Гледаат филм заедно во нејзината соба. Не се виделе веќе некое време, но таа е среќна што сега седат еден до друг. Во еден момент, почнува да ја бакнува. Таа го сака и знае дека бакнувањето ѝ се допаѓа. „Може ли да ми дадеш head?“, ја прашува тој. „Не знам“, му вели таа, „моите се дома и не сакам неочекувано да влезат во собата“. Продолжуваат да гледаат во екранот кога тој повторно инсистира: „Ајде, те молам дај ми head”, но повторно има тишина. Таа не сака и знае дека не сака. „Почекај минута“ му вели, но не се предомислува и затоа продолжува да молчи. Тој ја бакнува, ја гали, се насмевнува, а пред малку не ја ни погледнуваше. Таа конечно станува од столот и седнува на кревет. „Добро, ајде“ вели , но кога тој станува, таа бега во другиот ќош на собата, викајќи „Чекај“. „Ајде, ајде, те молам“ тој продолжува. Ѝ делува смирено, како воопшто да нема намера да ја повреди. Застанува пред неа и полека ја прегрнува. Држејќи ѝ го лицето со своите раце, ја замолува уште еднаш повторувајќи: „Те молам“ и ја бакнува. Ја зема нејзината рака, ја повлекува до креветот и ја седнува. Ја чека застанат до неа додека таа молчејќи седи и си помислува: „Не ли разбира дека не сакам? Се прашува: „Што ако се изнервира? Се плашам да го разочарам“. Таа не се чувствува како да има друга опција.
Недостатокот од сеопфатно сексуално образование погодува многу луѓе, а особено тинејџерите. Се чини дека не многу од нив разбираат што значи согласност и покрај тоа што има многу едноставно значење – договор меѓу учесниците да се вклучат во сексуална активност. Согласноста треба да биде ентузијастична, со звучно „да“ или на друг начин јасно искомуницирана. Поединци кои се малолетни, несвесни или спијат, или се под дејство на дрога или алкохол, не можат да дадат согласност. Доколку некој се согласи да учествува во сексуална активност поради тоа што друго лице го притиска на каков било начин, тоа не се смета за согласност бидејќи не е слободно дадена.
Комуникацијата меѓу луѓето е веројатно најважниот аспект на сексот и врските, но дефинитивно шокира фактот што нема доволно разбирање на оваа тема, генерално поради недостаток од сексуално образование или неквалитетно сексуално образование кај децата. Како што младите растат, природно е да се љубопитни за сексот и задоволството и ќе сакаат тој нов свет сами да го истражуваат. Меѓутоа, чија обврска е да ги научи децата за ова, освен на нивните родители? Многумина од луѓето би се согласиле дека основите на сексот се предаваат на часовите по биологија, но очигледно тоа не е точно. Според ХЕРА – Асоцијација за здравствена едукација и истражување, во училиштата во Македонија, само 13 отсто од учениците биле запознаени со правилното користење кондоми, а едвај два отсто знаеле за орални контрацептиви. Во македонските училишта досега немало никакво сеопфатно сексуално образование што доведува до многу конфузија меѓу тинејџерите. Оваа тема може дури и да им биде непријатна, па воопшто да немаат каде да се обратат со своите прашања и дилеми.
Со недостаток на знаење за секс, младите луѓе несвесно може да си нанесат штета на себе или на другите, особено кога немаат комуникација, која е особено важна во доменот на согласноста. Во вакви услови, многу од младите може да не знаат дека биле сексуално нападнати или, пак, да не бидат свесни дека сексуално нападнале некој друг. Жртвите од сексуално злосторство може да бидат засрамени или обвинети за траумата што ја доживеале, прашувајќи се дали биле премногу разголени, дали провокативно се однесувале или дали јасно кажале „не“. Земајќи ја предвид нивната возраст, не само што овие искуства се длабоко трауматични, туку и ги обесхрабруваат жртвите да зборуваат и негативно да влијаат на начинот на кој ќе размислуваат за светот и за себе во иднината.
Еден вид на сексуално злоставување што е често запоставено во овие разговори е сексуалната принуда. Според веб-страната healthline, таа подразбира каков било обид да се контролира однесувањето на жртвата со закани или манипулации. Поедноставно кажано, да не се прифати „не“ и да се пробува да се промени мислењето на другата личност што не вклучува физичка сила. Овој тип на сексуален напад може да вознемирува и збунува бидејќи, како што е спомнато, многу луѓе имаат погрешно разбирање за тоа што значи согласноста.
Иако сексуалната принуда може да се случи на многу начини, најчесто се случува во врските. Да се биде во врска не значи дека има постојана согласност. Сексот сè уште може да се одбие доколку еден од учесниците не е расположен. Согласноста секогаш треба да се дава слободно и не треба да се дава насила.
Таа истражуваше. Ја посети секоја феминистичка веб-страница и секој феминистички профил на Инстаграм. Збунетоста и срамот ѝ го распарчија умот бидејќи не разбра што ѝ се случило, па почна да бара помош. Им испрати порака на пријателите: „Мислам дека сексуално ме нападна“. Рацете ѝсе потат и тресат, длабоко вдишува и им кажува што се случило. Тие ѝ се пријатели, нема да ја осудуваат, си мисли, сè додека не стигне пораката: „Извини, разбирам дека си вознемирена, но не мислам дека тоа е сексуално злоставување“. Таа повторно не знае што да мисли. Дали била во грешка сето ова време? Дали била предраматична? „Претеруваш“ ѝ велат тие, но таа се информираше, зар не? Таа направи сè што можеше за да биде информирана. Зошто нејзините блиски не се обидат да ја разберат? Лежи будна секоја ноќ, мислејќи дали не е во право.
Жртвите на сексуално злоставување се често засрамени бидејќи многу често не ја добиваат поддршката што ја заслужуваат. Ова ги обесхрабрува да ги споделат своите искуства. Честопати, двојната виктимизација трауматизира повеќе од самиот напад и остава долготрајна психичка болка. Еден од најдобрите начини за решавање на овој проблем е едноставно давање поддршка и разбирање.
Таа повторно се обидува да најде валидација на траумата. Се здружува со нови луѓе и повторно го кажува своето искуство. „Дали мислиш дека ова е сексуално злоставување?” прашува. Од блиски другари, до непознати, но искусни личности на социјалните мрежи и феминистички организации, таа конечно ја добива поддршката што ја заслужува. Повеќе не се двоуми, не може друг да го потценува нејзиното искуство.
Еден аспект од нашиот живот врз кој секогаш имаме целосна контрола е колку сакаме да сме интимни со нашиот романтичен партнер, нашиот значаен другар, нашата љубов или дури и некој со кој штотуку се поврзуваме. Кога станува збор за што било физичко, ние апсолутно имаме глас и не мора да правиме нешто што не сакаме или не сме сигурни.
Сексуалното злоставување варира од некој да манипулира друг во сексуална активност, до физичко насилство. Сексуалното присилување претставува сексуално злоставување, исто како и силувањето. Нападот се однесува на каков било сексуален контакт што се случува без доброволна согласност. Преземањето одговорност за психофизичкото заздравување преку лекарска и психолошка помош може да им помогне на жртвите да се чувствуваат како повторно да имаат контрола над својот живот, тело и избори…
Без разлика кои чекори ќе ги направат жртвите на сексуално злоставување, секогаш треба да се потенцира дека тоа што се случило не било нивна вина и секоја жртва заслужува грижа, сочувство и поддршка.
