Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • Uncategorized, ФЕМ 101
Случајот против современиот феминизам
Од една страна, феминизмот никогаш не бил пошироко прокламиран или попрофитабилен од сега. Од друга страна, последниве десет години, широката распространетост и прифатливост на феминизмот кулминираа со изборот на Доналд Трамп за претседател.

Исто е со феминизмот како што е и со жените воопшто: секогаш има, навидум, бесконечен број начини да не успеат. Од една страна, феминизмот никогаш не бил пошироко прокламиран или попрофитабилен од сега. Од друга страна, последниве десет години, широко распространетата истакнатост и прифатливост кулминираа со изборот на претседателот Доналд Трамп. (“Тајмс” објави есеј на крајот од декември под наслов “Феминизам – изгубен. Сега, што?“) Од 9-ти ноември, двата главни аргументи против современиот феминизам се појавија со речиси точна спротивставеност еден кон друг: или феминизмот стана премногу строга идеологија или омекна до точка на бескорисност. Од една страна, постои Келиен Конвеј која преку нејзината очигледна одбивност кон зборови што посочуваат кон принципи, се етикетираше како “пост-феминистка”. Меѓу оние од другата страна е писателката Џеса Криспин, кој верува дека притисокот да се направи феминизмот универзално прифатлив, јасно и очигледно го игнорира значењето на идеологијата.

Криспин напиша нова полемика на оваа тема, наречена “Зошто не сум феминистка”, во која таа нуди дефиниции за феминизмот, кои се значително поостри од „искрените“, дрски слогани што станаа ригорозни – “Иднината е женскa”, на пример, како што Хилари Клинтон објави во својата прва видео-изјава по изборите, или “Девојките само сакаат да имаат fun-даментални права” или “Феминизмот е радикална идеја дека жените се луѓе”. Коренот на овие фрази е засенет од нивната сеприсутност на торбички и маички, а за Криспин падот на феминизмот е видлив во тоа колку лесно е да се преземе таа етикета. Феминизмот, како што вели таа, стана себичен бренд популаризиран од извршни директори и компании за убавина, “борба за да им се дозволи на жените подеднакво да учествуваат во угнетувањето на немоќните и сиромашните”. Тоа е “нарцисоидно – рефлективен мисловен процес: јас се дефинирам како феминист/ка и така сè што правам е феминистички чин “. Тоа е како “куче кое напаѓа, а се претставува како маче” и, што би можела да биде најзагризувачката теза на Криспин – “децениски разговор за тоа која ТВ емисија е добра ТВ емисија и која ТВ емисија е лоша”.

Crispin е основач на “Bookslut”, веб-страница што ја започнала во 2002 година кога била вработена со полно работно време во Planned Parenthood (Планирано родителство) во Остин, Тексас. (Таа беше чекор пред трендот на реапроприација зборови која кулминираше со “Slutwalk” маршовите, кои за првпат беа одржани во 2011 година.) По акумулацијата на скромна, но ентузијастичка следбеничка група, Криспин го затвори “Bookslut” во 2016 година со мала церемонија. “Не сакав да станам професионалец”, изјави таа за Vulture, додавајќи: “Јас едноставно не ја доживувам американската литература како интересна. Сметам дека MFA (Master of fine arts) културата е страшна. Сите се супер весели бидејќи се обидуваат да ти продадат нешто, а тоа го сметам за навистина одбивно”. Криспин среќно го зазема спротивниот став, особено во сферите кои се заложуваат за супресивна позитивност. Поентата на “Зошто не сум феминистка” не е навистина дека Криспин не е феминистка; тоа е дека таа нема интерес да биде дел од клуб кој ги отвори своите врати и ја изгуби од вид својата политика – клубот кој, ако таа не беше толку зафатена со неговото отфрлање, ќе ја поканеше Келиен Конвеј да стане дел од него.

Ефектот на насловот кој привлекува внимание постои без разлика на нештата. Аргументот на Криспин е освежувачки и редок вид на противтежа; каде што се работи за феминизмот, широката прифатливост е скоро секогаш врамена како несомнено добро. “Некаде по патот кон женското ослободување, беше одлучено дека најефективниот метод беше феминизмот да стане универзален”, пишува Криспин. И луѓето што го одлучиле ова “заборавиле дека за нешто да биде универзално прифатено, мора да стане што повеќе банално, незаканувачко и неефективно колку што е возможно”. Друг, а можеби и помалку фаталистички начин на обликување на темата: феминизмот е политички аргумент со толку очигледни мотиви и моќ, што е стана кооптиран како естетика и трансформиран во продукт од страна на група влијателни профитери.

Криспин точно забележува дека историјата на феминизмот е обележана со “мал број на радикални жени кои вистински се вложиле, кои ја завршиле напорната работа – протуркување на положбата на жените напред, обично преку шокантни дела и зборови”, и дека “мнозинството жени имале корист од работата на овие неколку, а честопати се обидувале да се оградат од нив. “Читајќи го вториот ред, веднаш помислив на една иронична сцена во мемоарите на Мегин Кели, во која Кели ѝ кажува на Шерил Сандберг дека таа не е феминистка, а Сандберг, чија целокупна феминистичка иницијатива се заснова на тоа да се направи движење привлечно за луѓето како Кели, и чија непријатна служба на администрацијата на Трамп не треба да изненади никому – “не пресуди” за тоа што на Кели не ѝ се допаѓаше овој термин. Криспин главно се фокусира на помлади и понови феминистки, прекорувајќи ги дека се себични и срамежливи, исплашени од вториот бран. Тие ја претвораат Андреа Дворкин во жртвено јагне, пишува таа; “се дистанцираат од оние кои ги горат градниците, монструозни жени (bogeywomen) со влакнести пазуви.”

Овде и на некои други места каде аргументот на Криспин бара прецизно да направи мерка на современиот феминизам, таа – или продукцискиот распоред на оваа книга – не можат сосема да преземат одговорност за сложеноста на времињата. Од 2014 до 2016 година работев како уредничка на Jezebel, веб-страница која кога беше основана во 2007 година помогна да се дефинира онлајн феминизмот – и понатаму служеше како некој вид на апстрахирана цел за жените кои го критикуваа современиот феминизам од левичарска гледна точка. Овие критичари најчесто не препознаваа колку брзо се движи центарот, а Криспин го има истиот проблем. Голем дел од она што го осудува – “здивена култура”, правење маркетинг од empowerment, контролата која белите жени ја имаат врз јавниот дискурс – веќе е критикувано во голема мера од страна на младиот феминистички мејнстрим. Нејзината замислена дилeтантка која го мрази Дворкин, која дискутира за политиката на бикини депилацијата “давање blow-jobs како тоа да е мисионерска работа”, веќе одамна помина. Денес е многу поверојатно младите феминистки да прифатат радикална фасада. Билтенот на Лена Данам продава парчиња “Уништи го патријархатот”; минатата есен, Диор на модната писта вклучи маица на која пишуваше: “Сите треба да бидеме феминисти”. (Маицата сè уште не се продава во САД; наводно чини 550 евра во Франција.) Внатрешната закана за феминизмот во 2017 година е помалку отфрлање на радикални идеи отколку празна коопција на радикални појави – површно, пазарно ориентирано усогласување кое е поверојатно да направи една жена да се чувствува добро и праведнo отколку да ја доведе до политичко дејствие кое феминизмот би требало да го поттикне.

Најважното размислување во “Зошто не сум феминистка” е непростливото обвинение за индивидуализмот и капитализмот на Криспин, вредносни системи за кои таа тврди дека сериозно го извртиле значењето на феминизмот, охрабрувајќи ги жените да размислуваат за движењето само дотаму каде истото доведува до индивидуални придобивки. Ние погрешно ја протолкувавме старата поговорка дека личното е политичко, пишува таа – претворајќи ги нашите лични желби и одлуки во политичка праведност додека уредно ја избегнуваме политичката одговорност. Можеме да си мислиме дека “корпорациите за кои работиме ја трујат земјата, ги цедат сиромашните, ги прават богатите уште побогати, ама ај. Заеби.”, пишува Криспин. “Ние си ги сакаме нашите станови, можеме да се претплатиме и на Netflix и на Hulu, здравственото осигурување го покрива мојот SSRI рецепт, а белата машина за звук која само што ја купив ми помага да спијам ноќе.”

Фактот дека оваа аргументација изгледа како следниот веродостоен чекор за современиот феминизам, го одразува неодамнешното и брзо вртење налево на либералната политика. Социјализмот и анти-капитализмот, како антипод на идеологијата „јас пред сé“ на Доналд Трамп, тргнаа по забрзаниот пат во мејнстримот. “Зошто не сум феминистка” доаѓа во време кога дел од либералните жени во Америка би можеле да бидат подготвени за голема промена, кон систем на верување кој не ги следи “маркерите на успехот во патријархалниот капитализам”. . . . пари и моќ”, како што вели Криспин. Се чини дека постои растечки глад за феминизам кој е повеќе посветен на животите на жените со низок личен доход отколку со бројката на жени – извршни директорки.

Спротивното гледиште – дека феминизмот не е само во голема мера компатибилен со капитализмот туку всушност тој му служи – секако ужива во својата проминентност. Ова е пораката која беше пренесена од мнозинството самопрогласени феминистички примери во текот на изминатите десет години: она што го нарекувате феминизам е кога една жена добива доволно пари за да прави што сака. Криспин е немилосрдна во расчленувањето на овој бренд на феминизмот. Тоа значи дека едноставно се купува излезот од угнетување, а потоа истиот се овековечува, тврди таа; го опфаќа патријархалниот модел на среќа, кој зависи од тоа “да се има некој друг податлив на вашата волја”. Жените експлоатирани со векови пораснале потсвесно желни да ги искористат другите, смета Криспин. “Откако ќе бидеме дел од системот и ќе имаме корист од него на исто ниво како и мажите, ние, како една група, нема да се грижиме за тоа чиј ред е сега да биде повреден”.

Едно прашање од публиката беше потегнато за време на “Зошто не сум феминистка”. Во некои моменти се чинеше дека секој што ја разбира аргументацијата на Криспин, веќе би требало да се има согласено со неа. Исто така, се запрашав како би можела да биде прифатена книгата ако победи Хилари Клинтон – ако недоволно радикалниот феминизам против кој Криспин се бори би триумфирал наместо да би апсорбирал неверојатен удар. Наместо тоа, нејзината книга пристигнува во корисна и можеби неочекувано флексибилна културолошка точка: во време кога политичкиот комодидет се појавува без заложба, и кога, како што забележа Аманда Хес во магазинот „Тајмс“ оваа недела, многу бели жени од средна класа маршираа наколнети кон крајно левичарски идеи, повеќе отколку што некогаш би претпоставиле. Повиците “трансформирајте ја културата, не само одговарајте на неа” се она што многумина од нас сакаат да го слушнат.

Се разбира, ова е полемика, нема доволно простор за тоа како точно може да се постигне целосно ослободување од нашето индивидуалистичко и капиталистичко општество. “Запалете го” – уште еден новонастанат феминистички слоган – е генерално е сфатен како премногу апрстактен и метафоричен. Конечното поглавје на книгата на Криспин, насловено како “Каде одиме од тука”, е долго четири страници. Во еден дел од “Зошто не сум феминистка”, Криспин пишува против феминистичката несериозност кон мажите: “Секогаш е полесно да се најде твоето чувство за вредност преку намалување на вредноста на другиот. Полесно е да се дефинирате себе како “спротивно на тоа”, отколку да направите вистинска пресметка на вашите сопствени квалитети и да ги ставите на скала.” Со тоа се согласувам.

 

 

 

 

 

 

 

извор: The New Yorker

авторка: Jia Tolentino

НАПИШАНО ОД:
  • Гала Насева
  • April 10, 2019
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Луњата
Хаосот е нештото од кое треба најмногу да стравуваме, но во последно време верувам дека е нештото што најмногу го сакаме.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, ФЕМ 101
Солидарноста е клучна за професионалниот развој: Интервју со тимот на Стела – првата женска менторска мрежа во Македонија
Женската менторска мрежа на Стела не е само група жени кои се таму за да обезбедат професионална поддршка за образование и кариера, туку и мрежа за поддршка за надминување на секојдневните општествени и приватни пречки и притисоци со кои се соочуваат жените во Македонија.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Бил Бр е јак (yuck)
Сите знаеме дека на човек може да му ги познаеш ставовите токму преку вицовите. Хуморот е само одбрамбен систем на егото. Оправданието: тоа е само шега, не е ништо освен оправдување.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Опасното користење на приватните сексуални наративи на жените против нив
Приватните сексуални наративи на жените се користат против нив, дури и по смртта.
  • Од Гала Насева
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Добро запомнете го името Исра
Интерсекциски преглед на феминизмот во Палестина
  • Од Викторија Постоловска
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
На сите ни е потребна „Секс едукација“
„Сексуална едукација“ би им ја препорачала на сите, а пред сè на младите кои преку забава ќе научат повеќе за сексот, а ќе откријат и нешто за сопствената сексуалност.
  • Од Билјана Кочоска Танеска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Гласови кои недостасуваат: Водич за жени филозофи наспроти нивната исклученост од учебниците
„The Philosopher Queens“ ги истакнува мислителките од Хипатија до Хана Арент, за кои авторките велат дека ги нема во повеќето книги за филозофијата.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Can we concentrate? – Кратка размисла за изборот и егзистенцијата кон Танц на раце без наслов од boychild
„Денес немам никаква желба. Освен можеби да молчам и да ја гледам, во тишината да ја остварам сета важност на оваа необична случка: присутноста на Ани, тука спроти мене.“ ― Жан-Пол Сартр, Тегобност, 210
  • Од Мања Величковска
  • ФЕМ 101
„Јавна соба“ е кривично дело и мора да се санкционира
Најавените законски измени се позитивни, но задоцнети и не се неопходни за да се санкционираат сторителите на „Јавна соба“.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Денес не се срамам и плашам да кажам: „Јас преживеав семејно насилство.“
Си заминав без ништо, само со еден пар облека и ќерка ми во рацете и зад мене оставив буквално сѐ што создадов како вредност во периодот додека бевме заедно
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зошто жените „не се смешни“: хуморот и телото
За хумор потребна е слобода на телото којашто, нема да се изненадите, често не е присутна кај жените.
  • Од Благица Димитрова
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
„Право на избор“
Зошто невакцинирањето не е прашање на телесна автономија.
  • Од Елена Гаговска
  • ФЕМ 101
Што направивме: Краток осврт на една година Медуза
Пред точно една година во јавниот простор се појави Медуза со првиот текст „Феминизам, јас и ти“, но всушност Медуза во мојот живот се појави пред точно две години.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Што ако сум „single“?
Сфатив дека за да бидам со друг, не би требало да го сменам моето автентично и единствено јас.
  • Од Сара Симоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Они би ги „контролирале младите“, ние би ги воспитале девојчињата да знаат дека можат да блујат оган
Кај нас редовно се појавувават луѓе кои не покажуваат храбост отворено да застанат зад жртвите на криминал, па својата недоволна информираност и конзервативност ја камуфлираат зад жалопојките поради губењето на семејните вредности.
  • Од Лени Фрчкоска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Фемицид – од спалувањето на клада до женските инфантициди
Потребно е одвојување и разликување на фемицидот од останатите видови насилство
  • Од Ангелина Станојоска
  • ФЕМ 101
Променливо облачно
Легендата вели, здружено, нашите бели дробови можат да создадат ветер.
  • Од Калиа Димитрова
  • ФЕМ 101
Која сум кога сум далеку од дома?
Белешки за трансформативната улога на патувањата или почетокот на моето созревање
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Митот за мајчинскиот инстинкт
Родителскиот мозок е нешто што се развива како резултат на искуството - и секој може да го развие.
  • Од Лени Фрчкоска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Ова не е трка, туку обид да се подигне свеста и да се поддржат жртвите на сексуално насилство
Клер Мекфарлен го избира спортот како начин да се исчекори кон промена, зашто тој ги обединува и поврзува луѓето. Но, и поради тоа што смета дека спортот е важен за физичкото и емоционално зацелување на тие кои преживеале насилство.
  • Од Павлина Симоноска
  • КВИР, ФЕМ 101
Магијата на Скопје Прајд 2021 низ фотографии
Галерија од Соња Ставрова и Наташа Величковска
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Мојата постпородилна приказна
Mислите и состојбите по пораѓајот не те дефинираат ни како личност, ни како мајка.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
„Видете нѐ колку нѐ има. Сите за МКЦ“
Неформалното движење „Сите за МКЦ“ на музичкиот фестивал „Земјотрес“ повторно го изрази својот револт.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Партнерското насилство во квир врските  
Кон Куќата од соништата на Кармен Марија Мачадо.
  • Од Грација Атанасовска
  • ФЕМ 101
ИЗГЛЕДОТ КАКО ПРЕПОРАКА
И покрај тоа што жените долго време ја водат битката за докажување на својата компетентност и квалификуваност на пазарот на трудот, на моменти и самите тие се обесхрабрени од праксата на вработување врз основа на привлечен надворешен изглед и убава насмевска.
  • Од Бојана Јовановска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Суптилни приказни за болката и неприспособеноста
Кон Антарктик од Клер Киган.
  • Од Калина Малевска
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Јавната соба е секаде околу нас
Јавни соби ќе постојат сè додека жртвите се виновни, виновниците неказнети, а родово-базираното насилство е „дружење и зезање“.
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Женската желба како престап
Кон „Три Жени“ од Лиса Тадео
  • Од Елена Иванова
  • ФЕМ 101
Валканата мала тајна на сексот без обврски
Што е она што нè тера да имаме секс без обврски? Дали уживаме во тоа? Дали имаме некаква добивка—или, пак, ризикуваме да бидеме повредени? И најпосле, кои, всушност, сме „ние“?
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Во нашите учебници жените се „невидливиот род“
Во учебниците на просторот на Југославија секогаш побројни биле коњите (на војсководците), отколку жените.
  • Од Ивана Хаџиевска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Фирма / Жена во просторот (извадок)
Жени во текст е темата на првиот Меѓународен ПичПрич што ќе се одржи во четврток, 29 април
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како Портрет на жената во огнот ги прекршува уметничките конвенции
Ако бидувањето гледан се изедначува со бидувањето објектификуван, тогаш Мариан и Елоиз меѓусебно се гледаат еднакво долго и еднакво длабоко, па какви било нееднаквости помеѓу нив исчезнуваат.
  • Од Анастасија Марковска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Медуза препорачува: Што да си купите на Саемот на книгата?
Листа на наслови од неколку македонски издавачки куќи кои можете да ги најдете на Саемот по намалена цена.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Кетрин Малабу: Клиторисот им пркоси на концептите на доминација и моќ
Значи, постои суштество кое може да доживее оргазам без да раѓa? Значи има уживање кое не подразбира цена?
  • Од Лени Фрчкоска
  • КВИР, ФЕМ 101
Гордост: некогаш, сега и секогаш 
Од немирите на Стоунвол до Парадата во Скопје.
  • Од Калиа Димитрова

Момент...

No more pages to load

1 2 … 17 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram