Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Што се случува со жените во отсуство на медиумски тропи?
Дали отсуството или отфрлањето на тропите служи само за да воведе нова? Кои сме ние без оковите на нашиот угнетувач?

Да се биде жена е непоправливо тешко. Или, да бидеме што попрецизни, на жените им е ужасно тешко да бидат (оставени на мира). Сеприсутниот грчки хор на критиката – од поп културата и медиумите, до институциите и разговорниот јазик – нè потсетува дека има милион начини на кои може да се згреши, но само неколку на кои работите можат да се поправат. Ако вложите премногу труд за да бидете во склад со женскиот идеал, веднаш ве сметаат за плитка (basic) или напорна (try-hard). Оддалечете се премногу од идеалот и веднаш сте избери-ме-мене девојка (pick-me) која страда од интернализирана мизогинија.

Станува збор за дилема што ги поминува границите на расата, класата и возраста: без разлика дали ги прифаќаме, им пружаме отпор или ги отфрламе конвенционалните женски родови норми, сепак не можеме да ја негираме нивната моќ. Минатиот мај, дебитантската песна на TikTok ѕвездата, Бела Порч (Bella Poarch), „Build a Bitch“, ѝ даде глас на фрустрацијата која доаѓа од овие контрадикторни очекувања: „Со облини како ракописни букви/ Богородица и лисица/ Тоа е девојката што ја сака/ Но тој заборава/ Нема тука ќе си составам кучка/ Немаш право да бираш и составуваш“.

Нормално, песната и пејачката беа пропратени со посебна критика. Препознатливиот изглед на Порч (лажни трепки над очите, исцртани усни, изразено румени образи и хајлајтер на врвот на носот) и манеризмите кои потсетуваат на аниме девојки се одраз и репродукција на актуелниот стандард за женска убавина. Ребека Џенингс (Rebecca Jennings) пишува во Vox дека Порч е израз на постојано раздвижената онлајн култура чии алгоритми „ја наградуваат просечноста“ кај креаторите на содржини кои можат да ја продадат привлечноста како своевиден талент:

„Се работи за остроумна песна која лесно „се лепи“ и има одлично продуцирано видео кое иронично го критикува истиот систем што ја создаде Бела Порч, оној што ги наградува слабите девојки со напучени усни и очи на кукла со kawaii и ahegao изрази на лицето. Со други зборови, кога интернетот би можел да „состави кучка“, таа би изгледала токму како Бела Порч.“

Често знаеме да зумираме на славните за да го анализираме статусот и третманот на жените во општеството. Во есејот насловен „Култот на тешката жена“, авторката на Огледало што мами („Trick Mirror”), Џија Толентино (Jia Tolentino), пишува дека современиот феминизам еволуирал за да го преиспита начинот на кој нашата култура ги етикетира, осудува, понижува и отфрла „тешките“ жени. Жените како Бритни Спирс и Моника Левински – некогаш одамна етикетирани од страна на целата медиумска култура како луди, развратни, нестабилни и надвор од контрола – се меѓу оние жени кои се ретроактивно спасени од наративот првично наменет да ги уништи; како што забележува Толентино, таквите жени „сега се почитувани поради нивните тешкотии – нивните маани, нивните комплексности, нивната човечност – со идејата дека тоа ќе ни овозможи нам, обичните жени, да бидеме луѓе со маани, а можеби дури и да бидеме почитувани“.

Оваа промена на перспективата во културата е важна со оглед на ограничените тропи кои се користеле за жените, реални и измислени, низ историјата. Фаталната жена, девојката од соседството, сексапилната жена, одмаздољубивата жена – овие тропи биле главно изум на машки креатори и истите биле рециклирани и видоизменети тргнувајќи од грчките митови, ренесансните слики, драмите на Шекспир, холивудските филмови и на крајот, трачарските блогови и таблоидите посветени на славните. Како што Лејди Макбет стана архетип за злобната жена која кова сплетки зад грбот на колебливиот сопруг, Спирс и Левински беа издигнати на ниво на модерни аватари на непостојани, преемотивни жени кои може да послужат како предупредувачки приказни за нас останатите. Нивните наративи беа едноставни и лесно сварливи – а работата на медиумите беше да ги задржат на тоа ниво. Ние не смеевме да забележиме, а камо ли да посочиме, дека таквите тропи се изградени врз проектираните емоции, желби и очекувања на мажите кои отсекогаш имале за цел да ги контролираат жените со статични, патронизирачки етикети – чувствителни, драматични, хистерични, луди. Како што напиша Џена Зауерс (Jenna Sauers) во текст за Jezebel од 2012 година, на тема родовото наоружување на терминот „луда“ и патологизирањето на женските емоции, „Низ целата историја на човештвото, машкиот поглед беше практично синоним за медицинскиот поглед, а мажите си дадоа дозвола да одредат кои тела се болни, а кои здрави“.

Во моментов, Спирс е тема на документарниот филм за Хулу, Framing Britney Spears, номиниран за Еми, кој ја истражува улогата на медиумите во нејзиниот пад. За младите жени кои пораснаа гледајќи како една поп-ѕвезда малку постара од нив ја преобразуваат во таблоидно чудовиште, не се претерува кога се нагласува важноста што ја доби трансформацијата на слоганот „Оставете ја Бритни на мира!“ од ударна вест во јавен исказ на солидарност на чело на движењето за ослободување на Спирс од конзерваторството што ѝ ја одзеде телесната автономија и личната слобода. Во 2017 година, Vanity Fair го одбележа патот на Спирс од Дизни Mouseketeer до диво дете до подвижна катастрофа до жртва, забележувајќи дека намалената јавна стигма околу предизвиците со менталното здравје ги споила велнес културата и културата на славните. Во исто време, реалноста во која „Деми Ловато може да го окупира People со тоа што ќе се отвори за [нивното] биполарно растројство, а Селена Гомез зборува за депресијата на насловната страница на Vogue“, како што гласи текстот, може да делува малку пародично со оглед на претходниот прогон на Спирс од страна на медиумите: непостојаната, сензационализистичка природа на мелницата за трачеви за славните значи дека истите медиуми што радосно го документираа нејзиниот пад сега ја слават како феминистички херој.

Есејот на Толентино опишува еден вид женска ренесанса, ера на шефицата (girlboss) – термин кој првично беше измислен како еманципаторски термин, но кој брзо стана шега. Името доаѓа од претпоставката за стандардот каде шефот мора да биде маж; а основачките поврзани со титулата – основачката на Nasty Gal, Sophia Amoruso (која го популаризираше терминот), Steph Korey од Away, Ty Haney од Outdoor Voices и Miki Agrawal од Thinx – го посведочија крахот на нивните шефовски империи откако беше откриено дека работните места што ги креираа се исто толку токсични како оние што на мажите шефови. Кооптирањето на феминистичката идеологија од страна на жени кои сакаат да ја оправдаат личната агенда покажува дека иако многу жени можат да успеат во рамки на угнетувачките структури изградени од и за мажите, нема да поминат лесно ако пробаат тоа да им помине како „ослободување“.

Празнината што ја остави „шефицата“, заедно со тековните очекувања дека жените ги поддржуваат сите жени, кулминира со она што корисникот на Твитер @cinematogrxphy го нарече „браво за неа“ (good for her) девојка од филмскиот универзум (референца на незаборавната духовита забелешка на Лусил Блут во Arrested Development), а која се однесува на ликови како Томасин во The Witch, Дани во Midsommar, Ред во Us, Сесилија во The Invisible Man, Марта во Knives Out, Ејми во Gone Girl, Грејс во Ready или Грејс во Not и Сузи од Suspiria. Наративните контексти во кои таа девојка постои – трилери, мистерии и хорор филмови – ѝ дозволуваат да се спротивстави на очекуваните тропи на тие жанрови: дамата во неволја, истрауматизирана одмаздничка, смелата девојка што останува на крајот. „Браво за неа“ девојката е лик за кој навиваме едноставно затоа што ѝ е нанесена неправда – и таа се спротивставува со тоа што се трансформира од жртва во победник, често претрпувајќи ужасно насилство. Вообичаено, на почетокот на овие филмови, девојката е кротка и тивка, но на крајот јурнува како манифестација на чудовишноста во која ужива секој од нас на кого му била нанесена неправда. Можеби не би му се одмаздиле на партнерот што нè изневерил така што ќе го наместиме дека извршил убиство или ќе го осудиме на грозоморна смрт во костум на мечка, но сепак – браво за неа. Катарзата на овие ликови може да се прочита како преобразување на тропата на презрената жена во современ контекст кое што поттикнува емпатија: нејзиниот среќен крај не зависи од тоа да го направи она што е правилно, туку она што носи задоволство.

Променетото гледиште за Бритни Спирс и појавата на браво-за-неа девојката сугерираат дека тропите можат да се преземат, дека културниот стенографија што тие ја претставуваат може да се преведе поинаку. А сепак, сè уште не сме на чисто со жени, измислени, славни или други, кои не припаѓаат на конкретна улога. Прекумерниот број на приказни за потеклото на негативците во последно време како Малефисент, Харли Квин, па дури и Круела де Вил ги хранат очекувањата дека жените кои прават лоши работи не биле така родени, туку биле турнати кон лошотилак. Прашањето што останува гласи: Што може да биде жената кога не претставува конкретна тропа? Обидот да се одговори на тоа прашање бара да го одучиме јазикот за жените кој го развиле мажите, во рамки на системите создадени од мажите, во општество управувано од мажи – јазик што повеќето од нас биле воспитани течно да го зборуваат.

Голем дел од обожавателите на филмот 500 Days of Summer (2009) толку ја презираат Самер која ја глуми Zooey Deschanel поради тоа како го третира Том, ликот на Joseph Gordon-Levitt, што тој во една преписка на Твитер во 2018 година ги повика луѓето „да го гледаат [филмот] повторно“. Том, вели актерот, не е херојот; врската завршува лошо најмногу затоа што Том ги проектира своите желби врз Самер, притоа игнорирајќи каква е таа како личност – но, се разбира, неговата нарација во прво лице е тоа што ја врамува како негативка. Преговорите околу врамувањето имплицираат дека сè што треба да направат жените е да изберат, без притисок од општеството, како сакаат да постојат во светот. Но, длабоко вкоренетите општествени очекувања и норми честопати им велат поинаку.

Сепак, влијанието кое денес го имаат социјалните медиуми им дава на познатите личности – а понатаму и на нам обичните луѓе – извонредна можност да владееме со нашите наративи. Во прилогот на BuzzFeed вестите во 2020, насловен „Како Маргот Роби ја промени својата холивудска судбина“, Anne Helen Petersen забележува дека „наметнувањето на погледот на (машкиот) писател врз сликата за растечка (жена) ѕвезда беше стандардна практика“, но сега повеќе не треба да се потпираме на новинарите за да создадеме сопствени мислења за жените во јавноста. Жените можат да ги користат своите лични платформи за да создадат свои наративи и да ја обликуваат јавната перцепција за нив; тие можат да го побијат, да го разјаснат и да се бранат од негативниот печат.

Жената која се ослободува од машкиот стисок, напиша книжевната теоретичарка Sue Kuykendall во издание на академското списание College Literature од 1996 година, се отвора кон можности: „Токму нејзиниот идентитет-без-идентитет ги поставува темелите за реторичка инвентивност“. Но, иако слободата од барањата на машките наративи може да делува како ослободување, таа исто така открива колку е тешко да се проценат жените надвор од објективот обучен на машкиот поглед – оној што во најдобар случај ги позиционира мажите како појдовна точка за споредба, а во најлош случај ги гледа како безгрешна норма. Дали постои начин да постоиме како жени кој не е фундаментално реакционерен? Дали отсуството или отфрлањето на тропите служи само за да воведе нова? Дали постои некој начин да се испита женскоста, освен како спротивставеност на машкоста, или тие се условени како неразделива Мебиусова лента која зрачи напнатост, две страни од иста паричка? Кои сме ние без оковите на нашиот угнетувач? Одговорите на овие прашања, во уметноста и во животот, неизбежно ќе бидат неуредни, сложени и несовршени. Но, можеби тоа ни дава дозвола и ние да бидеме токму такви.

Извор: Bitch Media

НАПИШАНО ОД:
  • Тимот на Медуза
  • December 17, 2021
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зошто жртвите на сексуално насилство истапуваат “дури” после извесно време?
Она што можеме да го направиме за жртвите на насилство, ако ги познаваме, е да обезбедиме безусловна емпатија и поддршка откако ќе ни се доверат
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Необични придобивки
Една од најтешките работи во животот за мене беше да ја прифатам и признаам мојата привилегија.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Мојата постпородилна приказна
Mислите и состојбите по пораѓајот не те дефинираат ни како личност, ни како мајка.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Гледаме порно: Отворено и искрено за женската сексуалност
Порно преференците не треба да се дочекуваат со осуда и стигма, туку за нив треба активно да дискутираме, да се преиспитуваме, да разменуваме информации, совети и, секако, порно страни кои го претстaвуваат и застапуваат она во што веруваме и сакаме да го гледаме, бидејќи очигледно, многу од нас гледаат порно.
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Митот за геј изобилството: како ТВ индустријата продава современа квир елита
Дали поголемиот диверзитет и вклучувањето на квир ликови во новите верзии на „Озборувачка“ и продолжението на „Сексот и градот“ се знак за напредок или пропаганда за (не)постоењето на современа квир елита?
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Повик за учеснички на првата Школа за феминистичко пишување и критика: Фем 101
Се залагаш за родова еднаквост, но не си запознаена со историјата на женското движење? Феминистка си и сакаш да научиш повеќе за феминистички теории и политики? Имаш желба за споделување на своите приказни и искуства, но не си сигурна во своето пишување?
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Приказни од изолацијата
Без конкретна форма, цел и насока, овој колажен текст служи да ни помогне да си ги структурираме мислите и да креираме една скромна меморија на ова време.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Како да се биде другарка со друга жена
Есеј за женското пријателство од Роксен Геј.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Дејтинг мен 
Решив да започнам со користење на дејтинг апликации и, реално, немав поим што правам. 
  • Од Билјана Кочоска
  • ФЕМ 101
Повик за програма за истражувачки есеи
Доколку се залагаш за родова еднаквост, имаш пасија и искуство со пишување и ти треба простор за раст и пласирање на своите идеи, ова е повикот за тебе.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Пријави се на ФЕМ 101.02
Збогати ги своите знаења и вештини во областа на феминизмот.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
„Дома“ не е безбедно за сите
Она што е заедничко за жртвите на семејно и родово базирано насилство, е дека излезот од насилните средини најчесто го наоѓаат во своите групи за поддршка кои се надвор од домот.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Дали „Еуфорија“ навистина го идеализира користењето на дроги?
„Помислата дека можеби можам да бидам добра личност ме поттикнува да пробувам да бидам добра личност,“
  • Од Елена Гаговска
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Подгответе се за суров оптимизам
На 2 септември, со групната изложба Скршено, отвора овогодинешниот Skopje Pride Weekend.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
3 години Медуза
Дали дизајнов не' издава дека заборавивме на сопствениот роденден?
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Класично анонимни: Старите вредности во современата класична музика
За да се разбере дека постои проблем во родовото балансирање, потребно е едноставно да се отвори годишната програма на било која светска или домашна музичка институција. Колку често се вклучуваат дела на композиторки на годишните програми?
  • Од Тимот на Медуза
  • Од Тамара Стојаноска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
„Јавна соба е бедна група и слично“: Или како да ги обесхрабриш жртвите да пријават насилство
Да, секако феминистките мислат дека јавна соба е бедна група, но исто така знаат дека е криминална група, а тоа е многу, многу поважно. Крајно време е и институциите да се качат на овој воз и да престанат да им даваат ветер во грб на насилниците.
  • Од Калиа Димитрова
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Жртвите се множат, додека институциите тивко потфрлаат
ЗАЕДНИЧКА ИЗЈАВА НА ЖЕНИ-АКТИВИСТКИ ЗА ЧОВЕКОВИ ПРАВА ОД БАЛКАНСКИОТ РЕГИОН ЗА РОДОВО-ЗАСНОВАНОТО НАСИЛСТВО НА ИНТЕРНЕТ
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Историјата на лезбејските блуз пејачки од Харлем
Како култните квир блуз пејачки направиле револуција во културниот пејзаж на Америка.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Женскиот поглед во визуелната уметност: Во комуникација со делото
Погледот отсекогаш бил, и е, политички.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Нивната борба е сечија борба – 50те жени на Сент Луис
Приказните на жените на Сент Луис не се само приказни од локалната историја или приказни кои се поврзани со националната историја на САД. Тоа се лични приказни кои во одреден сегмент, форма и време ги среќаваме кај многу други жени во минатото, но и денес.
  • Од Ангелина Станојоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Они би ги „контролирале младите“, ние би ги воспитале девојчињата да знаат дека можат да блујат оган
Кај нас редовно се појавувават луѓе кои не покажуваат храбост отворено да застанат зад жртвите на криминал, па својата недоволна информираност и конзервативност ја камуфлираат зад жалопојките поради губењето на семејните вредности.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Рестартирање со Терапија
Во овие комплицирани времиња, соочувајќи се со предизвиците и неизвесностите на нашето секојдневие, Терапија се стреми да ја заврши годинава со динамика и оптимизам.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Сексуалната едукација се базира на еднаквост, почит, согласност и човекови права: Интервју со Елена Петровска и Мери Цветковска
Сè што треба да знаете за Сеопфатно Сексуално Оразование, со Мери и Елена - експертки во полето. 
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Кога личното станува теоретско: кон романот ,,Аргонаутите” на Маги Нелсон
Аргонаутите (The Argonauts, 2015) е последниот роман на американската писателка и професорка Маги Нелсон, позната по нејзините жанровски експерименти.
  • Од Душица Лазова
  • Од Душица Лазова
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Време да почнеме да ги менуваме наративите: Интервју со Сибел Бајрам
Ако сакаме промени, треба да почнеме да гледаме низ призмата на изнаоѓање и нудење решенија, меѓутоа и консултирање на оние за коишто креираме било какви политики и програми.
  • Од Елена Петрова
  • Од Елена Петрова
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Со ПичПрич ги нормализираме женските искуства: Интервју со Ана Василева и Румена Бужаровска
Оние жени што ќе се охрабрат да зборуваат за нешто субверзивно и проблематично на сцена со самото нивно појавување веќе прават општествено поместување.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Коронавирусот открива колку мачо стереотипите се вкоренети во општеството
Владата на Велика Британија и скоро сите машки „воени кабинети“, му прогласија „војна“ на коронавирусот. Ова е проблематична аналогија затоа што она што е главно потребно за справување со COVID-19 е грижа, социјална солидарност и поддршка на заедницата - не борбата и насилството.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ФЕМ 101
BLM лектири
Не е доволно да не сме расисти. Мора да бидеме антирасисти.
  • Од Сара Миленковска
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Принтот не е мртов
Потрага по еден професионален идентитет.
  • Од Кристина Атанасова
  • Од Принтот не е мртов
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Ќотекот е од рајот
Како видеото протекува не знаеме, меѓутоа самиот факт што некој сакал да го “овековечи” овој момент ни укажува на желбата за понатамошно споделување на чин на насилство како триумф.
  • Од Бојана Јовановска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Шмукај, шмукај, бејби!
Kлиторалниот шмукач за мене ова беше откритие на векот.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Интерсекционалноста и улогата на родот во книгата „Седумте мажи на Евелин Уго”
Евелин е жртва на сексизмот - од страна на големиот Холивуд. Евелин е жртва на патријархатот, за кој жената е секогаш виновна, дури и кога молчи.
  • Од Тимот на Медуза
  • Од Ивана Цилевска
  • ДИЈАЛОЗИ, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Како јас да ѝ верувам на правната држава?
Интервју со Џејлан Велиу.
  • Од Елена Гаговска
  • ФЕМ 101
Ненси Фрејзер: Како феминизмот стана слугинката на капитализмот – и како да се врати назад
Движењето кое започна како критика на капиталистичката експлоатација сега придонесува клучни идеи во својата најнова неолиберална фаза.
  • Од Гала Насева
  • Од Гала Насева

Момент...

No more pages to load

1 2 … 13 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2022 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram