Жената е жена (Une femme est une femme)
Преку судирот со стереотипните етикети кои им се налепени на женските субјекти во филмот (жртва, неодлучна, плачка, маж-во-обид), Анжела останува да биде жена, но на свој начин.

Режија: Jean-Luc Godard

Улоги: Anna Karina, Jean-Paul Belmondo, Jean-Claude Brialy

Времетраење: 83’

Земја: Франција

Жанр: мјузикл/комедија/романтика

Централното дејство во „Жената е жена“ (1961) лежи во замрсените релации помеѓу тројцата главни ликови: Анжела (Anna Karina), танчерка во стриптиз бар која тврдоглаво влегува во расправија со својот дечко Емил (Jean-Claude Brialy) бидејќи тој не сака да имаат дете и неговиот другар Алфред (Jean-Paul Belmondo) кој е лудо заљубен во Анжела. 

Иако има нешто моќно во истрајноста на Анжела, вистинската еманципација и само-актуелизација ја достигнува на самиот крај на филмот, кога решава да ги преземе работите во свои раце. Преку судирот со стереотипните етикети кои им се налепени на женските субјекти во филмот (жртва, неодлучна, плачка, маж-во-обид), Анжела останува да биде жена, но на свој начин.

„Жената е жена“ е ретко приемчив филм на Годар, еден од предводниците на францускиот Нов бран, односно несвојствена комедија која ги исмејува филмските тропи на Холивудските мјузикли. Покрај тоа што е филм за предизвиците на романтичната љубов, како и секој филм на Годар, така и „Жената е жена“ е љубовен чин посветен на уметноста на правењето филмови.

НАПИШАНО ОД:
Малколм & Мари (Malcolm & Marie)
Клаустрофобична (анти) љубовна приказна, која ги отвора прашањата на дискрепанците на моќта, расата, неплатениот труд, автентичноста во уметноста и традиционалната улога на жената како муза.
Последици (The Fallout)
Филм кој го слави пријателството, неговата исцелителна моќ и потенцијал да ни помогне да го цениме и уживаме животот, дури и кога ни се чини дека немаме причини за живот. 
Квин & Слим (Queen & Slim)
Квин и Слим е приказна за пријателството, солидарноста, неправдата и преживувањето, теми кои се одмотуваат додека во позадина вртат сонливи пејзажи и саундтрак кој е еднакво добар колку и филмот.
Јас сум љубов ( I am love )
Ема ја напуштила Русија за да живее со сопругот во Милано, Италија, од каде тој потекнува. Сега, дел од моќно индустриско семејство, таа е почитувана мајка на три деца, но се чувствува неисполнето.
Мустанг (Mustang)
Филмот го прикажува животот на пет млади сестри кои живеат со своите баба и дедо во едно сегрегирано турско селце низ секојдневните предизвици, проблеми и правила кои ја диригираат нивната младост.
Кери (Carrie)
Oвој октомври нашите филмски препораки ќе бидат во доменот на хоророт, а со кој филм е посоодветно да се започне ако не со легендарниот Кери (Carrie) од 70тите.
Клубот на првите жени (1996)
Тоа што започнува како класичен одмазднички филм, се претвора во приказна за наоѓање сила и енергија за новите почетоци. Баш поради ова „Клубот на првите жени“ е guilty pleasure коe дефинитивно може да си го дозволиме во јануари.
Париз гори (Paris is burning)
Eсенцијална филмска лектира која зборува за солидарноста, заедништвото и уметноста, кои ги одржуваат квир заедниците и сè уште претставува еден од најавтентичните прикази на дрег културата. 
Орландо (Orlando)
Базиран на истоимениот роман на Вирџинија Вулф (посветен на нејзината љубовница Вита Вест Секвил), филмот ја тематизира перформативната улога на родот, неговата театралност, апсурдност и арбитрарност
Базен (La Piscine)
Навидум среќен пар живее во позајмена вила во близина на Сен Тропе. Идилата завршува кога нивниот заеднички пријател ќе се појави со својата прекрасна 18-год ќерка.
Laurence Anyways
Оваа динамична мелодрама циркулира околу релациите, родот и љубовта со непопустлива преданост кон транзицијата и страдањето на главните ликови.

Момент...

No more pages to load

1 2