Утринска
ЛУИЗ ГЛУК
Да ти кажам што правам во последно време?
Чекорам низ тревникот пред куќата, навидум
плевејќи. Би требало да ти е јасно
дека никогаш не плевам, на колена, корнејќи
ракатки детелина од цветните леи: всушност
барам храброст, барам некаков доказ
дека животот ќе ми се смени, иако ми треба
цела вечност дури ја проверам секоја ракатка
за да видам дали го крие тоа симболично
ливче, а наскоро летото ќе заврши, лисјата
веќе пожолтуваат, болните дрвја секогаш се
први, тие што умираат јасно пожолтуваат,
додека неколку темни птици си ја изведуваат
музиката за прибирање дома. Да ти ги покажам рацеве?
Празни, како и при првиот звук.
Поентата да не беше, сепак,
да продолжам без знак?
НАПИШАНО ОД:
Тимот на Медуза
Jul 2, 2022