Режија: Zvonimir Berković
Улоги: Relja Bašić, Stevo Žigon, Milena Dravić
Времетраење: 95’
Земја: Југославија
Жанр: драма
Секоја недела, осамениот ерген и софистициран судија Младен (Стево Жигон) доаѓа да игра шах со својот пријател, скулпторот Феџа (Реља Башиќ) и да разговара за животот, филозофијата и уметноста. Младен постепено се вљубува и влегува во афера со сопругата на Феџа, Неда (Милена Дравиќ). Во центарот на филмот се наоѓа шаховската табла, на која потезите на пионите го пресликуваат емотивниот развој на ликовите.
Продуциран во 1966 година, „Рондо“ бил првиот долгометражен филм на поранешниот музичар и сценарист Звонимир Берковиќ. Режисерот ја користи музичката форма како извор за наративот. Како и во Моцартовиот Рондо (кој повеќепати го слушаме во филмот), така и во филмот на Берковиќ, основната ситуација – неделно шаховско попладне – се повторува со мали варијации, со што полека ги доведува трите ликови до криза и кулминација.
Атмосферичен и итимен, сместен во пријатната домашна средина на средната класа, „Рондо“ се разликувал од дотогашната југословенска филмска традиција, внесувајќи ја естетиката на модернистичкиот психолошки роман во хрватската кинематографија.
