Skip to content
  • За нас
  • Контакт
Menu
  • За нас
  • Контакт
Facebook-f Instagram
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • MЕДУЗА TV
Search
Close
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Системот (не) функционира: Зошто Македонките повеќе се охрабруваат да пријават семејно насилство откако ќе се преселат во странство?
Родово базираното насилство го поткопува здравјето, достоинството, безбедноста и автономијата на своите жртви, но сепак останува обвиткано во култура на тишина.

Пишува: Александра Спасеска (новинарка, преведувачка и истражувачка)

 

„Не верував дека може да стане полошо, сѐ додека не стана најлошо“. Вака ја почнува својата приказна Елена (34), Македонка која сега живее во Германија, жртва на семејно насилство, која вели дека е среќна што е жива и може да ја раскаже нејзината голгота, макар под псевдоним.

„Се надевав дека со преселувањето во друга земја зад нас ќе останат причините и околностите што го правеа гневен… сѐ стана многу полошо кога бевме сосема сами, во туѓа земја“, вели Елена. Со, сега веќе, поранешниот сопруг биле во врска неколку години пред да стапат во брак. За време на врската покажувал „малку неконтролиран темперамент“, знаел да употреби погрдни зборови, да покажува ароганција, но не бил физички насилен кон неа.

„Беше високо образован, дете од фамилија, што се вика… мислев дека фрустрациите му се минливи, дека го нервира сѐ во државата, тоа што не можеше да задржи работа, иако имаше факултетска диплома…“, продолжува Елена. Расправиите, во кои тој не штедел навреди, станувале сѐ почести откако стапиле во брак. Психичкото малтретирање почнало да станува секојдневие, како што растела неговата фрустрација поради невработеноста и фактот дека таа работела, често трети смени. Во неколку наврати Елена помислила да го пријави, но се обесхрабрувала.

„Речиси секојдневно слушав и читав за случаи во кои партнерите ги претепале девојките или жените. Некои пријавувале по неколку пати…некои откако веќе биле претепани на чекор до смрт… нивните случаи најчесто немаат разврска, се откажуваат, ги повлекуваат тужбите… си велев ‘Јас што ќе пријавам? Дека ме вреѓа? Само ќе направам да биде полошо’“, се присетува Елена, која некое време и волонтирала во здружение за помош на жени од семејно насилство.

Животот во Македонија не им бил неподнослив, но сепак мислеле дека може да направат нов почеток во нова земја. Елена, по професија медицинска сестра, полесно нашла понуди за работа во странство и тој инсистирал да одлучат и да заминат што е можно побрзо.

„Многу го фрустрираше фактот дека јас со средно најдов работа веднаш, а тој со диплома не можеше да најде ништо… не дека имаше препораки… За жал, работите само се влошија кога останавме сами во туѓа земја, каде јас се убивав од работа, а тој седеше дома и постојано ми префрлаше дека сум станала арогантна бидејќи сум имала работа и подобро го владеев јазикот од него. Бевме сосема сами, немавме заеднички пријатели. Јас ги имав колегите и колешките, а тој по некој нашинец таму со кој ретко се гледаше.“

По нецела година живот во Германија, станало јасно колку е всушност краток фитилот на неговиот избувлив темперамент.

„Речиси секој ден ме пречекуваше од работа со ‘подготвен говор’ како тој е маж на куќата, како нема врска што не работи, јас сепак треба да бидам ‘послушна’ и ‘домаќинка’… Едно утро, после долга трета смена, се вратив дома и почна неговиот редовен ‘репертоар’ на навреди и омаловажувања. Му реков дека ако не престане ќе го пријавам. Ми се чини дека тоа му ја активираше бомбата. Сѐ се случи толку брзо. По неколку пцовки следеа шлаканиците…“

„Знаев дека нема враќање од таа точка. Со секој удар како да ми се разденуваше сѐ повеќе и повеќе. Откако помина неговата ‘епизода’ и промрмори нешто што според него беше извинување, ги собрав сите сили што ги имав и под изговор дека ќе одам во аптека, веднаш отидов во полиција и го пријавив. Процесот не беше едноставен, но не беше ни толку страшен како што се плашев“, се присетува Елена и додава дека иако се труди не мисли на тоа „што би било кога би било“, не знае уште колку долго ќе го трпела психичкото малтретирање (откако го препознала како такво), ако не преминело во физичко.

„Се охрабрив знаејќи дека тука системот функционира… ама знам дека за многу малтретирани жени кои живеат во странство, сами со тепачите… нема врска дали системот функционира… најчесто немаат работа, престојот таму им зависи од мажот, се плашат за децата…“, ја привршува нејзината приказна Елена, која останала да живее во Германија, а нејзиниот поранешен сопруг по судската разврска таму, се вратил во Македонија.

„Никој од моето семејство не знае што ни се случи таму. Уште не можам да им кажам. Тешко ми е да признаам дека уште понекогаш чувствувам срам од својот избор, дека не ги видов знаците… Но, тоа е во лошите денови. Во добрите, среќна сум што сум жива и што тој повеќе не е дел од мојот живот.“

 

Македонската иселеничка се окуражува кога ќе се отсели во странство

Наодите од истражувањето што го спроведов со моите колешки од ДИЈАЛОГ Центарот за делиберативна демократија, Vezilka Magazine и невладината организација International Balkan Alliance for Peace and Development, укажуваат дека приказната на Елена е далеку од единствена. Истражувањето, спроведено во периодот од 8 март до 8 април 2021 година, го третира прашањето за можностите за интеграција на македонските иселенички во новата средина, можноста за професионален развој, родовата дискриминација и нивото на родово базирано насилство во новата држава. Примерокот за анкетата што ја спроведовме онлајн, содржи одговори на 407 Македонки кои се иселиле во периодот од 1984 до 2021 година од сите 8 плански региони, а се доселиле во 41 држава низ светот. Една од темите на кои одговараа македонските иселенички беше и во колкав степен се соочиле со насилство од страна на сегашен или поранешен партнер/ка (физичко, психолошко, сексуално, емотивно, економско и слично), колку жртви ги пријавиле таквите напади и каква била реакцијата на надлежните во случај на пријава?

Извештајот „Македонки во движење. Извештај од анкета ‘Можности за интеграција и родова рамноправност на македонската иселеничка 2021’“ што произлезе од истражувањето со колешките Ризанкоска, Спасовска, Трајковска и Ризанкоска-Антеска, укажува дека ситуацијата и резонирањето на мојата соговорничка Елена се реалност и за други иселенички од Македонија.

Речиси 23 % од испитаничките изјавиле дека доживеале семејно насилство додека сѐ уште живееле во Македонија, а 10 % доживеале во странство. Постои позитивна корелација помеѓу оние жени кои доживеале родово базирано насилство во Македонија и оние кои доживеале такво насилство во странство. Детектиравме дека од тие што доживеале семејно/родово насилство во Македонија само 11% го пријавиле случајот, наспроти 17% во странство. Позитивната корелација (од 0,22) помеѓу оние кои доживеале насилство и го пријавиле во Македонија, е помала од таа кај жените што доживеале насилство и го пријавиле во странство (0,51). Ова укажува на тоа дека иселеничките повеќе се охрабруваат да го пријават семејното насилство надвор од Македонија, како што е случајот на Елена.

Ги прашавме иселеничките кои доживеале семејно насилство во странство каков тип помош им обезбедила државата во која живеат, на што најголем процент (36 %) одговорија дека не добиле никаква поддршка, 11 % не знаат 11 % добиле финансиска, а 11% психолошка помош. Дури 70 % од овие жени сметаат дека имале чувство дека не биле третирани различно заради нивното имигрантско потекло/статус, 21 % сметаат дека биле третирани негативно поради тоа, а 9 % дека биле позитивно различно третирани поради ваквиот статус.

 

Институционалниот лавиринт – најголема пречка за пријавување

Насилството врз жените и девојчињата е едно од најраспространетите прекршувања на човековите права во светот. Родово базираното насилство не познава социјални, економски или национални граници. Во светот, една од три жени ќе доживее физичка или сексуална злоупотреба во нејзиниот живот. Родово базираното насилство го поткопува здравјето, достоинството, безбедноста и автономијата на своите жртви, но сепак останува обвиткано во култура на тишина. Жртвите на насилство може да страдаат од сексуални и репродуктивни здравствени последици, вклучувајќи принудна и несакана бременост, небезбедни абортуси, трауматски фистули, сексуално преносливи инфекции, вклучувајќи ХИВ, па дури и смрт.

Според податоците достапни од 30 центри за социјална работа, до кои дојдов работејќи на сторијата „Пријавување родово базирано насилство: Колку пати жртвата ја преживува траумата?“, од вкупно 1.531 жртва на семејно насилство во 2020 година во Република Северна Македонија, 1.161 се жени.  Во 2021 година (јануари -март) бројот на новоевидентирани жртви на семејно насилство изнесува вкупно 355 жртви на семејно насилство од кои жени се 251 жртва.

Законот за спречување и заштита од насилство врз жени и семејно насилство во Република Северна Македонија се имплементира од мај 2021 година, и во моментов Министерството за труд и социјална политика (МТСП) располага само со податоци за семејно насилство, по кои постапуваат центрите за социјална работа на територијата на земјата. Со новиот Закон за спречување и заштита од насилство врз жени и семејно насилство предвидена е посебна глава која се однесува на воспоставување на системот на база на податоци за жртви на родово базирано насилство. МТСП има формирано работна група за изготвување на подзаконски акти кои произлегуваат од новиот Закон. Во оваа работна група членуваат стручни лица од надлежните институции и граѓански организации, со поддршка од меѓународни организации. Во моментот се работи на изготвување на подзаконски акти, меѓу кои се и подзаконските акти за воспоставување и собирање на база на податоци за насилство врз жени и семејно насилство од страна на надлежните институции и тоа: Министерство за труд и социјална политика, Министерство за внатрешни работи, Министерство за здравство и Министерство за правда, како и судовите и јавните обвинителства.

Сепак, впечатокот на Елена што ја довел до немање кураж да го пријави насилникот додека уште живееле во Македонија, не е воопшто далеку од реалноста – во заклучоците од погоре споменатата сторија утврдувам дека жртвите на родово базирано насилство неретко се наоѓаат заглавени во институционалниот лавиринт, па покрај (најмалку) еднаш доживеаниот напад, се соочуваат со повторно преживување на траумата, одејќи чекор по чекор, од една институција до друга, прераскажувајќи го доживеаното.

„Македонското законодавство не ги криминализира, а судејќи по последните извештаи на повеќе истражувања на релевантни организации кои се занимаваат со родово базирано насилство очигледно е дека и македонското општество не ги препознава сите форми на родово насилство против жените и девојчињата“, вели во изјава за akademik.mk Ана Аврамоска-Нушкова, правна советничка и проектна координаторка во Националната мрежа против насилство врз жените и семејното насилство.

 

Жените имигранти се посебно ранлива категорија

Приказната на Елена, за жал, не е единствена во многу погледи. Насилството од интимниот партнер врз жените имигранти е во епидемиски размери, а истражувањата дури неодамна почнаа да ја адресираат загриженоста на оваа тема. Прегледот на литературата за истражување на правните, медицинските и општествените науки открива малку податоци, но оние што постојат покажуваат дека културите, контекстите и правниот статус на жените имигранти ја зголемуваат ранливоста за злоупотреба, се користат од страна на насилниците за контрола и злоупотреба на жени имигранти и создаваат бариери за жените кои бараат и добиваат помош. Податоците, исто така, откриваат дека културата и контекстот на имигрантите нудат фактори на отпорност преку кои програмите и политиките може да се користат за подобро да ѝ служат на оваа популација.

Жените имигранти и бегалки кои доживуваат насилство од интимен партнер се соочуваат со бројни бариери и предизвици за откривање и пријавување злоупотреба, пристап до поддршка и услуги и навигација меѓу правните процеси и системите за социјална поддршка.

Не сите жени се угнетувани и/или потчинети на ист начин или во иста мера, а насилството врз жените и неговото влијание не се подеднакво на товар на сите групи жени. Од суштинско значење е да се признае дека жените имигранти и бегалци имаат многу вкрстени идентитетски одредишта, како образование, раса/етничка припадност, сексуалност, работоспособност, религија. Овие вкрстувања во голема мера влијаат не само на нивната ранливост на насилство од интимниот партнер, туку и на нивните искуства и на одговорите на системот кон нив, како пристап до правда, домување итн. Жените кои се маргинализирани на повеќе начини и кои се соочуваат со структурно насилство од различни системи на дискриминација имаат потешкотии да им се верува на кажаното/доживеаното искуство, да добијат поддршка и најдат сигурност.

Во литературата се идентификувани три значајни детерминанти на менталното здравје како социјална поврзаност, слобода од дискриминација и насилство и економско учество. Во случај на жени имигранти, овие детерминанти може да бидат посложени бидејќи нивните искуства од премиграцијата може да се вкрстат со детерминантите по миграцијата за да влијаат на нивниот статус на менталното здравје. Сепак, без оглед на околностите во матичната земја, постојат вообичаени фактори со кои се соочуваат имигрантите по миграцијата кои влијаат на нивната ментална благосостојба. Овие фактори на постимиграција може да се испитаат на различни нивоа на влијанија од културните, социјалните и здравствените системи.

„Новиот закон за насилство врз жени и семејно насилство го предвидува принципот на должно внимание. Тоа значи дека секоја пријава на насилство треба да биде сфатена сериозно, односно независно од тоа каква форма на родово базирано насилство ќе биде пријавена, институциите треба да ги превземат сите чекори да ја заштитат жртвата од идно насилство. На жал, ниту овој принцип, ниту другите членови на овој закон со кој се предвидува унапредена заштита, сè уште не се почитуваат и имплементираат. Иако е помината повеќе од една година од стапувањето на сила на овој закон, сепак сè уште пости недостапност на специјализирана поддршка за жртвите, особено во помалите градови, па оттаму и непријавувањето е очекувано како последица на непостапувањето. Она што сите треба да го имаме на ум е дека не е доволно само да се донесе нов закон/политика/протокол, доколку истите не се почитуваат и применуваат од страна на професионалците во институциите. Насилството врз жените и децата е сериозен проблем во државава, и како таков треба да се третира“, смета Елена Димушевска, извршна директорка на Национална мрежа против насилство врз жени и семејно насилство.

 

 

 

 

Овој текст е напишан во рамки на грантот еобезбеден од страна на Балканската фондација за демократија, проект на Германскиот Маршалов фонд на Соединети Американски Држави и Норвешкото Министерство за надворешни работи.

Мислењата изразени во овој текст не ги одразуваат секогаш мислењата на Норвешкото Министерство за надворешни работи, Балканската фондација за демократија, Германскиот Маршалов фонд на Соединети Американски Држави или на нивните партнери.

НАПИШАНО ОД:
  • Александра Спасеска
  • July 6, 2022
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Време на жените
Грижата за локалното, за она што го гледаме пред себе, за оние кои се близу до нас и сакаме да ги заштитиме е вистинската мотивација и движечка сила на хероината.
  • Од Кристина Атанасова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Како Вирџинија Вулф ја преобрази женската биографија во „Орландо“
„Орландо“ зборува за важноста да се биде свесен за сопственото историско, лично и колективно минато како жена и за потребата од негово реобмислување и реиспишување.
  • Од Душица Лазова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Силувач на твојот пат – чилеанската феминистичка химна се шири низ светот
Милиони жени во регионот излегоа на улица да побараат нешто што е толку основно, но сепак е повредено: правото да се живее животот без насилство.
  • Од Гала Насева
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Зошто жените „не се смешни“: хуморот и телото
За хумор потребна е слобода на телото којашто, нема да се изненадите, често не е присутна кај жените.
  • Од Благица Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
За Атиџе, хероината на дваесет и првиот век
Атиџе е жена која не се заборава. Не се заборава грижата за мајка ѝ, лупењето на бананите, миењето на косата, не се заборава Атиџе на пазар, вечната борба со небрежноста на соседот, вкусот на медот и дефинитвно не се заборава пораката „пола за мене, пола за пчелите“, симбол за женската грижа и труд.
  • Од Калина Качoровска
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
ЦИЦКИ, КВИР, ШТО?
B-PROJECT Е КВИР КРИТИКА НА ФОТОГРАФИЈАТА И ОПШТЕСТВОТО
  • Од Елена Петровска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Партнерското насилство во квир врските  
Кон Куќата од соништата на Кармен Марија Мачадо.
  • Од Грација Атанасовска
  • КУЛТУРА, МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
„Доаѓаме со поклон“ – самостојна изложба на Шејла Камериќ
На 27 септември во „Чифте Амам“, во 19 часот се отвара изложбата „Доаѓаме со поклон“ на познатата босанска уметница Шејла Камериќ.
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Куќата на соништата на Кармен Марија Мачадо
Избрани поглавја
  • Од Грација Атанасовска
  • КУЛТУРА, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Жена на годината
За справувањето со родово заснованото насилство и вистинските жени на годината.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Пoстпородилна депресија
Додека ја доев ќерка ми замислував како ја фрлам од прозорец
  • Од Лени Фрчкоска
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Очекуваме ослободителна пресуда за Пале Илоска
Со оглед дека непостапувањето на надлежните органи е една од главните системски слабости во справувањето со семејното и родово базираното насилство, Хелсиншкиот комитет за човекови права ќе инсистира на одговорност од инволвираните полициски службеници.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
МВР ме прави огрочена и лута
Полицијата никогаш во минатото не била клучна во оваа борба, па баш затоа е тешко да се замисли дека некогаш во иднината би можела да биде
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Историјата на лезбејските блуз пејачки од Харлем
Како култните квир блуз пејачки направиле револуција во културниот пејзаж на Америка.
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Писма од Украина (прв дел)
Ги споделуваме написите од дневниците на неколку девојки и жени од Украина, од првите денови на руската инвазија.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Митот за мајчинскиот инстинкт
Родителскиот мозок е нешто што се развива како резултат на искуството - и секој може да го развие.
  • Од Лени Фрчкоска
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
Кога личното станува теоретско: кон романот ,,Аргонаутите” на Маги Нелсон
Аргонаутите (The Argonauts, 2015) е последниот роман на американската писателка и професорка Маги Нелсон, позната по нејзините жанровски експерименти.
  • Од Душица Лазова
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Неутрално дебела
Бунтот кон правилата го почнав со тоа што го преземав назад зборот дебела од оние кои го користеа за да ме повредат.
  • Од Вања Кирова
  • КВИР, ФЕМ 101
Крајно време е за прва квир лектира
Образованието нема избор освен да ги следи најдобрите примери
  • Од Лени Фрчкоска
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Зошто толку малку мажи читаат книги напишани од жени?
Без разлика дали се работи за Остин или Атвуд, за сестрите Бронте или добитничките на Букер, статистиките откриваат дека мажите немаат желба да читаат жени, а тоа си носи свои последици.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Феминизмот и сексуалната работа
„Јас сум сексуална работничка, доброволно ја избрав оваа професија, ги заслужувам сите права како и било која друга жена!”
  • Од Елеонора Чичевска и Маргарита Глигуроска
  • Uncategorized, ФЕМ 101
Случајот против современиот феминизам
Од една страна, феминизмот никогаш не бил пошироко прокламиран или попрофитабилен од сега. Од друга страна, последниве десет години, широката распространетост и прифатливост на феминизмот кулминираа со изборот на Доналд Трамп за претседател.
  • Од Гала Насева
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
„Димензии на бајките – мрак и светлина” од Лени Фрчкоска
Книгата „Димензии на бајките – мрак и светлина” од Лени Фрчкоска деновиве излезе од печат во издание на издавачката куќа Авант прес од Скопје.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, КУЛТУРА, ФЕМ 101
„Will you tell them?” Промоција на книга и изложба на Јован Јосифовски
Изложбата е составена од творби и книга кои се продукт на повеќемесечно истражување и работа на авторот во соработка со PrivatePrint студиото.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, ФЕМ 101
Зошто Скопје Прајд?
Затоа што никој не е слободен, додека сите не се ослободат.
  • Од Тимот на Медуза
  • КВИР, ФЕМ 101
Зошто Скопје Прајд?
Затоа што никој не е слободен, додека сите не се ослободат.
  • Од Тимот на Медуза
  • ДИЈАЛОЗИ, КВИР, ФЕМ 101
И транс жените се жени: Интервју со Лила Милиќ
За чекорите кои допрва треба да се преземат за достоинствен живот на трансродовите личности, за Законот за правно признавање на родот, за личните успеси како транс жена и земањето дел во бројни културни настани во изминатиот период, разговараме со Лила Милиќ. 
  • Од Калиа Димитрова
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Повеќе од нашата работа
Приказни за работата во пандемија, повредите на работничките права, и солидарноста, наспроти продуктивноста, како централна вредност врз која треба да ги градиме нашите релации.
  • Од Калиа Димитрова
  • КВИР, ФЕМ 101
Што е нормално?
Најлошата услуга која си ја правиме себеси е да се ограничиме на она што било и она што досега сме можеле да го видиме и осознаеме.
  • Од Билјана Кочоска
  • ФЕМ 101
ЗБОРУВАМЕ НА ТЕМА: ТЕМНИНА
Лени Фрчкоска, Сара Миленковска и Ивана Батев ги споделуваат своите идеи на темата.
  • Од Тимот на Медуза
  • ФЕМ 101
Збор на годината: Согласност
Се надеваме дека во 2019 ќе почнеме да ги гледаме плодовите од дискусијата за сексуалната согласност!
  • Од Тимот на Медуза
  • КУЛТУРА, ФЕМ 101
Наследството на отпорот на Југословенката: ископување на политичкото тело на феминистичкото и квир омоќување
Повик за учесници на еднодневен семинар со проф. Јасмина Тумбас на 08 јуни, Скопје
  • Од Тимот на Медуза
  • ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Премолчувањето на израелскиот колонијализам
Многу мејнстрим весници ги формулираа овие настани како „судир“ или „конфликт“ поради „иселувањата“, со наслови кои придонесуваат кон едно веќе добро познато јазично опкружување.
  • Од Тимот на Медуза
  • МОЕ ТЕЛО, ФЕМ 101
Студентките не се виновни
Сите студент(к)и се повлијаени и оштетени од општата култура на примитивни односи на моќ, атмосферата на страв и неизвесност, сексизам, шовинизам и сите типови сексуално вознемирување.
  • Од Фросина Крушкаровска
  • МОЕ ТЕЛО, ПЛОШТАД, ФЕМ 101
Мојата постпородилна приказна
Mислите и состојбите по пораѓајот не те дефинираат ни како личност, ни како мајка.
  • Од Тимот на Медуза

Момент...

No more pages to load

1 2 … 15 Next »

Категории

ФЕМ 101
КУЛТУРА
МОЕ ТЕЛО
КВИР
ДИЈАЛОЗИ

Корисни линкови

ЗА НАС
КОНТАКТ
БЕСПЛАТНА ПРАВНА ПОМОШ

Copyright © Медуза 2023 | Developed by MASIVA

Scroll to Top
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Menu
  • ФЕМ 101
  • ПЛОШТАД
  • КУЛТУРА
  • МОЕ ТЕЛО
  • КВИР
  • ДИЈАЛОЗИ
  • ЗБОР
  • ПЕСНА
  • MЕДУЗА TV
  • ЗА НАС
  • КОНТАКТ
Facebook-f Instagram