Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Skopje Pride Weekend 10 | Ecstatic Bodies
Јубилејното издание на Skopje Pride Weekend 2022, фестивал на квир уметност, култура и теорија, оваа година ќе се случува од 2 - 11 јуни и 15 - 17 септермври.

Тематскиот фокус на фестивалот е ЕКСТАТИЧНИ ТЕЛА. Овогодишниот кураторски избор на фестивалската тема се потпира на феминистичкото и квир наследство и тековниот придонес во теоријата, уметноста и политиката, а кое ги поставува телесноста, субјективитетот и афектите како централни оски на критика, мобилизација, изведба и промислување.

Во прилог во целост го споделуваме воведниот текст од кураторот на фестивалот Славчо Димитров, а на линкот може да го најдете каталогот со деталната програма на настани.

 

Со допирање на другиот телото е тело, апсолутно одвоено и споделено [partagé].

Апсолутноста [l’absoluité] на неговата смисла и апсолутноста на смислата „воопшто“

(ако постои такво нешто) не се чува „внатре“ во него,

зашто самoто тоа не е ништо друго освен бидувањето-изложено,

бидувањето-допрено на ова „внатре“. Како тело, апсолутното е заедничко, тоа е заедница на тела.

„Како тело“, но толку; односно нема ништо друго освен оваа одвоеност и споделеност [ce partagé]…

Ни означување, ни објава, ни овоплотување, a ни откровение.

Телото го изложува – телото; телата се изложуваат едно со друго…

Да се биде изложен, изложувачки: тоа е кожата, сите различни видови кожа,

овде-онде отворени и претворени во мембрани, секретливи,

истурени во внатрешноста на себеси, или поскоро без да имаат ни внатрешност ни надворешност, апсолутно, континуирано преминувајќи од едното во другото,

секогаш враќајќи се на себеси без да имаат локус или место каде што можат да воспостават себност

и така секогаш враќајќи се кон светот, кон другите тела кон кои се изложени,

во истиот гест кој ги изложува на себеси.

 Жан Лик Нанси, „Корпус“

Дарежливоста не може да се редуцира на разменска економија помеѓу суверени индивидуи.

Таа попрво ја претставува отвореноста кон другите, којашто не само што им претходи

и ги воспоставува односите во заедницата туку го конституира себството како отворено кон другоста.

Изворно, дарежливоста не претставува трошок на сопственоста и поседот, туку

распоседнување на себноста, бидувањето-предаден на другите коешто го испресекува секое

самосодржано его, коешто го испресекува самопоседувањето.

Така сфатената дарежливост се случува на претрефлексивно ниво,

на ниво на корпореалноста и сензибилноста, и на тој начин ја избегнува калкулацијата

специфична за разменската економија. Дарежливоста е бидувањето предаден на другите

без делиберација во полето на интеркорпореалноста,

бидување предаден коешто го конституира себството како афективно и како афектирано,

коешто ги конституира општествените релации и она што е дадено во релацијата.

Розалин Дипрос, „Корпореална дарежливост“

 

Викендот на гордоста во Скопје годинава се одржува по десетти пат, а неговата цел е да создаде простор за презентирање и промовирање на ненормативните форми на светообразување или, со други зборови, на односите, афектите, идентитетските позиции, телесните стилови и сензибилитети кои од хетеронормативниот, националистички и неолиберален капиталистички контекст се обележани како квир, ексцентрични и неуспешни.

Доколку тргнеме од претпоставката дека интерсекционалноста е клучната парадигма преку која се конструираат и перформираат сите идентитетски позиции, вклучително и родовите и сексуалните идентитети, со програмата сакаме да понудиме повеќеслојна критика на бинарниот родов систем, хетеронормативноста и националистичката хомофобија, како и на пресечните точки на опресивните, дисциплински режими на моќ со класата, етничката припадност, расата и здравјето. Квир особеноста, или настраноста, како почетна идеја на Фестивалот, означува начин на живот, уметност на стилизација на сопствениот и колективниот живот, политичка алатка и став преку кој се дава отпор против доминантните модели на моќ/знаење со кои одредени сексуални и родови идентитети се оркестрираат и регулираат како „нормални“, додека други, пак, како „настрани“ и „изопачени“. Квир политичката и културна ориентација се занимава со критичко истражување и проблематизирање на нашите желби и копнежи за конформизам и нормалност, вклучително и на хегемонските претпоставки и вредности за љубовта, интимноста, сродството, отелотворувањето, капиталистичката конкурентност и еготизам, комодитетскиот фетишизам, како и современите дискурзивно-материјални перформативи на нацијата-држава.

Фокусот на програмата на Викендот на гордоста е насочен кон културните и уметнички перформативни практики, вклучително и визуелни и современи уметнички практики преку кои се обработуваат теми како што се отелотворувањето, афектот и субјективитетот со посредство на различни медиуми. Изборот се заснова врз нашата посветеност на идејата дека „естетското“ е суштински вкоренето во телесното искуство, и како такво се наоѓа во основата на општествените, културните и политичките искуства. Одовде, доколку политичката идеологија и хегемонските културни модели ги пренесуваат сопствените наредби врз телата на граѓаните, при што ги оформуваат нивните емоционални ориентации и сензибилитети (естетскиот домен), телото и афектните и емоционални односи стануваат клучно место за обмислување и создавање на отпорот и алтернативните животни форми. Со други зборови, хетеронормативната идеологија и маскулинистичкиот културен поредок функционира преку перформансите и ритуалите со кои се мобилизираат и кореографираат нашите движења, енергии, желби, афекти и телесни потенцијали и со кои се регулираат односите меѓу телата во социјалните простори. Преку уметноста на перформанси и телесната уметност се мобилизираат токму ваквите притисоци на моќ врежани врз нашите тела, и субверзивно се пренасочуваат во алтернативни и ненормативни насоки. Телото, во критичките феминистички и квир перформативни практики, претставува бојно поле на кое се актуализираат и оспоруваат односите на моќ.

Во текот на изминатите години учество на Фестивалот зедоа многумина светски реномирани уметници, вклучително: Vaginal Davis (САД/Германија), Boryana Rossa (Бугарија/САД), CASSILS, француското дуо Helene Barriere и Victor Marzouk, Dominic Johnson (Велика Британија), дрег кабаре колективот од Белград – Ефемерни исповеди, The John (Македонија), Ивана Драгшиќ (Македонија), Aerea Negrot (Германија), Del LaGrace Volcano (САД), Иво Димчев (Бугарија), Franko Dota (Хрватска), David Hoyle and the Lipsinkers (Велика Британија), Travis Alabanza (Велика Британија), Ron Athey (САД), Rachael Young (Велика Британија), boychild (САД), Hermes Pittakos (Грција), PANSY (Германија), Lauren Berlant (САД), David M. Halperin (САД), Felix Gonzalez-Torres (САД), Pauline Boudry и Renate Lorenz (Германија/Швајцарија), Karin Michalski (Германија), Federica Dauri (Италија), Христина Иваноска, Велимир Жерновски (Македонија), Keijaun Thomas (САД), STEAM ROOM (Македонија/Бугарија/Шведска), Јован Јосифовски (Македонија), FRANKO B (Велика Британија/Италија), Nao Bustamante и Marcus Kuiland Nazario (САД), SPIT! Manifesto Collective (Велика Британија), Дарко Алексовски (Македонија), Зорица Зафировска (Македонија), Јелисавета Благојевиќ (Србија), џез-триото СВЕТЛОСТ (Македонија) и многу други.

Тематскиот фокус на СПВ 2022 е ЕКСТАТИЧНИ ТЕЛА. Овогодишниот кураторски избор на фестивалската тема се потпира на феминистичкото и квир наследство и тековниот придонес во теоријата, уметноста и политиката, а кое ги поставува телесноста, субјективитетот и афектите како централни оски на критика, мобилизација, изведба и промислување.

Истражувањата на отелотворениот живот, субјективитетот и моќта во рамки на феминистичките и квир уметнички, теориски и политички практики претставуваат недвосмислена критика на историското, маскулинистичко и хетеронормативно обезвреднување на корпореалниот и афективниот живот, а којшто во историјата на уметноста, политиката и филозофијата е отфрлен како пречка и ограничување на Разумниот човек (маж) (Lloyd, Jones), како пасивна, ирационална и потисната материјална реалност асоцирана со стереотипизирачките слики и репрезентации за жените, квир луѓето и расните и културните малцинства, поставена во хиерархизирана бинарна рамка и опозиција со машкиот ум, разумот, когнитивните апстрактни капацитети, безинтересната естетичка дистанца, културата, технологијата и симболичкиот живот на западниот, цивилизиран субјект.

Дополнително, оваа хегемониска западна и маскулинистичка епистемолошка и политичка рамка се потпира на претпоставката за телото како изолирана, омеѓена, ограничена, индивидуализирана, природно фиксирана и трансисториска, контролирана од умот и рационално дисциплинирана материјалност, наспроти која стои авторефлексивната автономна свест и волја како извор на идентитетот, којшто останува непроменет низ изведбените телесни акти и им претходи. Ваквиот модел на обестелеснет самоидентитет не само што стои истрајно во темелите и праксите на нашите доминантни морални и политички системи, туку е во коренот и на мноштво неправди и нееднаквости, вклучително и хомофобијата, сексизмот, расизмот итн. Од една страна, ваквиот модел поставува универзално и нормално себство како услов за еднаквост и признавање пред Законот, себство на коешто телесноста му е пасивно потчинета и истата треба да ги следи насоките за соодветно отелотворување на нормалниот идеал и свест, при што сите оние чиишто тела и идентитети не ги отелотворуваат нормативните рамки, се прогласуваат за настрани, ексцесивни, прекумерни итн. Од друга страна, ваквиот модел определува соодветни места за различните тела категоризирани во рамки на социјалната структура, и сите тела кои се екстатични, или „надвор од своите места“, се подложни на патологизации и исклучувања. Ова е историјата на сексуално и родово малцинските тела и идентитети.

Критичката феминистичка и квир општествена, политичка и уметничка практика, наспроти оваа хегемониска рамка, во преден план ги става отвореноста и проточните граници на телесноста, односно релационата, еколошката и процесуалната перформативност на телесната материјалност, полот и родот, како и етичките и политички импликации кои произлегуваат од онтолошката претпоставка за телесната ранливост, изложеност, неизвесност и променливост. Исто така, феминистичките методологии на половата разлика и корпореалниот феминизам фрлаат светлина врз маскулинистичкото рационалистичко и универзализирачко исклучување на женскиот субјект, неговата разлика, мноштвените телесни капацитети и отелотворената релација со мајчиното тело.

Понатаму, феминистичките и квир перформативни уметности и боди арт ги ставаат во преден план тензиите на моќта испишана по човековите тела како клучен предмет и медиум за уметничка критика и експериментирање, манифестирајќи на тој начин нов став за телесноста и нејзина ревалоризација.

Современите методологии во општествените и хуманистичките науки, под силно влијание на феминистичкото и квир наследство, ги воведоа и дискурсите и теориските истражувања попознати како „афективниот пресврт“, „корпореалниот пресврт“, и „новите материјализми“, свртувајќи го, исто така, вниманието и кон трансдисциплинарните иследувања и уметнички практики коишто во преден план ги ставаат интерсекциите помеѓу науката, технологијата, моќта и телата. Продорот на студиите на телото и афектите во рамки на овие многукратни и разнолики истражувања изврши сериозно и непревидливо влијание врз разбирањето на корпореалноста, материјата и афектите, покрај и отаде рационалистичките, конструктивистичките, лингвистичките и дискурзивните методологии, анализирајќи ги истите како: а) клучни во производството на отелотворениот субјект, како вплеткан во многукратни материјално-симболички состави; б) изложувајќи ги притоа како комплексни, процесуални, недетерминирани, релациони, и постојано отворени кон ефектите на контингентните средби и настани, како продуцирани и продуктивни за различни форми на социјалност, подложни на, но истовремено и инвентивни и отпорни во однос на политичката регулација и дисциплина; и како в) материјални реалности коишто имаат виталност и дејствителност по себе, кои се конститутивни за општествените и политички структури, но и кои, поради нивната динамичност, не може да бидат редуцирани на пасивна материја и површина за општествена, дискурзивна и политичка инскрипција.

Сите погоре елаборирани дискурси и практики имплицираат онтолошка дарежливост карактеристична за телесноста, а која произлегува од конститутивната екстатичност, отвореност, и излегувањето надвор од сопствените граници на отелотворениот субјективитет. Односно, од насоченоста кон другоста (како човечката така и нечовечката другост) којашто му претходи и го условува индивидуалното телесно постоење и неговите граници, којашто им претходи и ги воспоставува односите во заедницата, и го конституира себството како секогаш веќе отелотворено и екстатично себство, како разлика и сингуларитет, како неисцрпен потенцијал за трансформација условена од плуралноста.

Ваквата онтолошка, телесна и афективна дарежливост го распоседнува поседничкиот и господаречки субјект на капиталистичкиот патријархат и отвора хоризонт кон радикално преосмислување на хегемониските етички, политички и општествени парадигми, размислување вкотвено токму во претрефлексивната интеркорпореална отвореност кон другоста (Diprose), коешто ја буди и мобилизира идејата за правда вкоренета во плотта и телесноста. Или, како што тврди феноменологот Дејвид Левин, како правда „којашто не е само апстрактен идеал, принцип создаден од умот; туку како критичка мерка вкоренета во телото. Преку телесноста носиме рудиментарно, претконцептуално формирано чувство за правда. Овој искуствен темел на правдата не може да биде препознаен доколку не го спасиме телото од неговата реификација, неговата опредметеност“.

Тргнувајќи одовде, овогодишниот Викенд на гордоста ја става онтолошката екстатичност на телесниот живот во фокусот на уметничките, културните и теориски пракси кои ќе бидат дел од програмата. Тие ѝ пристапуваат преку различните историски, културни, уметнички и социјални практики на квир луѓето, практики кои сведочат за, и ја мобилизираат како место на отпор конститутивната екстатичност и релационост на телото и субјективитетот, дури и во оние ситуации во кои таа служи за стигматизација и исклучување на квир телата.

НАПИШАНО ОД:
  • Тимот на Медуза
  • May 23, 2022
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Уништуваме прекрасни машки пријателства: Лукас Донт за „Блиску“
Не сме навикнати да сведочиме на нежни моменти меѓу момчиња а тие да не бидат сексуализирани.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Квир угледот наспроти родовата слобода: Историски преглед на трансмизогинијата
Дури во раните години на 20-тиот век „полот станал цис“, односно почнал да се дефинира и назначува единствено врз основа на гениталиите.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
7 месеци мојот живот и траума лежат во фиока во обвинителство
Сведоштво на гевгеличанката чии фотографии се споделувале на „Гевгелија Хаб“
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Фемицидот и државата
Годините минуваат брзо, бројот на жртвите расте, а институциите упорно одбиваат соодветно да го препознаат фемицидот како кривично дело.
  • Од Гала Насева
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Во фокус: Бејли Еjвери
„Промените ни обезбедуваат искуства кои ги претвораме во лична моќ.“
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Биди Безбедна
Треба да се стремиме кон системско адресирање на изворот на родово базирано насилство во едно општество, но, во меѓувреме, додека тоа се постигне, треба да ги користиме сите механизми за спречување, заштита и превенција од насилство. Биди безбедна.
  • Од Сара Миленковска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Тајната женска историја во македонската литература во 19 век
Од големо значење за развојот на македонската книжевност, особено на расказот како форма е ликот на Марија Х. Зрнева.
  • Од Дијана Петрова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Every body is a beach body
Заеби кој што ќе каже или како ќе те погледне. 40 степени е, облечи бикини, шорцеви или кратко фустанче, ок е.
  • Од Кика Авеиро
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како да ги украдеме женските митски ликови
Со своето (женско) препрочитување на ликовите на Пенелопа и Деметра, Кавареро ги ослободува од стисокот на патријархалното имагинарно
  • Од Душица Лазова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Дома е далеку
Кон романот „Одбројување“ на Фросина Пармаковска
  • Од Кристина Атанасова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Промоција на „Дијалози“
Во четврток ќе прославиме една година љубов, пријателство, и феминистичко пишување и дејствување.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Наследството на отпорот на Југословенката: ископување на политичкото тело на феминистичкото и квир омоќување
Повик за учесници на еднодневен семинар со проф. Јасмина Тумбас на 08 јуни, Скопје
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
5 ЖЕНИ ЗБОРУВААТ НА ТЕМА: НАДЕЖ
Неда Чаловска, Ружица Максимовска, Ена Утевска, Џане Крешова и Вики Младенова споделуваат од каде црпат чувство на надеж.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Партнерското насилство во квир врските  
Кон Куќата од соништата на Кармен Марија Мачадо.
  • Од Грација Атанасовска
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Како да се борам за подобро утре, кога веќе не ни верувам во утре?
Ода за откажувањето, автодеструкцијата и потрагата по надеж.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Пејзажи на отпорот/Landscapes of Resistance
Како може еден пејзаж да говори?
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Не мора да сме среќни за празниците
Настранување од божиќниот идеал во филмската нарација на Carol
  • Од Душица Лазова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Што претставува фемицидот?
Деновиве многу девојки и жени споделуваат црно-бели фотографии од себе под хаштагот #challengeaccepted  како знак на меѓусебно поддршка. Меѓутоа, изворот на овој „тренд“ всушност се наоѓа во Турција.
  • Од Теодора Соколовска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Куќата на соништата на Кармен Марија Мачадо
Избрани поглавја
  • Од Грација Атанасовска
  • КВИР, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Да се биде жртва на говор на омраза 
Жртвите на говор на омраза често имаат многу помалку моќ од личностите на политички функции и се обични граѓани кои едноставно припаѓаат на одредена идентитетска група.
  • Од Елена Гаговска
  • ФЕМ 101
Емоциите се нашите политички и животни ресурси
Овој колективен гнев треба да се канализира, да се застане цврсто, без компрописи во легитимната борба за нашите животи: Говор на Калиа Димитрова од протестниот марш „Јавна соба е кривично дело“.
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто сѐ уште ни треба Парадата на гордоста?
Парадата е симбол на политичката борбата за еднакви права и социјално прифаќање на ЛГБТ лицата и ослободување од стегите на патријархалните норми.
  • Од Елена Гаговска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Како пандемијата ме лиши од амбиции
Сè што некогаш сум го сметала за нормално, стабилно или безбедно ќе исчезне. Родителството и работата повеќе не беа одвоени; сè се згрутчи во леплив, непријатен хаос од кој беше невозможно да се избега.
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Очекуваме ослободителна пресуда за Пале Илоска
Со оглед дека непостапувањето на надлежните органи е една од главните системски слабости во справувањето со семејното и родово базираното насилство, Хелсиншкиот комитет за човекови права ќе инсистира на одговорност од инволвираните полициски службеници.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто се заљубив во серијата Fleabag
Нема ништо ново во серија која се занимава со сексуални исповеди на главниот лик, фамилијарни трауми и невозвратена љубов, но серијата Fleabag го претставува сето тоа на еден маестрален и свеж начин. Еве ги моите 5 причини зошто треба да ја гледате оваа серија, веднаш.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Маркс за родот и семејството: резиме (прв дел)
Човечките суштества би морале да станат способни да се видат едни со други како вредни за себе, наместо да гледаат како нешто што вреди само на она кое една индивидуа може да го обезбеди за друга.
  • Од Гала Насева
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Дали „Еуфорија“ навистина го идеализира користењето на дроги?
„Помислата дека можеби можам да бидам добра личност ме поттикнува да пробувам да бидам добра личност,“
  • Од Елена Гаговска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Пoстпородилна депресија
Додека ја доев ќерка ми замислував како ја фрлам од прозорец
  • Од Лени Фрчкоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Јавната соба е секаде околу нас
Јавни соби ќе постојат сè додека жртвите се виновни, виновниците неказнети, а родово-базираното насилство е „дружење и зезање“.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
ИЗГЛЕДОТ КАКО ПРЕПОРАКА
И покрај тоа што жените долго време ја водат битката за докажување на својата компетентност и квалификуваност на пазарот на трудот, на моменти и самите тие се обесхрабрени од праксата на вработување врз основа на привлечен надворешен изглед и убава насмевска.
  • Од Бојана Јовановска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
5 причини зошто треба да се гледа серијата Mrs. America
„Поборниците за женското ослободување сакаат да создадат полово-неутрален, феминстичко-тоталитарен кошмар.“
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
МВР ме прави огрочена и лута
Полицијата никогаш во минатото не била клучна во оваа борба, па баш затоа е тешко да се замисли дека некогаш во иднината би можела да биде
  • Од Калиа Димитрова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
(Не)безбедни простори
Безбедносните техники се толку длабоко навлезени во женското искусто на градот, што доколку некој ме праша дали ми е страв да се шетам сама навечер, би кажала не. Но тоа не би била вистината.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Сè за љубовта: нови замисли – бел хукс
Да бидеме појасни: да најдеме зборови за љубовта
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Гордост
Пишува Ирена Цветковиќ
  • Од Тимот на Медуза

Момент...

No more pages to load

1 2 … 17 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram