Самоизолацијата претставува доброволно одвојување од општествената средина, која иако може да биде многу напорна и стресна за поединецот, го забавува ширењето на вирусот, а со тоа диретно им помага на најранливите групи на нашата заедница. Како социјални битија, тешка ни е помислата дека единствениот начин да си помогнеме е буквално да бидеме далеку едни од други, но ако ништо друго, овој период на изолација, ранливост и кревкост има потенцијал повеќе да нè зближи како заедница, која е очигледно онолку силна колку својата најслаба алка.