Акушерското насилство се открива во форма на несовесни, неодговорни, дискриминаторски и непочитувачки постапки од страна на здравствените работници, а се легитимирани преку симболичните односи на моќ што го натурализираат и тривијализираат нивното настанување. Акушерското насилство и генерално трауматичните искуства поврзани со пораѓај се широко распространети, а истовремено претставуваат едно од низата премолчани видови на насилство против жените.