Пред точно една година во јавниот простор се појави Медуза со првиот текст „Феминизам, јас и ти“, но всушност Медуза во мојот живот се појави пред точно две години. Со Билјана Гинова веќе бев во долги преписки за можностите да се отвори феминистички сајт на македонски јазик. Едноставно чувствував потреба да читам феминстички текстови на македонски, а немав каде. Роварев по феминистички сајтови од регионот и пошироко, запишував идеи, методи, теми и знаев дека е време да се развие таква идеја и кај нас. Со желба малку пофокусирано да размислуваме, решивме да се видиме со Славчо Димитров. И така, во зимската атмосфера во Чамо, малиот проект за кој мечтаев толку многу време доби свое име – Медуза.
Медуза ја развивав цела година, а Хелсиншкиот комитет за човекови права ја прифати идејата како своја и ми даде секаква поддршка за реализација. Многу луѓе во мојата околина беа скептични: Каде ќе најдеш луѓе што ќе пишуваат? Никој не сака да троши време за вакви теми во Македонија! Дали ќе имаш доволно време? Ќе згасне после неколку месеци…Реално, не е дека ги немав истите стравови. Не е дека не ме заплашуваше помислата дека ќе останам сама во таа луда потрага по луѓе кои навистина би сакале да ја објават својата приказна и перспектива.
Излезе дека сепак не грешев. Една година од основањето, на Медуза имаме објавено 130 текста, најчитаниот текст ни брои публика од 6000, а содржините на Фејсбук страната ги следат повеќе од 5000 луѓе. Со оглед на тоа што зборуваме за сајт со феминистички фокус, овие бројки говорат сами за себе. Сепак, она што за мене говори многу погласно од бројките, се луѓето кои ја креаираа оваа приказна рамо до рамо со мене и ја направија Медуза платформа – баш онаква како што ја замислував пред две години. Затоа што еден е осамен број, во тимот Медуза ми се придружи Ена Бендевска, а платформата продолжува да постои единствено бидејќи една група на храбри авторки и автори решија да споделат дел од себе со Медуза. Оваа година со различни содржини на Медуза се појавија: Амар Качар, Лени Фрчкоска, Гала Насева, Бојана Јовановска, Елена Гаговска, Мања Величковска, Вики Младенова, Билјана Танеска, Јована Јовановска, Сибел Амет, Сара Миленковска, Игор Јадровски, Ивана Харикли, Мартина Јаневска, Предраг Јовановски и Моника Јамандиловска. Отствариме сестринска врска со Дiskorдia – Ивана Драгшиќ и Стефан Богески, кои го крериаат саунтракот што ни ги прави деновите забавни, со Haus of Fauche ги проследивме и пренeсовме сите дрег настапи во Скопје изминатата година. Заедно со Tiiit!Inc. работевме на овогодинешното издание на Прво па Женско, а од овој месец во магазинот Портет редовно ќе се појавува еден текст на Медуза. Паралелно со постепеното градење на култура на квалитетно пишување, се обидуваме да градиме и квалитетна публика која е жедна за добри текстови со феминистичка содржина.
Она што е круцијално и препознатливо за нашата работа е нашата заложба за вклученост и видливост на ЛГБТИ+ заедницата на платформата, која е неразделив дел од нашиот феминизам. Медуза е место на солидарност, еманципираност, отвореност, експерименталност и прифаќање и се трудиме нашите содржини да ги отсликуваат тие уреднички вредности. Соработките на Медуза со локалните иницијативи не се само професионални одлуки, туку се плод на секојдневно комуницирање, дружење, споделување идеи и заедничко дејствување, а резултатите во вид на настани, рубрики или гостувања се продукт на мрежата што Медуза секојдневно ја јакне и поддржува.
На почетокот на нашата работа си поставивме цел поаѓајќи од сопствените идеали и замисли за нашиот феминизам, да се обидеме да изградиме една платформа која ќе го доближи феминизмот и феминистичката мисла до сите оние со желба да слушаат, учат и живеат феминистички, со надеж да допреме и до оние кои мислат дека феминизмот едноставно не е од нивен интерес. Денес можам гордо да кажам дека тој простор постои и е отворен за сите кои сакаат да станат дел од оваа приказна. Нашата моментална насока е таа – да градиме широка база на автори и авторки кои се подготвени со две раце да го потпишат својот текст, а ние ги поддржуваме во целиот процес, кој знае да биде тежок и трауматичен, бидејќи осудата на феминизмот е повеќе од присутна во Македонија. Се надевам дека со работата на Медуза и различните теми кои ги опфативме во овој период пративме порака дека феминизмот нè засега сите, а сексизмот, шовинизмот, мизогинијата, хомофобијата и трансфобијата се нус-продукти на патријархалното уредување кое секогаш го угнетува послабиот.
Првата порака која ја добивме во нашиот инбокс пред точно една година беше од некој дечко кој нè праша каков сендвич можеме да му направиме… Една година подоцна можам само да му кажам дека не правиме сендвичи за шовинсти.