Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Трчаш како девојче: Гравитација
Бројот на варијации на формата на женските гради е веројатно соодветен на бројот на жени во светот или ко што би рекла една моја драга личност “сто жена, двеста сиса”

Тие се големи, мали, сплескани, виснати, цврсти, испрчени, топчести, конусни, несиметрични, меки. Тие се тресат, месат, возбудуваат, нишаат, потат, отскокнуваат, тежат, притискаат, чешаат, болат. Ги нарекуваат цицки, дојки, топки, лубеници, дињи, крушки, боски, лимончиња. Бројот на варијации на формата на женските гради е веројатно соодветен на бројот на жени во светот или ко што би рекла една моја драга личност “сто жена, двеста сиса”. И не само што не постојат две жени со идентичен пар гради, туку и градите на една иста жена не се идентични. Различните форми на гради различно го доживуваат светот. Ова можеби звучи како градите да егзистираат надвор од телото кое што ги носи, што и не е многу далеку од вистината. Градниот кош (и овде не зборувам за срцето) во патријархалното општеството (донекаде) го одредува и неговиот односот кон жените.

Градите имаат идентитетско значење за жените. Тие најверојатно претставуваат највидливиот и најчесто употребуваниот индикатор за степенот на женственост на една личност. Преку градите многу често се прави проценка за припадноста на една личност на одреден пол и/или род, што од моето искуство е една од најчесто применуваните техники за категоризација, на пример, на девојки со кратка коса. Притоа најчесто се заборава дека не сите жени имаат гради, ниту пак дека сите кои имаат гради се жени.

Првите чувства на срам поврзани со изгледот на телото се јавуваат и со првите знаци на промена на градите. Градите се подложни на промени во различни периоди од животот, како на пример, пубертет, бременост, доење, старост, болест. Некои од тие промени можат да бидат драстични, но без разлика дали станува збор за промени во големината, формата, содржината и слично, срамот е присутен во најголем дел од нивното постоење. Срам дека воопшто ги имаме или немаме, дека се гледаат или не се гледаат, дека се премали или преголеми. Меѓутоа какви и да се, едно нешто е сигурно: срамот отсекогаш бил поврзан со нивната сексуализација.

 

 

 

За сексуализацијата на градите сведочат и најразлични традиционални пракси поврзани со женските гради, како на пример “breast ironing” (пеглање на градите), применувана во Африка, која се состои од масирање на градите на девојчињата во пубертет, најчесто со загреани камења. Оваа пракса потекнува од мајките кои сакале да ги заштитат своите ќерки од прерана сексуална активност, силување и присилен брак. И покрај сериозноста на последиците од примената на оваа практика, како што се изгореници, инфекции, оштетување на млечните жлезди, психичка траума, па дури и рак, во последниве години истата бележи пораст кај африканската дијаспора која живее во Обединетото Кралство.

Градите, а особено брадавиците, се сивата зона помеѓу мајчинството и сексуалноста. Дихотомијата мајчинство и сексуалност всушност ја означува дихотомијата на добро/лошо и чисто/нечисто кои соодветно се отсликуваат на репресија на самото тело.[1]Зачудувачки број луѓе сметаат дека жените не треба да ги дојат своите деца пред други луѓе, на јавни места, непокриени, итн. Градите за многумина се непристојни дури и кога ја вршат оваа „општествено прифатлива улога“. Сексуализацијата на доењето го сведува мајчинството на сексуалната желба на оној кој го сведочи самиот чин. Самото постоење на оваа контроверзност во врска со доењето само ја потврдува сексуалната објектификација на женското тело во секојдневието.  

Промената на изгледот на телото преку спортувањето неретко со себе го носи и можниот ризик од “непосакувана” промена на изгледот на градите. Градите на спортистките честопати се помали, помускулести, некогаш и непостоечки. Ако ги погледнете градите на атлетичарките, гимнастичарките, спортистките кои имаат поголема мускулна маса, сигурно ќе забележите несоодветност на идеалот за женственост. Голем дел од спортистките се свесни за оваа своја “маана”, поради која стануваат предмет на подбив и исмејување. Затоа и често некои од нив, како на пример бодибилдерките, ставаат импланти, бидејќи за сметка на зголемената мускулна маса им се намалува големината на градите. Мускулите се непријател на женственоста, па оттука и самиот спорт.

Според Ајрис Јанг женските градите се конструираат низ призмата на машкиот поглед во рамки на фалоцентричната култура во која “најдобрите” гради се токму како фалусот – цврсти и исправени.[2] Тенденцијата да се нормализира овој изглед и форма на градите како просечен, е идеал кој во суштина го поседуваат само мал број жени на планетава, а со тоа го осудува мнозинството на незадоволство и прибегнување кон себеказнувачки практики за дисциплинирање на градите. Бидејќи градите кои се слободни ја покажуваат својата флуидност и подложност на промена на формата, со што се одалечуваат од идеалот на женственост, имаме цела лепеза на дисциплинирачки практики чија цел е да ги воспитаат градите.

Најраспространета и општоприфатена практика е градникот. Градникот е оној кој, од една страна ги нормализира градите, затскривајќи ги нивните маани и ги приближува до совршениот изглед, а од друга ги крие од погледите кои многу лесно можат да ги интерпретираат како сексуална провокација. Таканареченото “bra-burning” движење ја популаризира симболиката на градникот во ослободувањето на жените преку протестот на неколку американски феминистки во 1968 година против одржувањето на изборот на Мис Америка. Робин Морган, една од организаторките на протестот, раскажува за постоењето на идејата за симболично отстранување на нешто што ги угнетува жените, при што градникот, кој подоцна многу спонтано бил соблечен и запален, сѐ уште претставува симболика за ослободувањето на градите односно жените од неудобноста и стегите на општествените очекувања.

 

 

 

Во спортот, градникот се наоѓа во првите борбени линии со најголемиот непријател на женските гради: гравитацијата. Веројатно ако треба да изберам еден дел од телото на човекот преку кој најпластично би се демонстрирало постоењето и ефектите на гравитацијата, тоа дефинитивно би биле градите. Што поголеми, тоа подобра и поубедлива демонстрација. Кога е гравитацијата во прашање, не е ни важно дали трчаме, пливаме или само лежиме, таа е сеприсутна. Во различни спортови борбата се сведува на постојана трка со гравитацијата, во помала или поголема мера. Колку се поголеми градите, толку борбата може да биде покомплицирана, особено кај спортовите кои вклучуваат кардио движења како трчање. Ефектите можат да бидат различни, од некоординирано движење, непријатност, до болка Тука спортските градниците даваат сѐ од себе да ги акумулираат нејзините ефекти, да го направат движењето полесно и попријатно, но ретко кога успеваат да нѐ натераат да заборавиме на нејзиното постоење. Според едно истражување една од причините што ги предомислува жените да се бават со спорт се токму градите, поточно срамот од прекумерното движење кое го вклучува спортувањето како и неможноста да најдат соодветен спортски градник.

Меѓутоа, дури и во кафезот на градникот градите ја менуваат својата форма, подложни се на потскокнување дури и кога движењата се минимални, наоѓаат начини да го демонстрираат своето присуство независно дали ние го сакаме тоа или не. Многу поагресивна техника на дисциплина е естетската хирургија, која според мене дополнително придонесува градите да личат на предмети. Примената на естетската хирургија е можност за зголемување и/или одржување на женственоста, која се заснова на несигурност и тежнеењето кон однапред поставени невозможни стандарди на убавина. И покрај сите можни ризици од ваков вид на зафати (синдром на токсичен шок, паднат имунитет, отежнато откривање на карцином, итн.) значително голем број на жени се решаваат на операција, многу полесно отколку што би се решиле за операција од која им зависи здравјето, како на пример мастектомија. Наоми Волф го поврзува одложувањето на правење мамограм токму со стравот од можната потребата за извршување мастектомија, по која жените го доживуваат своето тело како дефектно, а себе си како “половични жени”.[3]

Генералниот впечаток од она што нам, како публика ни е дозволено да го видиме, е дека најголем дел од жените имаат цврсти, тркалезни, симетрични гради чие движење е предвидливо и во рамки на посакуваното. Ова пак влијае на останатите кои не се поистоветуваат со нив да не се задоволни со сопствените, да се срамат, да се кријат и да наоѓаат начини како да се доближат до совршениот изглед. Најголем дел од жените немаат совршени гради. Градите кои нам ни се пласираат, градите кои се во медиумите, порно филмовите, кои се видливи, кои не се срамат, се само оние кои ги потврдуваат насилно поставените норми.

И покрај тоа што навидум не се некој неопходен елемент во спортувањето, како што се на пример нозете во трчањето или рацете во играњето тенис, улогата на градите во спортувањето ги испреплетува физичките бариери со предрасудите. Во борбата со неудобноста и страдањето што ги носи самата физичка активност, дополнително се плашиме дека спортот дека ќе ни ја одземе женственоста и дека одреден дел од телото ќе нѐ посрамоти со своите непредвидливи движења во борбата со гравитацијата. Сѐ додека гледаме на спортот како нешто што може да ни предизвика срам и несигурност, никогаш нема да бидеме подготвени да дадеме сѐ од себе во физичката борба на сопственото тело.

 

 

 

 

 

 

[1] Young, I. M. (2005) On Female Body Experience: “Throwing Like a Girl” and Other Essays. Oxford University Press.

[2] Ibid.

[3] Wolf, N. (2002). The Beauty Myth. New York: Harper Collins Publishers.

 

НАПИШАНО ОД:
  • Бојана Јовановска
  • February 24, 2020
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Пофалба на глупоста II
(Мет Волш, „Што е тоа жена?“, и вистината) 
  • Од Каи Гладкова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Историскиот миг на кој Милена Радуловиќ му даде лице
Од моментот кога Милена Радуловиќ одлучи да проговори и да го пријави насилникот за сексуално насилство, веќе ништо не е исто.
  • Од Лени Фрчкоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Моето тело – мојот храм: Приказната на една нео – вагина
Решив за мојата борба да зборувам отворено и експлицитно затоа што сметам дека поинаку не може. Решив да зборувам зашто знам дека некаде има некоја жена што поминала или поминува или ќе поминува низ истиот пат но нема на кого да се обрати, нема со кого да сподели.
  • Од Гасеница
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Гордост
Пишува Ирена Цветковиќ
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Агресивно феминистичко читање на старите грци
За да ја разберете историјата на аверзија кон моќните жени, читајте ги старите грци, тврди славната класичарка од Велика Британија, Мери Бард
  • Од Лени Фрчкоска
  • ФЕМ 101
Бидување заедно од дистанца
Одново ќе го откриеме средиштето на состојба на домување (condizione domestica). Ќе имаме можност, конечно, да го откриеме нејзиниот политички потенцијал, од каде што приватноста не е лишена.
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Кога домот не е безбеден
Голготата на жртвите на родово-базирано насилство кои одлучуваат да го напуштат домот и да останат без покрив над глава со цел да се спасат од насилникот.
  • Од Марта Стевковска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зошто жртвите на сексуално насилство истапуваат “дури” после извесно време?
Она што можеме да го направиме за жртвите на насилство, ако ги познаваме, е да обезбедиме безусловна емпатија и поддршка откако ќе ни се доверат
  • Од Лени Фрчкоска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Насилството и општествената моќ
Што се случува кога институциите од кои жртвите треба да побараат помош, во својот состав ги имаат насилниците?
  • Од Натали Китаноска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Феминизмот и сексуалната работа
„Јас сум сексуална работничка, доброволно ја избрав оваа професија, ги заслужувам сите права како и било која друга жена!”
  • Од Елеонора Чичевска и Маргарита Глигуроска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Колективна негрижа
Заеднички учествувавме во хаосот наречен реалност.
  • Од Сара Миленковска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Трчаш како девојче: Заговорот на тишината
Дисциплината е потребна во спортот, меѓутоа прашањето е која е границата помеѓу одржувањето на дисциплина и психолошко насилство и колку истото е навистина неопходно за формирање на подобри и поуспешни спортисти. 
  • Од Бојана Јовановска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
BeFem’s Feminist Fighters
Колку сте запознаени со BeFem, српскиот фестивал за феминистичка култура и акција, кој го имаше своето 9 издание овој месец?
  • Од Калиа Димитрова
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
За митот „сама си го барала“
Насилството и непостапувањето како механизми за „покажување“ на местото на жената.
  • Од Дијана Петрова
  • ФЕМ 101
За изолацијата и перспективите
Перспективата е новиот ментален простор што треба да го отвориме за да може да ја освоиме слободата. Меѓите да се трансцендираат во просторот на можното, наместо во просторот на физичкото и ограниченото.
  • Од Ана Блажева
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Држете ги вашите бројаници подалеку од нашите јајници
Секуларноста е клучен (и моментално ранлив) дел од сложувалката на женското ослободување.
  • Од Нина Раповска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Отпорот е клуч – феминизам и борбата за климатска правда
Без разлика кои системи на доминација се присутни во нашето општество, последиците влијаат на сите нас
  • Од Ана Аврамовска
  • ФЕМ 101
На 8 Март марширам!
Нека ни е честит денот на женската борба
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Марш за 8 Март
Сиромаштијата има женско лице.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Да се биде новинарка во Македонија
И покрај многубројните вербални и физички напади врз новинарките, повеќето резултираат со осуда од страна на здруженијата кои ги штитат новинарите и од јавноста, но неретко институциите остануваат неми и не излегуваат со јавен став против нападите.
  • Од Гала Насева
May Sarton
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како да се живее нежно во свет кој е суров
Меј Сартон за тоа како да се победи смртоносната рамнодушност на денешното време.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Проблемот кој нема име
Извадоци од поглавјето од книгата Женската Мистика (The Feminine Mystique, 1963), Бети Фридан
  • Од Гала Насева
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Невидливиот хорор на семејното насилство во филмот Невидливиот човек
Додека хоророт како жанр доживува обнова, ова е солиден обид да се постави нова динамика помеѓу овој жанр и женскиот лик, после долга историја исполнета со еднодимензионални ликови и експлоатација на женските искуства.
  • Од Елена Петрова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Репродуктивните робови на Америка
Игнорирајте ја религиозната реторика и моралниот став за абортусот. Оваа дебата не е за светоста на животот. Станува збор за корпоративни капиталисти кои очајно имаат потреба од повеќе тела и имаат намера да ги принудат жените да ги произведуваат.
  • Од Лени Фрчкоска
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Абортус на слободата на избор под светото начело „за живот“
Десничарските конзервативни партии и во Европа и во САД имаат слични политички аспирации во насока на забрана на абортусот
  • Од Марта Стевковска
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зошто жените „не се смешни“: хуморот и телото
За хумор потребна е слобода на телото којашто, нема да се изненадите, често не е присутна кај жените.
  • Од Благица Димитрова
  • КВИР, ФЕМ 101
Џудит Батлер: Отпорот против „родовата идеологија” мора да престане
Родовата теорија не е ниту деструктивна ниту индоктринизирана: таа едноставно бара форма на политичка слобода.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
МВР ме прави огрочена и лута
Полицијата никогаш во минатото не била клучна во оваа борба, па баш затоа е тешко да се замисли дека некогаш во иднината би можела да биде
  • Од Калиа Димитрова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Со свој камен поглава
Кратка приказна за потрагата по здравствен систем во време на пандемија.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Кондоми – инструменти за игри на моќ
Стелтинг и отпорноста кон користење кондоми кај хетеросексуалните мажи
  • Од Наталија Станојевиќ
  • КВИР, ФЕМ 101
Што е нормално?
Најлошата услуга која си ја правиме себеси е да се ограничиме на она што било и она што досега сме можеле да го видиме и осознаеме.
  • Од Билјана Кочоска
  • КВИР, ФЕМ 101
Џудит Батлер: Отпорот против “родовата идеологија” мора да престане
Родовата теорија не е ниту деструктивна ниту индоктринизирана: таа едноставно бара форма на политичка слобода.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
ГУЖ#2 Колет (филм & личност)
Во подоцнежните години од животот Колет забележува: “ Колку убав живот имав. Посакувам само да го реализирав и поскоро.“
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Што претставува фемицидот?
Деновиве многу девојки и жени споделуваат црно-бели фотографии од себе под хаштагот #challengeaccepted  како знак на меѓусебно поддршка. Меѓутоа, изворот на овој „тренд“ всушност се наоѓа во Турција.
  • Од Теодора Соколовска
  • КВИР, ФЕМ 101
Кралиците кои создаваат кралици
Писмо на Миз Крекер која пишувајќи за нејзината релација со дрег-мајката, низ приказната за љубовта, пријателството, поддршката и растењето, доближува една перспектива за животот во дрег заедниците.
  • Од Лени Фрчкоска

Момент...

No more pages to load

1 2 … 17 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram