорочните соработки со други уметници. Заедно со Зорица Зафировска, Дарко ќе изложува како дел од тековниот Skopje Pride Weekend, односно на затварањето на фестивалот, на 9 јуни, во 20:00ч. во КСП Јадро, па ја користиме оваа шанса подетално да се запознаеме со неговата пракса.

 

 

Фотографија: Милена Николовска
Здраво Дарко! Се радувам што ми се укажа можноста да ти поставам неколку прашања за твојата уметничка пракса, бидејќи како што веќе веројатно знаеш, сум огромна обожавателка:) Неодамна се врати од твојата уметничка резиденција во Австрија. Како помина таму?

 

 

Здраво Калиа! Да, неодамна бев на уметничка резиденција во Atelierhaus Salzamt во Линц, организирана во контекст на CreArt мрежата – искуството беше уникатно и чудно истовремено, претпоставувам како и било кое патување во сè уште пандемиските услови. Од аспект на тоа што работев за време на резиденцијата, одлучив да ја продолжам серијата дела насловена „Места за мечтаење“, која иронично ја почнав во време кога патувањето беше навистина невозможно. Овојпат самото патување и престој ми беа и извесна пречка во работата со сеќавања и замислени места, па за „мечтаењето“ избрав места што ги среќавав и доживував низ Линц.

 

 

Места за мечтаење, 2020
Додека го конципирам разговорот ме ѕирка “Nothing gold can stay” од твојата серија дела „Music for heart brakes“, преку која всушност и се запознав со твојата работа. Дали сакаш да ни кажеш повеќе за таа серија која, ако не се лажам, излезе за време на пандемијата? Дали на некој начин специфичноста на оваа година имаше удел во серијата која визуелно ни пренесува песни кои во даден период ти биле важни?

 

“Music for heartbreaks” е една мини серија од осум слики, специјално изработена за digislavia. Сите осум дела се една романтизирана верзија на стихови кои се извадени од контекст и оставени на сите што се љубопитни да бараат и погодуваат од кои песни се стиховите. Иницијално сакав да направам плејлиста со песни што ги слушав во тој период, но сликите како медиум ми делуваа како попоетско филтрирање на менталната состојба низ која поминував. Ова несвесно ме доведе до репетитивно слушање на неколку исти песни што ме потсеќаа на една конкретна личност. Во принцип насловот е описен и укажува на самата намера на специфично селектираните стихови, но ми беше интересен и партиципативниот аспект со кој можам на публиката да ѝ оставам простор да погодува или истражува за кои точно песни се работи. Пандемиските услови и намалената фреквентност на физички релации секако имаа удел во конципирањето на овие дела. Главната идеја беше да ги споделам овие песни со луѓе кои можеби поминуваат низ слична ситуација како и јас.

 

Фрагмент од Music for Heartbreaks, 2020

 

Всушност и во други твои проекти ја покануваш публиката да влезе во интеракција со делата. Дали оваа стратегија отсекогаш беше природен дел од твојата пракса и дали имаш однапред утвредени очекувања од публиката?

 

Па, искрено, се обидувам колку што можам да ги намалам очекувањата, бидејќи динамиката и реакциите на публиката се секогаш изненадувачки. Непредвидливиот аспект на партиципативните методи, што често ги користам при изложување или презентација на моите дела, е тоа што публиката не е обврзана да следи никакви правила, па така и крајниот резултат од делото е нешто што не може да се испланира. Партиципативноста е нешто што не секогаш е инхерентен дел од темите и идеите со кои работам, но е креативен избор кој одлучувам дали и како ќе го користам.

 

Фрагмент од Music for Heartbreaks, 2020

 

Твоите дела визуелно ги доживувам како некоја мешавина од сонлива меланхолија, носталгија кон постоечки но и измислени места и луѓе, просторот меѓу кажаното и недокажаното…Како го изгради твојот јазик, кој низ сите различни серии и дела останува доста кохерентен?

 

Мислам дека порано секогаш гледав со секој нов проект на некој начин да го саботирам она што сум го сработил и изложил претходно. И долгорочната работа со исти идеи или во ист медиум многу брзо ми здосадуваше. Она што сега веројатно се препознава како мој визуелен јазик е нешто што произлезе во последните 2-3 години. За разлика од претходно кога се инспирирав исклучиво од визуелни референци, во последно време најголем дел од она што го работам е под силно влијание на музички и литературни дела, а особено од наративните методи кои се користат во музиката или литературата. Во читањето и слушањето има едно времетраење што ми недостасува кај визуелните уметности. На тој начин и почнав да работам дела во серии – структури кои се слични на албум со песни или роман во неколку делови. Ептен се согласувам и со тоа што спомнуваш „сонлива меланхолија“, бидејќи еден од главните квалитети кон кој се стремам во моите дела е таа сонлива (dreamy) атмосфера.

 

Можеби грешам, но ми се чини како розевата боја да е најважна во твојата палета? Дали нежноста со која твориш и елементите кои ги користиш претставуваат мал протест против ригидните рамки на маженственост и женственост со кои сме пораснати?

 

Да, розевата боја е доминанта во речиси сè што имам изложено во последниве неколку години. Точна е и забелешката за малиот протест на розевата боја против ригидните рамки на општественото поимање на родовите идентитети и улоги. Големо влијание на моите дела имаа неколку проекти на Велимир Жерновски, а и розевата што ја користи Трејси Емин бидејќи во нејзиното сликарство е антропоморфизирана и поврзана со телесноста – според ова почнав розевата да ја користам и како наративна алатка, а не исклучиво како боја. Во принцип секогаш избегнувам дефинитивен одговор на ова прашање☺

 

Зборовите, поетичноста и генерално раскажувањето (storytelling) се доста карактеристични за твојата работа. Приказните кои ги раскажуваш преку твојата ументост се истовремено интроспективни и интимни, но и лесно комуницираат со личноста од другата страна, а често (успешно) се испреплетуваат личното и политичкото, индивидуата и колективитетот, среќата и траумата… Дали темите го избираат методот или обратно?

 

Се согласувам со ова гледање на мојата пракса, дури би додал и дека најчеста креативна одлука е политичкото и колективното да ги прикажувам преку личното и индивидуалното. Делата и проектите секогаш се иницирани од лични приказни кои понатаму ги транскрибирам со помош на визуелни средства и медиуми. Ова е и честопати ранлива позиција бидејќи сам ги одредувам границите на она што го споделувам со публиката. Таков е на пример случајот со „Љубовните писма до осаменоста“ – дело составено од вистински неадресирани љубовни писма, во кои од една страна, на публиката и ги откривам моите интимни размислувања поврзани со невозвратена љубов, а од друга страна, наративноста е структурирана на начин што им дозволува на читателите да се пронајдат во некој дел од она што е напишано.

За мене методите сами по себе не значат ништо без контекст, така што темите секогаш ги избираат методите – некогаш повеќе, некогаш помалку успешно 🙂 Многу ми се допаѓа еден цитат на Френк О’Хара од неговиот манифест за персонизмот (кој го парафразирам) : сè што сакал да каже преку неговите стихови, всушност е нешто што можел и директно да го каже некому во телефонски разговор; поезијата не е помеѓу две страници, туку е секогаш помеѓу две личности. Во таа смисла, и јас се обидувам преку раскажување да комуницирам со публиката на индивидуално ниво, како тивок телефонски разговор пред спиење.

 

Во среда ќе го проследиме отворањето на заедничката изложба со Зорица Зафировска, како дел од Викендот на гордоста Скопје во КЦП Јадро. Темата на изложбата е „Настрано заедничко: траума и утопија“, како дел од пошироката фестивалска тема која се бави со политики на пријателство, љубов и афекти. Како ти го разбираш и доживуваш настраното заедничко?

 

По препорака на Славчо Димитров, вовед во темите на ова издание на Викендот на гордоста ми беа неколку текстови и теоретски концепти на Хозе Естебан Муњоз. Баш преку овие можам и да зборувам за тоа како го разбирам настраното заедништво: како заеднички копнеж по вистински и замислени места, естетизирање на сеќавањата и имагинацијата, како и вчудоневиденоста со секојдневното. Мислам дека утопијата како концепт е комплементарен на концептот за траума, а заедно чинат една целина во која целата заедница може да се препознае и да ја разбере. Со Зорица низ еден колаборативен процес направивме и едно заедничко дело кое ќе биде изложено покрај нашите индивидуални проекти. Настраното заедничко го гледам и во потенцијалот за развивање интердисциплинарни уметнички и културни соработки.

 

Љубовта е битна тема за фестивалот оваа година, а и битна тема во твојот израз, како што е и името на една од твоите серии дела „Never not in love“. Како се преведува оваа комплексна емоција во таа серија, но и општо во твоето целокупно творештво? Прашањето е тешко, но затоа е и последно 🙂

 

“Never Not in Love” е технички и содржински комплексна интервенција во простор, за првпат конципирана и реализирана во соработка со PrivatePrint. Инсталацијата вклучува две засебни серии дела: „Љубовни писма до осаменоста“ и „Бранови“. Оваа емоција на „постојана вљубеност“ одлучив да ја пренесам преку 7 писма кои зборуваат за невозвратена љубов, но и со самиот контекст во кои се читаат писмата, а го создава серијата од една мултиплицирана фотографија од морски бранови. За да преведам некоја комплексна емоција со која работам во едно дело, секогаш се обидувам да работам на пресекот помеѓу различни визуелни и текстуални референци и слоеви на исчитување и толкување на делото. Работата со креативни одлуки за изнаоѓање релации помеѓу емоциите и како тие се пренесуваат преку уметнички дела, за мене подразбира и моменти на неуспех – нешто на што искрено се радувам бидејќи неуспехот во уметностите треба да се охрабрува како интегрален дел од праксата.

 

Never Not in Love, 2019, PrivatePrint Studio, Скопје.
Изглед од изложба – просторна инсталација, варијабилни димензии.
Фото кредит: Зоран Шеќеров

 

 

Never Not in Love, 2019, PrivatePrint Studio, Скопје.
Изглед од изложба – просторна инсталација, варијабилни димензии.
Фото кредит: Зоран Шекеров
НАПИШАНО ОД:
  • Калиа Димитрова
  • June 7, 2021
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Амбер Херд е несовршена жртва
Дали јавното говорење за партнерско насилство само им дава можност на насилниците да го продолжат злоставувањето на нивните жртви преку судските системи?
  • Од Елена Гаговска
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Системот (не) функционира: Зошто Македонките повеќе се охрабруваат да пријават семејно насилство откако ќе се преселат во странство?
Родово базираното насилство го поткопува здравјето, достоинството, безбедноста и автономијата на своите жртви, но сепак останува обвиткано во култура на тишина.
  • Од Александра Спасеска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Бомби, пари и женски права
Капитализирање на грбот на маргинализирани групи, а во конкретниов случај, на борбата за женски права, секогаш постоело, но ми се чини дека во последно време е посебно истакнато.
  • Од Румена Бужаровска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Што се случува со жените во отсуство на медиумски тропи?
Дали отсуството или отфрлањето на тропите служи само за да воведе нова? Кои сме ние без оковите на нашиот угнетувач?
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто се заљубив во серијата Fleabag
Нема ништо ново во серија која се занимава со сексуални исповеди на главниот лик, фамилијарни трауми и невозвратена љубов, но серијата Fleabag го претставува сето тоа на еден маестрален и свеж начин. Еве ги моите 5 причини зошто треба да ја гледате оваа серија, веднаш.
  • Од Калиа Димитрова
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Јас одлично готвам и Сашо Тасевски повторно не е во право
Ако не се јаде летна манџа, тоа е исто како да не се јаде воопшто.
  • Од Елена Гаговска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Што научив од читање книги од писателки од секоја земја во светот
Во овие три години бев маѓепсана, изненадена и шокирана од приказните раскажани од жени од сите земји - и инспирирана од солидарноста што ја прикажуваат
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Скопски поетски фестивал за мене значи остварен сон: Интервју со Ана Голејшка Џикова
Оваа година Скопје конечно добива свој поетски фестивал. За програмата, тајмингот и поезијата, разговаравме со Ана Голејшка Џикова, една од организаторките на фестивалот. 
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Чекајќи го ветрот
На исклучително добра книга за деца се наидува прилично ретко.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ДИЈАЛОЗИ, КУЛТУРА
Светлана Алексиевич: Се надевам дека „Војната нема женско лице“ им дава сила на жените во Украина
Нобеловката Светлана Алексиевич е добитничка на наградата „Букстар 2022“.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Што претставува фемицидот?
Деновиве многу девојки и жени споделуваат црно-бели фотографии од себе под хаштагот #challengeaccepted  како знак на меѓусебно поддршка. Меѓутоа, изворот на овој „тренд“ всушност се наоѓа во Турција.
  • Од Теодора Соколовска
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Meet the future: Интервју со колективот на дрег кралици The Haus of Fauché
На 26 декември, благодарeјќи на ЛГБТИ Центарот за поддршка Скопје, имавме чест, задоволство и привилегија да го проследиме блескавиот настап на дрег колективот The Haus of Fauché, првиот дрег колектив во Македонија. Уште веднаш бевме свесни дека овие четири кралици ќе го донесат дрегот како редовна понуда во Скопје, нешто за што очигледно градот чезнееше (особено судејќи по посетеноста на настанот).Пред да ја стекнат славата за која очигледно се предодредени, не можевме да одолееме на можноста да поразговараме со сите нив за нивните почетоци, емоциите по првиот настапот, дрег културата и плановите за иднината.
  • Од Калиа Димитрова
Илустрација на Arsh Raziuddin. Извор: Getty
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
„Откупување на себеси“: Осврт кон „Моето тело“ на Емили Ратајковски
Самосвесното проучување на експлоатацијата на женските тела на Ратајковски пропушта соодветно да ја истражи креираната и дотерана слика за себе
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
„BookStar“ / „Книжевни ѕвезди“
Издавачката куќа „Антолог“ го најавува седмото издание на Фестивалот на европската литература „BookStar“ / „Книжевни ѕвезди“, кој ќе се одржи од 12 до 15 октомври 2021 година.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Капитализмот има свои ограничувања
Џудит Батлер за пандемијата COVID-19 и нејзиниот растечки политички и социолошки ефект во Америка.
  • Од Гала Насева
  • ФЕМ 101
8 март – Леб и мир
На Меѓународната социјалистичка женска конференција во 1910 година во Копенхаген, бројни активистки за женски права, помеѓу кои и Клара Цеткин, предложиле да се одбележува меѓународен ден на жената за да се охрабри движењето за женски права и да се изгради поддршка за борбата за универзално право на глас за жените.
  • Од Вилдан Дрпљанин
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Брза vs. одржлива мода: Зошто е ова феминистичко прашање?
Модата и феминизмот треба да бидат дел од истиот разговор. Изборот на брза наспроти одржлива мода недвосмислено е феминистичко прашање, бидејќи тоа е избор меѓу систем кој главно се потпира на обезмоќување и искористување на текстилните работнички наспроти систем што овозможува и поттикнува промена кон поголем еколошки интегритет и социјално-економска правда.
  • Од Александра Спасеска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Жртвите се множат, додека институциите тивко потфрлаат
ЗАЕДНИЧКА ИЗЈАВА НА ЖЕНИ-АКТИВИСТКИ ЗА ЧОВЕКОВИ ПРАВА ОД БАЛКАНСКИОТ РЕГИОН ЗА РОДОВО-ЗАСНОВАНОТО НАСИЛСТВО НА ИНТЕРНЕТ
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Лажните вести и квазиинтелектуалниот хетеросексизам на Венко Андоновски
Во општеството каде авторитетот на машкиот интелектуалец се смета за извор на апсолутна вистина, навистина не е мала работа еден професор кој има илјадници читања на своите колумни, да пишува написи базирани на лажни вести и застрашувачки репрезентации на ЛГБТИ заедницата.
  • Од Елена Гаговска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
ГУЖ#2 Колет (филм & личност)
Во подоцнежните години од животот Колет забележува: “ Колку убав живот имав. Посакувам само да го реализирав и поскоро.“
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Не, нема да се предомислам
Митот за неопходноста од мајчинството е традиционален концепт кој ја ограничува женската слобода.
  • Од Нина Раповска
  • КВИР, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Скриените форми на конверзионата терапија
Во Македонија не постои никаква забрана за конверзиона терапија, а лиценцираните психолози што може да се јават како спроведувачи или наведувачи на ваква „терапија“, за жал, не сносат никакви последици.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Mислев дека имам внатрешно крварење и умирам: Приказни за прва менструација
Менструацијата е телесен, приватен и интимен процес, но стигмата, срамот и сиромаштијата се прашања кои мора да се адресираат јавно.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Проблемите на лезбејската заедница се продлабочуваат: 26 Април – Ден на лезбејската видливост
Овој ден не смее да остане само потсетување за постоењето на заедницата, туку да биде поттик за насочен активизам кон надминување на проблемите и предизвиците со кои заедницата се соочува.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зад секој хомофобичен и трансфобичен напад постои човекова приказна – Oва е мојата
Важно е жртвите на насилство да зборуваат и да пишуваат за своите искуства, доколку се чувствуваат спремни да го напраат тоа, но важно е и нивните пријатели и поддржувачи да им помогнат во процесот на опоравување.
  • Од Марко и Елена
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто толку малку мажи читаат книги напишани од жени?
Без разлика дали се работи за Остин или Атвуд, за сестрите Бронте или добитничките на Букер, статистиките откриваат дека мажите немаат желба да читаат жени, а тоа си носи свои последици.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
„Френсис Ха“ – првото „дете“ на Бамбах и Гервиг
Френсис е збунета, смотана, изгубена, весела, разиграна, уморна, висока, смешна, харизматична и чудна. Има 27 години и нема стабилна врска, работно место или дом. Често е сама и повремено осамена.
  • Од Калина Качoровска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Жените знаат многу нешта: Извадок од есеј на Меридел ле Сиер
Извадок од есејот „Минеаполис“ на Меридел ле Сиер во превод од англиски на Дамјана Видическа
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Искра во борбата против домашното насилство: Интервју со Анастасија Младеновска
Автобиографска приказна за борбата на едно девојче.
  • Од Ива Станојковска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Наследството на отпорот на Југословенката: ископување на политичкото тело на феминистичкото и квир омоќување
Повик за учесници на еднодневен семинар со проф. Јасмина Тумбас на 08 јуни, Скопје
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Шира и моќта на различноста
Серијата може да ја гледате сами или со деца, погодна е и за големи и за мали, а особено за сите девојчиња кои растат и имаат потреба да се најдат себеси во активна улога која значи нешто за подобрувањето на светот или општеството во кое живеат.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • КВИР, ФЕМ 101
Магијата на Скопје Прајд низ фотографии – Прв дел
Оние кои беа знаат, оние кои не беа веројатно слушнаа. Првата Парадата на гордоста во Скопје беше сé што можевме да замислиме и повеќе.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Последните моменти од одлуката Ро во една од најголемите клиники за абортус во Америка
Во клиника за абортус во Хјустон, ден на вознемиреност, конфузија и страв откако Врховниот суд го укина уставното право на абортус.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Руските феминистки протестираат на улиците против војната што ја води Путин
Манифест на руските феминистки кои се обединија против окупацијата и војната во Украина.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Камала Харис не е феминистичка хероина
Потенцијалната победа на Харис можеби би било кршење на стаклениот плафон, но за жал, не би била вистинска феминистичка победа.
  • Од Елена Гаговска

Момент...

No more pages to load

1 2 … 15 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram